Foto Jerusalem Post
Tijdens de oorlog met Hamas heeft Israël vaak te maken gehad met het probleem om het initiatief van verschillende vijanden terug te winnen. Hamas begon de oorlog op 7 oktober 2023 met een ongekend bloedbad en gijzeling. Sindsdien heeft Israël geprobeerd Hamas te bestrijden en te verslaan; dit is echter een zware strijd gebleken, schrijft S.J. Franzman in een analyse.
Israëlische leiders hebben op verschillende momenten beweerd dat Hamas net als ISIS is, dat Israël een "totale overwinning" zal behalen en dat de militaire en bestuurlijke capaciteiten van Hamas zullen worden vernietigd. Hamas blijft echter Gaza controleren en lijkt vaak voorwaarden aan Israël te dicteren.
Het probleem waarmee Israël nu wordt geconfronteerd, is wat soms bekendstaat als de "tail kwispelende hond". Dit betekent dat Israëls belangrijke beslissingen en initiatieven worden gedicteerd door anderen in onze huidige uitdaging in Gaza. Hoe kwispelen de hondenstaarten? Deze week beweerde Hamas dat het de zesde overdracht van gijzelaars, die gepland stond voor 15 februari, zou uitstellen. Later leken Israëlische leiders de beweringen van de Amerikaanse president Donald Trump te kanaliseren dat de "hel" los zou breken als Hamas de gijzelaars niet zou overdragen.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu zei: "In het licht van Hamas' aankondiging over zijn besluit om de overeenkomst te schenden en onze gijzelaars niet vrij te laten, heb ik gisteravond de IDF opgedragen om troepen te verzamelen in - en rondom - de Gazastrook. Deze actie wordt op dit moment uitgevoerd en zal zeer binnenkort worden voltooid." Hij zei ook dat het Israëlische veiligheidskabinet had besloten dat "als Hamas onze gijzelaars niet voor zaterdagmiddag teruggeeft, het staakt-het-vuren zal eindigen, zal de IDF de intense gevechten hervatten tot de definitieve nederlaag van Hamas."
Hamas leek te zijn afgedaald en nu lijkt het erop dat gijzelaars zullen worden vrijgelaten. Het gebrek aan zekerheid en het vermogen van Hamas om de discussie vaak te sturen, illustreert echter hoe Israël van de ene crisis in de andere waggelt. De uitdaging waarmee Israël tijdens deze oorlog te maken heeft gehad, is het onvermogen om het initiatief terug te krijgen en ook zijn afschrikking terug te krijgen. Zo dreigden de Houthi's in Jemen deze week ook om Israël opnieuw aan te vallen als het staakt-het-vuren niet standhoudt.
Waarom wordt Israël in dit opzicht met zoveel uitdagingen geconfronteerd? Hamas is geen grote organisatie. Er wordt geschat dat het misschien wel 10.000 tot 20.000 strijders in de oorlog heeft verloren, maar dat het er veel nieuwe heeft gerekruteerd. Dit betekent dat Hamas in staat is om te rekruteren. Het heeft echter het grootste deel van zijn raketarsenaal verloren.
Deze week moest de IDF twee keer zoekacties uitvoeren bij de grens vanwege zorgen over een infiltratie of veiligheidsincident. Eén incident vond plaats bij Yad Mordechai, en woensdag gebeurde er nog een bij Sufa. Het is mogelijk dat dit incidenten waren die het gevolg waren van valse alarmen. Het is ook mogelijk dat Hamas al begint met het onderzoeken van de Israëlische verdediging. In juni 2024 probeerde Hamas te infiltreren bij Sufa en Holit onder dekking van de mist. Het ernstige incident leidde tot botsingen met de IDF, het opstijgen van een drone en ook de dood van een soldaat.
Hamas pocht voortdurend over de overwinning in Gaza. Hamas is echter niet het enige probleem. Hamas zet ook de Westelijke Jordaanoever op stelten. Deze week botste de IDF in het Nur Shams-kamp met terroristen en vond een illegaal gesmokkeld M-16-type geweer. Dit is een van de vele illegale wapens die naar het noorden van de Westelijke Jordaanoever zijn gestroomd.
De IDF is nu bezig met een campagne van meerdere weken om terroristen uit te roeien op plekken als Jenin, Tulkarm, Al-Fara camp en de heuvels rond Tubas. Dit is een serieuze inspanning en vereist geduld en werk. Het is echter ook een voorbeeld van hoe Israël voortdurend reageert op groeiende dreigingen.
Ondertussen lijkt het er in Libanon niet op dat het Libanese leger zich aan zijn deel van het staakt-het-vuren houdt. Hezbollah blijft proberen wapens en geld naar Libanon te smokkelen. Recente rapporten geven aan dat het Beirut International Airport gebruikt om financiële verliezen terug te verdienen door middel van smokkel. Israël heeft het staakt-het-vuren al een keer uitgesteld om in Zuid-Libanon te blijven. Israël kan dit nu weer doen tot eind februari. Het laat echter zien dat het staakt-het-vurenregime dat te maken heeft met Hamas en Hezbollah, geneigd is om voortdurend met mogelijke crises om te gaan. Dit gebeurt omdat Israël ook probeert om inwoners terug te laten keren naar Noord-Israël.
Een andere uitdaging waar Israël voor staat, zijn de oproepen binnen de regeringscoalitie om terug te keren naar de strijd. De leiders van Israël geloven nu dat ze volledige steun hebben van het Witte Huis om te doen wat ze willen in Gaza. Het verhaal hier stelt dat de regering-Biden Israël ervan weerhield om helemaal door te zetten en Hamas volledig te verslaan.
De Trump-regering heeft geprobeerd het verhaal te veranderen door te suggereren dat de meeste inwoners van Gaza buiten Gaza zouden kunnen worden gevestigd en dat Israël Gaza aan de VS zou kunnen overdragen. De VS zouden Gaza dan “koesteren” en anderen het laten herbouwen. Dit lijkt een lange weg, maar het heeft sommigen in Israël doen geloven dat Israël nu naar binnen kan gaan en de klus tegen Hamas kan klaren.
De uitdaging hier is echter dat Israëlische leiders en beleidsmakers niet hebben geschetst wat ze bedoelen als ze het hebben over het verslaan van Hamas of het behalen van een overwinning op de groep. Vijftien maanden vechten leidde blijkbaar niet tot een overwinning. Wat betekent overwinning en winnen in Gaza? Kan Israël echt de herhuisvesting van inwoners van Gaza faciliteren? Waar zouden ze heen moeten? Hoe worden ze losgemaakt van het feit dat ze onder controle van Hamas staan? Zelfs als Israël IDF-divisies terugstuurt naar Gaza, zal het dan bereid zijn Hamas te verwijderen uit het centrale kampgebied waar Hamas nooit echte tegenstand heeft ondervonden tegen bijna twee decennia van controle?
Dit zijn belangrijke vragen, en Israël lijkt verschillende actoren en gebeurtenissen te laten leiden tot Israël dat altijd reageert op gebeurtenissen in plaats van het initiatief te nemen. Om verder te komen dan 7 oktober, zal Israël moeten stoppen met het kwispelen van de staart en zal het door moeten gaan met het beleid dat Israël wil, in plaats van de meeste tijd te reageren.
Dit vereist een strategische visie en een langetermijnplan. Alleen dat zal een einde maken aan deze constante crisismodus van het heen en weer slingeren van de ene crisis naar de andere op verschillende fronten.
Comments