Foto IDF woordvoerder
Dit artikel verscheen eerder op de Hebreeuwse pagina van de IDF en is geschreven door Hila Gad.
Rode schoenen, een grensinfanteriebaret, een wapen in de ene hand en een camera in de andere. We ontmoetten sergeant Nadav, een operationeel documenteerder, die ons vertelde wat het betekent om een strijder te zijn die ook fotograaf is, of een fotograaf die ook een strijder is, hij heeft nog niet besloten. We hebben goed gehoord over het belang van de dubbele rol binnen Gaza, en over de momenten door de lens – die, na zijn keuzes, voor ons allemaal symboliseren hoe de oorlog in de Gazastrook eruit ziet.
In de maanden die zijn verstreken sinds het uitbreken van de oorlog zijn duizenden foto’s en video’s rechtstreeks vanaf het front onder het publiek verspreid. Maar heeft u zich ooit afgevraagd: wie maakt er foto's van deze materialen, die voor u de beelden van de operationele situatie weerspiegelen op een manier die met geen enkel geschreven woord mogelijk is?
Degenen die verantwoordelijk zijn voor dit venster op de strijdarena zijn vrouwelijke strijders en operationele documentatiestrijders. Ze volgen een Locham 07-opleiding en vervolgens een fotografietraining en een cursus bij de IDF-woordvoerder. Ten slotte worden ze een bron van een interessante combinatie tussen een soldaat en een fotograaf, en hun taak: het verhaal van de IDF van het slagveld in foto's overbrengen.
“We hebben eigenlijk twee wapens, één die projectielen afvuurt en één die foto’s maakt”, begint sergeant Nadav, een documenteerder van operaties die samen met de Kafirbrigade in Gaza hebben gevochten. "Tijdens de gevechten moeten we elke situatie beoordelen en beslissen wanneer we foto's moeten maken en wanneer we moeten vechten. Soms moet ik me even losmaken van de strijd die zich voor me afspeelt en naar het grotere geheel kijken."
Foto IDF woordvoerder
Er waren inderdaad nogal wat gevallen waarin Nadav ervoor koos een stap terug te doen uit de gevechten – en nauwkeurig te documenteren wat er gebeurde. ‘Er was een keer dat we een grote hoeveelheid munitie vonden in een kinderkamer, en de commandant van de Harov-patrouille belde me zelf en vroeg me om ze mee te nemen. Hij begreep het belang", vertelt de documenteerder, "of een ander geval, waarbij we een AML-laboratorium vonden naast twee kinderkamers, ik bracht twee strijders van de brigade mee die Frans en Portugees spreken en filmde ze terwijl ze uitlegden wat we daar aantroffen."
Maar er zijn ook situaties waarin Nadav het belangrijk vond om te documenteren, en niet noodzakelijkerwijs om de eerste redenen die in me opkomen. Soms gaat het belang van documentatie verder dan alleen spreken en verspreiden vanuit het veld. "Toen we Chanoeka-kaarsen aanstaken in Gaza, maakte ik foto's van alle strijders rond Chanoeka", herinnert hij zich. "Zelfs afgezien van het belang van de foto's als woordvoerder, dragen ze enorm bij aan het moreel van de strijders."
Foto IDF woordvoerder
In gevallen waarin er twijfel bestaat over gevaar, vooral in de Gazastrook, zal Nadav eerst het handvat van het wapen grijpen. Desondanks houdt hij vol dat hij niet kan karakteriseren wie hij meer is: een vechter of een fotograaf. "Elke operationele documenteerder is een vechter, het is een afgeleide van het beroep", verduidelijkt hij allereerst, "er zijn geen tekort aan situaties waarin ik er niet eens aan denk om een camera aan te zetten en in plaats daarvan de Go aan te zetten. Pro en ga samen vechten met het team waarmee ik speel." Aan de andere kant is zijn missie in het veld vooral documentatie.
Als ik hem vraag wat zijn favoriete foto is, legt hij uit dat het net zoiets is als het kiezen van een favoriet kind, "omdat elke foto een herinnering is." Maar uiteindelijk slaagt hij erin een keuze te maken: ‘Toen ik bij het Duchift-bataljon was, gingen we naar een observatiepunt. In een van de kamers die volledig verwoest was, stond maar één gele stoel in de positie van de sluipschutter, en die Het was net zonsondergang. De zon kwam perfect door het raam naar binnen, en ik fotografeerde hem zonder na te denken. Achteraf gezien ontplofte de foto. Deze is echt geweldig omdat hij enerzijds een heel rustig moment laat zien en anderzijds intens ."
Foto IDF woordvoerder
Wat Nadav uiteindelijk op de moeilijke momenten bemoedigde, waren niet de foto's die hij maakte, hoe mooi ze ook waren, maar het gevoel van missie. “Ik kwam Gaza binnen in de wetenschap dat ik iets deed dat groter was dan ikzelf”, vertelt hij. "Als ik vecht en foto's maak, denk ik aan mijn grootmoeder, en aan wat ze daarbuiten ziet - dat is wat ik hier zie."
Kommentare