Ter illustratie. Screenshot YouTube
In een groot deel van de wereld stellen steeds meer vrouwen het krijgen van hun eerste kind uit tot ze achter in de dertig of zelfs in de veertig zijn. Op deze leeftijd gaan hun eieren snel achteruit en zelfs met IVF zijn hun vooruitzichten op conceptie verre van gegarandeerd.
Die achteruitgang omkeren is het uiteindelijke doel van moleculair bioloog Dr. Michael Klutstein, hoofd van het Chromatin and Aging Research Lab in de Faculteit der Tandheelkunde van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem (HU). Die mogelijkheid is nu een stap dichterbij gekomen met recent onderzoek uit zijn lab, uitgevoerd door promovendus Peera Wasserzug-Pash. in samenwerking met clinici van het Hadassah Medical Center en de Shaare Zedek ziekenhuis. Hun bevindingen werden gepubliceerd in Aging Cell.
Bij mensen beginnen eicellen schade aan hun genetisch materiaal op te stapelen wanneer een vrouw relatief jong is. Tegen de tijd dat ze achter in de dertig is, hebben haar eieren vaak zoveel schade aan het DNA opgebouwd dat ze niet kunnen rijpen en bevrucht kunnen worden. Het team van Dr. Klutstein heeft met succes een van de verouderingsprocessen geïdentificeerd die de succesvolle rijping van een eicel verhinderen. De belangrijkste daarvan is het verlies van de regulatieprocessen die normaal gesproken voorkomen dat de schadelijke delen van DNA actief worden.
Het is in veel opzichten een vreemd idee om over na te denken: delen van ons DNA bevatten delen van genetisch materiaal die schadelijk kunnen zijn. In feite bestaat ongeveer de helft van ons genoom uit virusachtige sequenties of fragmenten van virussen, die aanzienlijke schade aan het DNA kunnen veroorzaken als ze door expressie worden geactiveerd. Dit idee is uitgebreid bestudeerd en werd ontdekt door Barbara McClintock, die in 1983 de Nobelprijs voor haar werk over dit onderwerp ontving.
Het is het verouderingsproces dat ervoor zorgt dat het systeem deze schadelijke elementen onderdrukt en inactief houdt. Het onderzoek van Klutstein en zijn HU-team, waarbij gebruik werd gemaakt van muis- en menselijke eicellen, identificeerde niet alleen de details van deze processen, maar toonde ook aan hoe ze met elkaar samenhangen en uiteindelijk voorkomen dat een eicel rijpt.
Om hun bevindingen te bevestigen, gebruikte het team vervolgens chemicaliën die de feitelijke processen nabootsen die de onderdrukking van delen van het DNA van de eicel stoppen en de DNA-beschadigende virussen bevrijden. Door de verouderingsprocessen kunstmatig te reproduceren, kon het team de processen van verlies van gnomische regulatie en de expressie van schadelijke elementen in ouder wordende eicellen koppelen.
De laatste fase van hun onderzoek testte manieren om de destructieve verouderingsprocessen in een eicel om te keren. Als er virussen of delen van virussen vrijkomen en geactiveerd worden in ouder wordende eieren, dan kunnen antivirale middelen dit proces en de daaruit voortvloeiende schade misschien voorkomen.
In hun onderzoek toonden de onderzoekers aan dat antivirale medicijnen inderdaad het proces in de eicellen van muizen omkeerden en terugkeerden naar hun vroegere jeugdige zelf! Er is ook een vergelijkbaar succes geboekt met het gebruik van genetische manipulatie om twee genen in het DNA van de eicel van de muis in te voegen - de geïmplanteerde genen produceren enzymen die de reeks gebeurtenissen voorkomen die leiden tot de activering van de schadelijke delen van het DNA. "Ik hoop dat we binnen tien jaar de vruchtbaarheid van oudere vrouwen kunnen verhogen die antivirale middelen gebruiken", zegt Klutstein.
Comentários