De menigte omringt een voertuig van de Palestijnse Islamitische Jihad dat kennelijk gijzelaars vervoert die aan het Rode Kruis moeten worden overgedragen in de stad Khan Younis in het zuiden van de Gazastrook, 30 januari 2025. Schermafbeelding / YouTube
De vrijlating de afgelopen dagen van Israëlische gijzelaars uit hun helse gevangenschap in Gaza heeft het land geconfronteerd met een grimmige en hartverscheurende emotionele ervaring. Het land kijkt met geschokte aandacht toe hoe gijzelaars die door Hamas en andere terreurgroepen worden vastgehouden, worden vrijgelaten te midden van het tumult van de menigte in Gaza die zich om de gevangenen verdringt, schrijft Times of Israel.
Deze angst en bezorgdheid verdwijnen zodra de gijzelaars zijn overgedragen. Ze maken plaats voor een vreugdevolle traan over de verlossing van degenen die zo lang in traumatische gevangenschap hebben gezeten.
Maar deze taferelen zijn slechts één kant van een medaille met vele gezichten. De keerzijden daarvan zijn de vrijlating van Palestijnse veiligheidsgevangenen, waaronder geharde terroristen met bloed aan hun handen, en de terugkeer van honderdduizenden Palestijnen naar Noord-Gaza, onder de voorwaarden van de wapenstilstandsovereenkomst die Israël met Hamas heeft gesloten.
Deze complexe realiteit heeft vooral grote betekenis voor de bewoners van de westelijke Negev-regio, ook wel bekend als de Gazastrook, de cluster van kibboetsen, moshavim, steden en kleine gemeenschappen die het zwaarst getroffen werden door de invasie en de bloedbaden die Hamas op 7 oktober 2023 aanrichtte.
Donderdagochtend leken de landelijke schoonheid en rust van de Netiv Ha'asara moshav mijlenver verwijderd van de misselijkmakende taferelen in Jabalia en Khan Younis, waar drie Israëliërs en vijf Thaise gijzelaars werden vrijgelaten .
Bougainvillea in felroze en pasteloranje blonk uit op de witte muren en groene bermen van de moshav, de takken van de citroenbomen wogen zwaar met hun felgele vruchten en de blauwe luchten sierden de idyllische ligging van Netiv Ha'asara op het platteland.
Maar Jabalia, waar de Hamas-leiders blijkbaar zijn teruggekeerd, ligt op korte afstand van het landelijke charme van Netiv Ha'asara en het huis van een van de oprichters, Moira Dror, wiens huis op slechts enkele tientallen meters van de grens met Gaza ligt.
Op 7 oktober stak een klein aantal Hamas-terroristen de noordelijke grens van Gaza over, ging de moshav binnen en ging van huis tot huis om 20 mensen in de gemeenschap te vermoorden. Dror en haar man Gil verstopten zich tien uur lang in hun safe room, voordat ze in hun auto ontsnapten.
Dror keek donderdagochtend vol afschuw naar haar televisieprogramma toen Hamas Agam Berger, de laatste vrouwelijke Israëlische soldaat die door de terreurgroep werd vastgehouden, over een podium liet paraderen voor een menigte uit Gaza, begeleid door gemaskerde, gewapende terroristen en te midden van de ruïnes van Jabalia.
Maar ondanks haar luidkeels geuite afkeer over de manier waarop Hamas de Israëlische gijzelaars heeft behandeld en haar bezorgdheid over de concessies die Israël aan de terreurorganisatie heeft gedaan, is Dror er zonder enige twijfel van overtuigd dat het staakt-het-vuren en de overeenkomst over de vrijlating van de gijzelaars de juiste beslissing was.
"We willen dat de gijzelaars tegen elke prijs terugkomen", hield ze vol en zei dat ze vurig hoopt dat de regering ook de tweede fase van de deal doorzet om ervoor te zorgen dat alle resterende gijzelaars worden vrijgelaten.
“Dat is de enige manier waarop het land weer enigszins normaal kan worden.”
Maar ze heeft geen enkele illusie over de prijs die Israël betaalt voor de vrijlating van de gijzelaars, noch over de realiteit in Gaza, ondanks de “totale overwinning” die Israël door haar leiders werd beloofd na de aanslagen van 7 oktober.
"Het is duidelijk dat Hamas weer aan de macht is in Gaza; sterker nog, ze zijn nooit niet aan de macht geweest. Is dat een overwinning? Het is geen overwinning," zei ze kalm.
Journalisten bezoeken de verwoeste Moshav Netiv Ha'asara in het zuiden van Israël, vlak bij de grens met de Gazastrook, op 17 november 2023. Foto Times of Israel
Netanel Sarrusi, een religieuze inwoner van het nabijgelegen Sderot, die betrokken is bij de pogingen van de lokale overheid om de stad te herstellen na de verwoestende aanvallen van Hamas, was eveneens ontmoedigd over de huidige realiteit van het bestuur in Gaza.
Net als Dror verborg Sarussi zich op 7 oktober met zijn vrouw en vier kinderen vele uren in hun veilige kamer, omringd door het geluid van geweerschoten en explosies. Uiteindelijk besloten ook zij dat het veilig was om te vertrekken en vluchtten ze uit de stad.
Op 7 oktober vermoordde Hamas ongeveer 50 burgers in Sderot en werden nog eens 20 politieagenten gedood toen ze tegen de terroristen vochten om de macht in de stad.
Sarrusi beschreef de scènes die donderdag werden gezien tijdens de vrijlating van de gijzelaars als "het vertrappen van de eer van het volk van Israël." En hij zei dat het beeld van Hamas aan de macht in Jabalia, evenals de terugkeer van ongeveer 350.000 inwoners van Gaza naar Noord-Gaza de afgelopen dagen - in lijn met een belangrijke belofte van Israël als onderdeel van de overeenkomst over de vrijlating van gijzelaars - duidelijk aantoonde dat "de klus nog niet is geklaard en de beloofde overwinning nog niet is geleverd."
“Vandaag zagen we hoe ze [de gijzelaars] Gadi Mozes en Arbel Yehoud bijna lynchten. We zagen al deze zogenaamd niet-betrokken onschuldigen. We zagen het ook op 7 oktober met de mensen die kwamen plunderen, die zich verheugden over de moord en verkrachting van de meisjes, die zich verheugden over de ontvoeringen,” zei hij.
De afgelopen dagen, “toen we de beelden zagen van inwoners van Gaza die terugkeerden naar Noord-Gaza, waren dat voor ons heel moeilijke taferelen,” vervolgde hij.
Netanel Sarrusi, een inwoner van Sderot, staat voor een benzinestation naast een winkelcentrum dat tijdens de Hamas-invasie van de stad op 7 oktober 2023 werd overspoeld door terroristen, 30 januari 2025. Foto Times of Israel
Sarrusi zei dat de ontvolking van Noord-Gaza en de distantiëring van de bevolking van Gaza van de westelijke Negev tijdens de oorlog een gevoel van kalmte had gebracht aan de inwoners van Sderot. Maar nu, "plotseling, zijn dezelfde mensen die partners waren in 7 oktober 2023, met of zonder wapens, terug."
Voor Sarussi is dit een onaanvaardbare situatie. Om de veiligheid van de regio en van Israël in het algemeen te waarborgen, moet de oorlog volgens hem opnieuw worden begonnen en moet het Israëlische leger opnieuw het noorden van Gaza binnentrekken en daar permanent blijven om de grensgemeenschappen te verdedigen.
"De bewoners hier maken zich echt zorgen over de terugkeer van de inwoners van Gaza, dat zeg ik je. Ze laten moordenaars vrij. Dit is een ongelooflijke meewind voor terrorisme. We zijn terug bij 7 oktober."
Sarrusi erkende de harde realiteit dat een terugkeer naar de oorlog zou betekenen dat niet alle gijzelaars worden vrijgelaten. Hij zei dat Israël na de hervatting van de gevechten tactieken zou moeten aannemen om “ze op handen en voeten naar ons toe te laten kruipen en te zeggen: ‘neem deze gijzelaars en laat ons met rust’.”
Dit zou betekenen dat ze ‘hun elektriciteit, water en voedsel zouden afsluiten en dat ze onophoudelijk gebombardeerd zouden worden’, zei hij botweg.
Deze luchtfoto toont ontheemde inwoners van Gaza die zich op 26 januari 2025 verzamelen in een gebied in Nuseirat om terug te keren naar hun huizen in het noordelijke deel van de Gazastrook. Foto Times of Israel
Enkele kilometers verder naar het zuiden maakte Eric Isaacson, een oude bewoner van de religieuze Kibbutz Alumim, zich net als Sarussi grote zorgen over de resultaten van de overeenkomst met Hamas. Hij weigerde echter om zulke extreme oplossingen voor te stellen als die welke de bewoner van Sderot voorstelde.
Op 7 oktober 2023 kwamen tientallen Nukhba-terroristen, de ‘elite’-commando-eenheid van Hamas, de kibboets binnen en vermoordden 22 buitenlandse arbeiders die door Alumim in hun woonverblijven werden tewerkgesteld. Negen anderen raakten gewond en twee anderen werden gegijzeld.
Maar het veiligheidsteam van de kibboets wist de aanvallers af te weren. Zij konden de woonwijk Alumim niet meer binnenkomen en konden daardoor de kibboetsleden niet vermoorden.
De terroristen richtten echter wel enorme schade aan de agrarische infrastructuur van Alumim aan. Ze verwoestten de melkveehouderij, brandden kassen, schuren en kippenhokken met honderdduizenden kippen erin af en vernielden veevoer, voedermachines, silo's en andere agrarische faciliteiten.
"Het pure kwaad dat ze van plan waren, is moeilijk voor te stellen voor mensen die hier niet wonen en de omvang van de verwoesting niet hebben gezien", aldus Isaacson, die benadrukte dat hij vooral op persoonlijke titel sprak en niet namens de kibboets.
“Ze hadden een bloeddorst die moeilijk te geloven is. Dat is de primitieve, walgelijke aard van deze mensen.”
Eric Isaacson, een bewoner van Kibbutz Alumim, staat op zijn veranda met Gaza slechts enkele kilometers achter zich, 30 januari 2025. Foto Times of Israel
Ondanks de langdurige oorlog maakt Isaacson zich zorgen dat Hamas niet is verslagen en dat de prijs die Israël heeft betaald voor de wapenstilstandsovereenkomst met de terreurgroep, namelijk het vrijlaten van honderden veroordeelde terroristen, het land in de toekomst duur kan komen te staan, zoals dat ook bij eerdere overeenkomsten is gebeurd.
"Hoeveel terroristen werden teruggegeven voor Gilad Shalit?", vroeg Isaacson met betrekking tot de deal uit 2011 waarin meer dan duizend Palestijnse gevangenen werden vrijgelaten in ruil voor de terugkeer van de IDF-soldaat, waaronder Yahya Sinwar, de inmiddels overleden Hamas-leider en meesterbrein achter de aanslagen van 7 oktober.
“We hebben precies hetzelfde gedaan [nu]. We hebben meer Sinwars vrijgelaten. Mensen die op de meest verschrikkelijke manier hebben gemoord, mensen die vol haat zitten. We hebben duizend gegeven voor Shalit. Wat hebben ze geleerd? Ze hebben geleerd dat ze de volgende keer 250 zullen vangen.”
Ondanks zijn verbijstering over de massale vrijlating van Palestijnse terroristen, zei Isaacson dat hij niet wist wat het alternatief zou zijn als Israël de vrijlating van zijn gijzelaars wilde bewerkstelligen.
Maar hij benadrukte dat de regering nu een nog grotere verantwoordelijkheid heeft om de veiligheid van de gemeenschappen aan de grens met Gaza te waarborgen.
Isaacson heeft er bovendien geen vertrouwen in dat de tegenslagen die Hamas heeft geleden, op de lange termijn tot een verandering in de manier van handelen zullen leiden. Hij wijst op de uitspraken van de Hamas-leiding dat Hamas de strijd tegen Israël zal voortzetten en meer wreedheden zal plegen zoals op 7 oktober.
"We hebben ze tot op zekere hoogte teruggezet, maar slechts tot op zekere hoogte. De inwoners van Gaza zeggen niet dat Hamas fout zit; er is niets veranderd in hun gedrag. Wij moeten ons gedrag veranderen en leren van onze fouten."
Bovendien voelt hij zich niet veilig. “Ik voel me niet veilig, hoe kan ik me veilig voelen? Omdat ik extrapoleer vanuit [de] Gilad Shalit [deal], en we hebben net honderden moordenaars vrijgelaten die haten met elke cel van hun lichaam.”
De zuivelschuur van Kibbutz Alumim brandt af na een terroristische aanval op 7 oktober 2023. Foto Times of Israel
Isaacson erkende vermoeid dat er geen gemakkelijke oplossingen voor de situatie zijn, en stelde dat “generaties” Palestijnen geleerd hebben om Joden te haten, en dat alleen “heropvoeding” gedurende ten minste twee generaties de situatie zou kunnen omkeren.
Dat kan alleen door een verandering in het bestuur van Gaza, zei hij, maar hij weet ook niet hoe dat moet gebeuren, onder meer vanwege de realiteit die hij ter plaatse heeft gezien sinds de wapenstilstandsovereenkomst van kracht werd.
Ondanks de grote bezorgdheid die veel inwoners van de westelijke Negev-regio voelen over de wapenstilstandsovereenkomst en alles wat daarbij komt kijken, gaven alle mensen die met deze verslaggever spraken blijk van veerkracht, vastberadenheid en verzet in het licht van de moeilijke realiteit die zich nu zo dicht bij hun huizen voltrekt.
Sarrusi sprak enthousiast over de “demografische groei” in Sderot, waarvan hij zei dat het niet alleen de bevolking van vóór 7 oktober had hersteld, maar zelfs was gegroeid, en beschreef het als “een wonder”. Hij vergeleek de uitbreiding met de welvaart die de Bijbelse figuur Isaak in dezelfde regio genoot, duizenden jaren geleden.
“Er zijn nieuwe buurten, er is veel activiteit op het gebied van cultuur, onderwijs en andere zaken, en er is een grote ontwikkeling,” zei hij geanimeerd.
Ondertussen was Dror er stellig van overtuigd dat ze haar huis in Netiv Ha'asara nooit zou verlaten, ondanks de risico's die ze openlijk erkende en de ongelooflijk korte afstand tot Gaza zelf, dat ze vanuit haar huis gemakkelijk kon zien.
Dror en haar man keerden slechts zes maanden na de aanval van Hamas terug naar Netiv Ha'asara. Ze waren destijds twee van de vier bewoners van de verlaten moshav, nadat ze het gebruik van door de staat betaalde huuraccommodatie in Ashkelon hadden afgewezen.
"Het was niet mijn thuis. Ik heb mijn thuis nodig, de geur van mijn thuis. Mijn veerkracht is hier in het huis en nergens anders," zei ze vurig.
Dror heeft geweigerd tralies voor haar huis te plaatsen of een muur om haar huis te bouwen, zoals een aantal inwoners van Netiv Ha'asara wel hebben gedaan. Ze zegt dat ze erop vertrouwt dat het leger haar zal beschermen en dat ze, als ze haar huis toch zou versterken, net zo goed kan vertrekken.
“Dit land ligt in de staat Israël, ik ga hier niet weg. Mensen pakken hun koffers ook niet als er terroristische aanslagen zijn in Jeruzalem of Tel Aviv,” merkte ze op. “Ik gun Hamas die overwinning niet.”
Isaacson dacht er hetzelfde over.
"Ik geef niet toe aan het kwaad. Ik heb morele normen. Je kunt niet toegeven aan het kwaad. Ik heb 58 jaar geprobeerd om in dit land te creëren. Ik was 28 jaar boer; dit is mijn land," zei hij, verwijzend naar hetzelfde Bijbelse verhaal als Sarussi over hoe Isaak floreerde in de regio.
“Dat was 4000 jaar geleden. Ik woon in dit land. Hoe kan ik er zelfs maar aan denken om het op te geven? Wat zou dat kosten?”
"Wat gebeurt er als je wegrent? Ze jagen je na. Wat gebeurt er als je blijft en vecht? Je hebt een kans!"
Het gaat niet (alleen) om jou.
Het steunen van The Times of Israel is geen transactie voor een online service, zoals een abonnement op Netflix. De ToI Community is er voor mensen zoals jij die geven om een gemeenschappelijk goed : ervoor zorgen dat een evenwichtige, verantwoorde berichtgeving over Israël gratis beschikbaar blijft voor miljoenen mensen over de hele wereld.
Natuurlijk verwijderen we alle advertenties van uw pagina en krijgt u toegang tot uitstekende Community-only content. Maar uw steun geeft u iets dat veel dieper gaat dan dat: de trots om deel te nemen aan iets dat er echt toe doet .
Comments