
Ook wij hebben gekkies.
Die de straat opgaan en de boel in elkaar slaan, winkels leegroven, elkaar in elkaar slaan en anderen proberen te lynchen. Ja, ook in ons land kunt u ze vinden en het zijn Joden, zowel als niet-Joden: het zijn Israëli's, allemaal.
Jaren van “Yehihee beseder”, het komt wel goed-politiek. Niks doen, gaat wel voorbij.
De laatste dagen tonen aan dat de Bluf van Netanyahu inderdaad slechts een bluf was: onze overheid functioneert niet, want onze premier heeft maar 1 ding aan zijn hoofd: hij is officieel beschuldigd van smeergeld, misbruik van macht en fraude. Het proces is begonnen, en het laatste wat Bibi wil is terecht staan.
Ergens onderweg besloot iemand dat de verwarrende politieke situatie in ons land een zwakheid is. Tesamen met een nieuwe Amerikaanse president die gewoon geen trek in het Midden Oosten heeft, kwam er een idee om ons tot onze knieën te brengen. Dus kwamen de raket aanvallen (tot hedenmorgen een kleine 2000 raketten op Israël), maar daarbij kwamen, juist in de steden waar Joden en Arabieren aardig goed samen leven, georganiseerde relletjes de straat op.
Ook in mijn stad Haifa waren er relletjes. Een tweehonderd jongeren kwamen uit de Arabische dorpen rond Haifa naar onze stad om even de boel in de fik te steken. Wat ze niet verwacht hadden is de reactie van de burgers van Haifa: Joden, Christenen, Druzen, Moslims, Bahai en die hadden er geen zin in. Samen met de politie worden die herrieschoppers aangepakt. Ondertussen krijgt u beelden van Joden die Arabieren proberen op te hangen. De beelden van Arabieren die Joden proberen te lynchen laten ze u liever niet zien.
Maar nogmaals: excuses. Want we gaan nergens heen: wij niet en ook de Palestijnen niet. We zullen uit moeten zoeken hoe we samen op de kleine stukje land in rust kunnen leven, zonder elkaar te overheersen of te bedreigen.
Achmed was ooit de beste vriend van mijn schoonvader, een tandarts die in Ashkelon woonde. Achmed hielp hem met het bouwen van zijn huis en toen dat af was kreeg hij de Peugeot 404 van mijn schoonvader cadeau. Sindsdien zijn we in contact, ook na het overlijden van mijn schoonvader. Ik belde hem om te horen hoe het daar gaat, want Achmed woont in Gaza. “Niemand snapt het nog,”, zei hij moedeloos, “wij zijn Gazanen, niet Palestijnen. Gaza was, is en blijft Gaza, al wil de wereld, dankzij onze bezetter, de Hamas, dat we onszelf Palestijnen noemen. Wij zijn gegijzeld, onze geschiedenis en cultuur is gegijzeld. Alsof ik in een gekkenhuis zit en iedereen me bij een andere naam noemt.” Aldus Achmed, die gisteren zijn 80ste verjaardag vierde.
Dus excuses. We gaan echt nergens heen. Omdat we nergens welkom zijn, en dit nu ons land is. Niet omdat Moses en Koning David hier rondliepen – dat is onze persoonlijke genoegdoening – maar omdat we een vergunning hebben van de VN, een organisatie waar u zoveel aan betaald, dat u alles van ze moet geloven. Omdat we een natie zijn, een democratie met grenzen en staakt-het-vuur-lijnen. Omdat we een nationaal recht hebben verkregen.
Kennedy zei ooit: “je hebt van allerlei wat nodig om een volk te bouwen.”
Ook wij hebben gekkies, links en rechts.
Gelukkig kunnen wij de meest gevaarlijke gekkies wegstemmen.
Comentários