De luchtmacht bewaakt de Israëlische grenzen met divisiecontrolecomplexen (DCC's) te midden van de operationele werklast

Foto IAF

De luchtmacht bewaakt de Israëlische grenzen met divisiecontrolecomplexen (DCC's) te midden van de operationele werklast: de grondintrede in Gaza, Operatie "Northern Arrows", aanvallen in Iran en andere dreigingen. Het controlesysteem beschermt het luchtruim van het land geruisloos en effectief tegen de steeds verder groeiende dronedreiging. We gingen op pad om te kijken hoe ze dat doen, aldus IAF.

De afgelopen jaren zijn drones een steeds breder beschikbaar en wijdverspreid instrument geworden, zowel door veiligheidstroepen als door vijandige organisaties. In diverse sectoren is er een gestage toename in het gebruik van drones voor inlichtingenvergaring, smokkel en infiltratie van het luchtruim, en zelfs het gebruik van explosieve drones die directe schade aanrichten aan troepen en infrastructuur. De dreiging is tastbaar, dagelijks aanwezig en vereist een geavanceerde, flexibele en snelle reactie.

Wat is een MBA precies?

Als reactie op de uitdaging om de dreiging te identificeren, werden de MAB's opgericht. De MAB (Divisional Control Complex) is een eenheid die opereert in een beperkte en gerichte sector. Zo is de MAB van de Gaza-divisie verantwoordelijk voor de controle over het luchtruim van de Gazastrook en de omliggende gebieden. In tegenstelling tot de IACA (Area Control Unit), die verantwoordelijk is voor de noordelijke en zuidelijke delen van Israël, zijn de MAB's als kleine hoofdkwartieren die toezicht houden op kritieke "gebieden" en zich voornamelijk richten op het monitoren van vijandelijke drones. "De eerste missie van de luchtmacht is het beschermen van het luchtruim van het land, en de MAB vormt de basis voor dit alles", zegt majoor R., commandant van de 143e MAB aan de grens met Gaza. "We staan dicht bij de strijders in het veld en zorgen ervoor dat hun lucht altijd helder is."

Het controlecentrum is verdeeld over twee instanties die samenwerken om de controle te voltooien. Aan de ene kant van het controlecentrum bevindt zich een "missiestation", bemand door soldaten van de landmacht. Het huisvest een team van waarnemers en operationele sergeanten. Zij communiceren rechtstreeks met de landmacht, volgen de drones en worden in realtime op de hoogte gehouden.

Aan de andere kant bevindt zich een verkeerspost, bemand door militairen van de luchtmacht. Er zijn ervaren onderofficieren die het luchtverkeer beheren, alle vliegtuigen in de lucht in de gaten houden en precies weten wat er gebeurt. In het midden, tussen de twee posten, zit een luchtverkeersleider. Hij vat het luchtbeeld samen en beslist wanneer en hoe er moet worden gehandeld. "Als verkeersleider bij de IAF ligt de focus op het nemen van beslissingen en het overzien van het volledige beeld", legt luitenant N., verkeersleider bij de 143e IAF, uit.

Foto IAF

De wereld van drones: bedreiging en kans

Naast de dreiging biedt de drone ook een enorme kans voor degenen die weten hoe ze hem correct moeten gebruiken. Het is een essentieel instrument geworden dat nauwkeurige realtime terreinbeelden, stille en gerichte observatie en soms zelfs een snelle offensieve reactie mogelijk maakt. De mogelijkheid om een drone te besturen, te begrijpen wat hij ziet, de informatie door te geven en hem in te zetten in een gevecht is een integraal onderdeel van militaire actie. Degene die de drone bestuurt, beheerst het terrein. "Het drone-domein is tegenwoordig een gamechanger in de wereld van de veiligheid", legt luitenant N., supervisor bij de MBA, uit. "Het is een uniek observatiemiddel tijdens een gevecht, niet alleen in de lucht, maar ook bij het scannen van huizen. Elk stuk land wordt door ons gecontroleerd."

De MBA voor de Gazastrook werd opgericht in het besef dat dit een explosief, dynamisch strijdtoneel is vol bedreigingen. Sinds het uitbreken van de oorlog heeft de MBA aan momentum gewonnen en is het een hoeksteen geworden in de leiding van de strijdkrachten in het veld. "Het belangrijkste en eerste doel is het beschermen van de strijdkrachten in het veld", benadrukt luitenant N., hoofd van de MBA Gaza. Een van de grootste bedreigingen voor de strijdkrachten in het veld is de drone: klein, stil maar dodelijk.

Volgens korporaal H., inlichtingenonderzoeker, neemt de behoefte aan controle en toezicht op het luchtruim in de dronesector tijdens een grondmanoeuvre vele malen toe. De 143e Airborne Division voert een voortdurende campagne. De respons beperkt zich niet tot identificatie, maar omvat ook constante monitoring en nauwkeurige integratie met de grondtroepen. "Er is constante controle over alle missies van de grondtroepen in de sector, de behoeften en conclusies die voortvloeien uit de grond tot het doel", legt luitenant N., supervisor bij de Airborne Division, uit. Volgens hem is er volledige bekendheid met de acties van de troepen, en bij een botsing of een aanvaring stuurt de Airborne Division haar observatievoertuigen ter assistentie en waarschuwt ze vooral vooraf voor dreigingen die de grondtroepen nog niet zien.

Foto IAF

Uitbreiding van het netwerk

Een van de unieke kenmerken van luchtverdedigingseenheden binnen de landsgrenzen is de directe verbinding met het thuisfront. Met de gemeenschappen, de luchtverdedigingseenheden en het burgerleven in het gebied. "Ik denk dat er iets heel sterks is voor de sector, en dat is de verbinding met het thuisfront," benadrukt majoor R. "In oorlogstijd en ook in de dagelijkse praktijk staan we in contact met de gemeenschappen. Ze zijn partners met ons, ze zullen geen drones zonder toestemming laten vliegen." Volgens hem is transparantie een onderdeel van het op een goede manier samenstellen van het luchtbeeld: "We betrekken hen erbij, leggen de beslissing uit, en elke luchtverdedigingseenheid heeft de mogelijkheid om hierin te beslissen en te manoeuvreren. Het is niet alleen een technische kwestie, het herstelt het vertrouwen in wat we doen. Als je een luchtverdedigingseenheid hoort zeggen dat de grootste zorg een drone is die zonder waarschuwing een gemeenschap bereikt, begrijp je hoe cruciaal ons werk is."

De controleposten aan de verschillende grenzen dienen als basis voor de uitbreiding van de controle naar alle regio's van het land. Na de aanslagen van 7 oktober en de lessen die zijn getrokken uit de operationele onderzoeken, is de richtlijn voor grensbescherming aanzienlijk versterkt. Het verdedigingssysteem wordt aangepast aan de veranderingen in de arena en de verdieping van het ruimtelijke verdedigingsconcept, gebaseerd op commando en controle, wordt uitgevoerd met als doel de staat Israël zo goed mogelijk te beschermen tegen elke dreiging.