top of page

Israëlisch tv-en filmfonds brengt Israëlische producties naar de wereld

  • Foto van schrijver: Joop Soesan
    Joop Soesan
  • 28 jul 2024
  • 3 minuten om te lezen

Foto IDF woordvoerder


"De afgelopen jaren was het niet eenvoudig om Israëlische producties op de internationale streamingplatforms of tv-kanalen te krijgen", zegt Nati Dinnar.


"Zelfs vóór de oorlog hadden ze niet het gevoel dat ze dat vakje hoefden aan te vinken; nu is het helemaal niet belangrijk voor ze", vertelt de Israëlische tv-veteraan aan ISRAEL21c.


Dinnar is medeoprichter en CEO van IZZY, een internationaal streamingplatform voor Israëlische content. Onlangs heeft hij de taak op zich genomen om te beheren wat het grootste fonds van Israël moet worden ter ondersteuning van tv- en filmproducties. 


Het grootste tv- en filmfonds van Israël


Het fonds is opgericht door het Jewish National Fund-USA (JNF-USA) en richt zich op de ondersteuning van Israëlische verhalenvertellingen, met een specifieke focus op producties in de regio's die het zwaarst zijn getroffen door de aanslagen van 7 oktober. 


Er wordt verwacht dat het fonds een omvang van 3 miljoen dollar zal bereiken, waarbij het geld wordt geïnvesteerd in producties die zorgvuldig zijn geselecteerd om ‘de perceptie van Israël te veranderen’.


Dinnar zegt dat het fonds de Israëlische tv-kanalen en studio's niet gaat 'dicteren' wat ze moeten produceren, maar dat het de content die al is ontwikkeld en waarvoor groen licht is gegeven voor productie, zal coproduceren.

Nati Dinar. Foto door Eldad Rafaeli via ISRAEL21c


"Het is nu heel moeilijk voor tv-kanalen om echt het benodigde geld te investeren in premiumproducties", zegt Dinnar, eraan toevoegend dat het fonds elke productie dollar voor dollar zal matchen.


"Als een drama 2 miljoen dollar kost om te maken, komen wij met een miljoen en het lokale bedrijf brengt nog een miljoen, zodat zij geld overhouden om nog een show te produceren."


Niet zoals andere fondsen

Volgens Dinnar bestaan ​​er in Israël vergelijkbare fondsen voor films, maar niet voor televisie.


“Televisie creëert veel meer content met veel verschillende verhalen, dus daar willen we ons meer op richten”, legt hij uit.


“Het maken van een film kan twee tot drie jaar duren, maar met televisie kun je elk jaar een seizoen maken.”


Hij voegt eraan toe dat de meeste andere fondsen de distributie ook niet verzorgen en dat dit aan de producenten wordt overgelaten, die er geen prioriteit aan geven.


"De beslissing over wie de internationale distributie verzorgt, wordt door het fonds genomen, omdat we ervoor willen zorgen dat de inhoud mensen over de hele wereld bereikt", merkt hij op. 


“Als je bijvoorbeeld de beslissing over wat er vanuit Israël naar de wereld komt in handen van Netflix zou leggen, zouden ze heel weinig en heel stereotiep kiezen”, zegt hij.


"Het gaat óf over het conflict, zoals 'Fauda', óf over iets heel religieus", merkt hij op, verwijzend naar series als 'Unorthodox' en 'Shtisel'.


Dinnar voegt eraan toe dat als gevolg daarvan “de normale televisie” die “het positieve Israël” laat zien, genegeerd wordt.


De tv-maker en -producent legt uit dat lokale productiebedrijven de distributie vaak zelf regelen en dat "het heel, heel moeilijk voor ze is, omdat ze niet weten hoe ze dat moeten doen." 


Volgens Dinnar is het niet alleen de negatieve kijk op Israël die verhindert dat lokale content internationaal wordt opgepikt, maar ook veranderingen in de structuur van het distributiesysteem.


“Vroeger was het heel hip om films uit Israël te halen, dus elk internationaal distributiebedrijf wilde minstens één keer per jaar een titel uit Israël hebben”, zegt hij.


“Maar de distributiewereld is veranderd door streamingplatformen; veel internationale distributiebedrijven gaan failliet.”


Impact van 7 oktober

Het fonds was een idee van Russell F. Robinson, CEO van JNF-USA, na de aanslagen van 7 oktober.


"Hij wilde het grootste deel van het initiële bedrag dat voor het fonds werd opgehaald, gebruiken om tv-producties over de regio te ondersteunen, die in de regio werden gefilmd en mensen uit de regio in dienst namen", zegt Dinnar, verwijzend naar het grensgebied van Gaza .


Sapir Academic College, de enige hogeschool in de regio Gaza, in Sderot, beschikt over een van de grootste filmscholen van Israël.


“Veel afgestudeerden van Sapir verhuizen naar Tel Aviv en omgeving, alleen maar om werk te vinden, want daar [in de buurt van Sapir] is geen werk in de televisie-industrie”, legt Dinnar uit. 


“Via dit fonds proberen we de producenten en tv-zenders te motiveren om het verhaal van de regio te vertellen, of op zijn minst werknemers aan te nemen die zijn afgestudeerd aan Sapir, of die in de regio wonen.”


































































コメント


Met PayPal doneren
bottom of page