Ter illustratie. Foto via Universiteit van Tel Aviv
Een nieuwe studie van de Universiteit van Tel Aviv onderzocht voor het eerst de ontwikkeling van een glioblastoma-kankertumor in diermodellen met een normaal immuunsysteem, om de ontwikkeling van de tumor bij mensen het beste te simuleren. De bevindingen van de studie toonden aan dat er cellen van het immuunsysteem zijn die, ondanks het feit dat hun primaire functie is om de kankercellen aan te vallen en te doden, in feite fungeren als "dubbel agent" die de agressiviteit en dreiging van de tumor verhogen en intensiveren.
De studie werd geleid door Dr. Dinorah Friedmann-Morvinski van de George S. Wise Faculty of Life Sciences en Sagol School of Neuroscience, en haar promovendus en Prerna Magod. Ook namen aan de studie deel Dr. Liat Rousso-Noori en Ignacio Mastandrea, ook van de Faculteit der Levenswetenschappen, evenals andere onderzoekers van de Sackler Faculteit der Geneeskunde aan de Universiteit van Tel Aviv en het Weizmann Institute of Science. De studie werd gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift Cell Reports.
Glioblastoom is het meest voorkomende type hersenkanker en een van de meest gewelddadige en dodelijke kankers bij mensen; de gemiddelde levensverwachting van glioblastoom patiënten is 12 tot 15 maanden vanaf het moment van ontdekking.
De onderzoekers leggen uit dat de wetenschappelijke monitoring van de ontwikkeling van de kankergezwel in diermodellen meestal wordt uitgevoerd zonder een actief immuunsysteem, om de opname en groei van kankercellen in het lichaam mogelijk te maken. Het nadeel van dit veelgebruikte model is dat het immuunsysteem niet bestaat of niet goed functioneert, waardoor onderzoekers de interactie tussen het en de tumorcellen niet kunnen volgen.
De studie, die werd uitgevoerd in het laboratorium van Dr. Friedmann-Morvinski, gebruikte een model dat de ontwikkeling van kankercellen onderzocht in diermodellen met een functionerend immuunsysteem. Hierdoor kon de kanker geleidelijk groeien, tot het punt van de ontwikkeling van een enorme tumor, waardoor de ontwikkeling ervan en gedurende het hele proces van de interactie tussen de kankercellen en verschillende cellen van het immuunsysteem nauwkeurig kon worden gevolgd.
In de studie ontdekten de onderzoekers dat cellen die neutrofielen worden genoemd, een cruciale rol spelen bij de interactie met de kankergezwel. Neutrofielen zijn cellen van het immuunsysteem die hun oorsprong vinden in het beenmerg en die tot doel hebben bacteriën en schimmels te 'slikken' of te doden en de door hen veroorzaakte infecties te bestrijden.
"Neutrofielen zijn de frontsoldaten van het immuunsysteem", zegt Dr. Friedmann-Morvinski. "Wanneer een tumor zich begint te ontwikkelen, behoren de neutrofielen tot de eersten die deze mobiliseren en aanvallen om deze te elimineren."
De onderzoekers ontdekten ook dat de neutrofielen tijdens de ontwikkeling dicht bij de tumor blijven en continu en consequent uit het beenmerg worden gerekruteerd. Het verrassende dat tijdens deze studie werd ontdekt, is dat de neutrofielen "van kant wisselen:" Terwijl in het begin, met het begin van de initiële tumor, de neutrofielen ertegen vechten, beginnen de neutrofielen die in het kankergebied worden gerekruteerd na verloop van tijd de ontwikkeling ervan te ondersteunen.
Dr. Friedmann-Morvinski: “We hebben geleerd dat de neutrofielen hun rol daadwerkelijk veranderen. Ze worden gemobiliseerd door de tumor zelf, en worden van kankerverwekkend, pro-kankerachtig; daardoor verergeren ze de schade die de tumor zelf aanricht.”
Bovendien ontdekten de onderzoekers dat het proces waarmee de neutrofielen hun eigenschappen veranderen, op afstand kan plaatsvinden, zelfs voordat ze naar de tumor zelf gaan.
"De studie toonde aan dat de verandering in de eigenschappen van neutrofielen plaatsvindt in het beenmerg zelf - waar helemaal geen tumor is: de kankergezwel bevindt zich alleen in de hersenen en van daaruit slaagt het erin de eigenschappen van de cellen te veranderen het rekruteert”, voegt Dr. Friedmann-Morvinski toe.
"De nieuwe bevindingen van deze studie kunnen ook licht werpen op therapeutische immuniteit therapieën, die de afgelopen jaren veel momentum hebben gekregen. Bij één type immuniteit therapiebehandeling worden T-cellen uit het lichaam van de patiënt verwijderd, verwerkt en teruggevoerd naar het lichaam met verhoogde helende vermogens.
Een van de grootste problemen van tegenwoordig is dat zelfs deze cellen die zijn gestuurd om te genezen, worden onderdrukt en hun acties worden onderdrukt. Als we weten hoe we de interactie tussen neutrofielen en T-cellen kunnen veranderen zodat ze niet onderdrukt worden, heeft dat gevolgen voor de effectiviteit van immunotherapie.”
Het is niet ondenkbaar dat deze onthullingen de eerste stap zijn naar het ontcijferen van het mechanisme van interactie tussen het immuunsysteem en gewelddadige kankertumoren die, zoals gezegd, het leven van zovelen eisen.
