De moeder van gijzelaar Nimrod Cohen. Foto Hostages and Missing Families Forum
Terwijl het staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas bijna ten einde is, zitten er nog steeds 59 gijzelaars gevangen in tunnels in Gaza, waaronder Nimrod Cohen , een 19-jarige soldaat die op 7 oktober 2023 werd ontvoerd uit Nahal Oz, aldus Jerusalem Post.
Hij is nu 20 jaar oud en zit nog steeds gevangen. Zijn moeder, Vicky Cohen, heeft de afgelopen 17 maanden gevochten om hem thuis te krijgen. Ze sprak met The Media Line over haar frustratie over de Israëlische regering, de gemiste kans om de onderhandelingen voort te zetten en haar wanhopige hoop op de terugkeer van haar zoon.
Vicky Cohen: Het is een zeer, zoals u zei, complexe situatie. Het is een moeilijke tijd voor onze familie en voor alle families van de gijzelaars die nog in Gaza zitten, vooral voor degenen die niet vrijgelaten hadden mogen worden in de eerste fase van de deal. Vanaf het begin wisten we dat de eerste fase van de deal over de vrijlating van gijzelaars zich richtte op vrouwen en kinderen. Maar na zoveel dagen geloof ik dat alle gijzelaars humanitaire gevallen zijn. Ze hadden allemaal vrijgelaten moeten worden, zelfs de soldaten.
Nimrod is een soldaat en we verwachtten dat hij pas in de tweede fase zou worden vrijgelaten. Maar nu wil onze regering de deal niet voortzetten. Onze premier doet wat hij kan om de eerste fase van de deal voort te zetten, maar Hamas eiste vanaf het begin van de oorlog dat Israël de oorlog zou stoppen in ruil voor de gijzelaars. De deal had drie fasen. De eerste fase is voorbij en de tweede zou moeten beginnen. Maar onze regering weigert door te gaan. Ze verbreken de overeenkomst.
Ze zijn bereid om alle gijzelaars terug te sturen, allemaal tegelijk, maar op voorwaarde dat Israël de oorlog stopt en zich terugtrekt uit Gaza. En dat is wat onze regering weigert te doen. Dit is het hoofdprobleem, en we zitten er middenin. Onze geliefden zitten nog steeds in de tunnels. We weten dat Nimrod al meer dan een jaar en vijf maanden in een tunnel zit. Het is ondraaglijk. Het is angstaanjagend. Ik weet niet wat hij doormaakt. Ik weet niet hoe zijn mentale of fysieke conditie is. Ik weet het gewoon niet.
En dit is de situatie: we weten niet zeker wat er gaat gebeuren. We wachten af wat onze premier van plan is te doen. Ik denk dat er leden van de coalitie zijn die de oorlog willen voortzetten, en we weten dat oorlog gevaarlijk is.
De gijzelaars zijn er nog steeds. Uit ervaring weten we dat er gijzelaars zijn gedood tijdens militaire operaties. En ik, als moeder, weet niet wanneer ik mijn zoon Nimrod weer thuis zal zien.
Vicky Cohen. Foto Courtesy Hostages and Missing Families Forum
Ze zijn bereid om alle gijzelaars terug te sturen, allemaal tegelijk, maar op voorwaarde dat Israël de oorlog stopt en zich terugtrekt uit Gaza. En dat is wat onze regering weigert te doen. Dit is het hoofdprobleem, en we zitten er middenin. Onze geliefden zitten nog steeds in de tunnels. We weten dat Nimrod al meer dan een jaar en vijf maanden in een tunnel zit. Het is ondraaglijk. Het is angstaanjagend. Ik weet niet wat hij doormaakt. Ik weet niet hoe zijn mentale of fysieke conditie is. Ik weet het gewoon niet.
En dit is de situatie: we weten niet zeker wat er gaat gebeuren. We wachten af wat onze premier van plan is te doen. Ik denk dat er leden van de coalitie zijn die de oorlog willen voortzetten, en we weten dat oorlog gevaarlijk is.
De gijzelaars zijn er nog steeds. Uit ervaring weten we dat er gijzelaars zijn gedood tijdens militaire operaties. En ik, als moeder, weet niet wanneer ik mijn zoon Nimrod weer thuis zal zien.
Ik was boos dat de gijzelaars in golven terugkwamen, maar niet allemaal. Het maakt ons kapot. Het betekent dat degenen die nog gevangen zitten, achterblijven. Voor ons, de families, is het ondraaglijk: de spanning, het wachten, de angst. Andere gijzelaars zien terugkeren terwijl we weten dat de onze er nog steeds zijn. Het is onmogelijk om zo te leven.
En het zijn niet alleen wij, de gijzelaarsfamilies. De hele Israëlische samenleving wil dat alle gijzelaars thuiskomen. We kunnen dit trauma niet herbouwen of helen als ze niet terugkomen. Het gaat niet alleen om de families. Het gaat om het land als geheel.
Heb je nieuwe informatie van bevrijde gijzelaars over Nimrod? Heeft iemand hem gezien?
Vicky Cohen: Het meest recente teken van leven dat we van Nimrod kregen, was in een Hamas-video die afgelopen zaterdag werd vrijgegeven. In de video omhelsden de broers Iair en Eitan Horn elkaar, en andere gijzelaars stonden naast hen. We herkenden Nimrod aan de tatoeage op zijn arm. Het was de eerste visuele bevestiging dat hij nog leeft. We waren allemaal opgewonden. We keken de video steeds opnieuw, alleen om hem te zien bewegen. Maar hij zit al meer dan een jaar en vijf maanden in een tunnel. Hij is niet blootgesteld aan de buitenwereld. We weten niet hoe mentaal in elkaar zit.
Vindt u dat de Israëlische regering een kans heeft gemist om de vrijlating van de gijzelaars veilig te stellen? Denkt u dat ze alles doen wat ze kunnen?
Vicky Cohen: Nee, dat denk ik niet. Helemaal niet. We hebben Hamas duidelijk horen zeggen — zelfs nu nog — dat ze bereid zijn om alle gijzelaars samen vrij te laten. Maar ze hebben hun voorwaarden. En die voorwaarden zijn sinds het begin niet veranderd. Ze staan erop dat de oorlog moet stoppen en dat het Israëlische leger zich uit Gaza moet terugtrekken. En onze regering weigert.
Onze premier denkt dat hij zijn coalitie kan verliezen als hij deze voorwaarden gaat accepteren. Dit is een politiek conflict, maar het zou geen politiek conflict moeten zijn. We hebben het hier over mensenlevens. De regering moet ze naar huis brengen, niet alleen de levenden, maar ook de lichamen die in Gaza achterblijven. Ze verdienen het om met waardigheid begraven te worden. Netanyahu is bang om de macht te verliezen, maar zijn coalitie kan nergens heen als hij de deal accepteert om de gijzelaars vrij te laten. Nadat ze zijn vrijgelaten, kan de IDF Hamas met nog meer kracht achtervolgen, omdat er geen gijzelaars meer in gevaar zijn in het midden van een oorlogsgebied.
Bent u van mening dat de prijs voor de vrijlating van de gijzelaars te hoog is?
Vicky Cohen: Nee. Naar mijn weten is geen enkele prijs te hoog, het is geen gemakkelijke beslissing. Ik begrijp de zorgen van de regering. Maar om levens te redden, moet je elke prijs betalen. We kunnen Hamas later aanpakken. Op dit moment is de prioriteit om de 59 gijzelaars die er nog steeds zijn, naar huis te halen. Dat is wat er moet gebeuren. Nu.
Hamas kan en moet later worden aangepakt. We weten dat Hamas eerder wapenstilstanden heeft verbroken. Maar we hebben de steun van de Amerikanen. We kunnen Hamas later aanpakken, nadat we de gijzelaars thuis hebben gebracht.
Wat zegt u tegen degenen die geloven dat de oorlog moet worden voortgezet om Hamas uit te roeien?
Vicky Cohen: Hamas is een idee. Het is ingewikkeld om een idee te vernietigen. En na meer dan een jaar oorlog hebben we ze niet vernietigd. We kunnen Hamas niet vernietigen zolang de gijzelaars er nog zijn. Hun aanwezigheid beperkt de acties van het leger. Het eerste wat gedaan moet worden, is de gijzelaars vrijlaten. Dan heeft het leger meer vrijheid om te handelen.
Denkt u dat zowel Hamas als de Israëlische regering de vrijlating van de gijzelaars bemoeilijken?
Vicky Cohen: Ik geef Hamas de schuld, maar ik geef ook de Israëlische regering de schuld. Het beëindigen van deze oorlog hangt af van onze regering. Zij moeten beslissen wat hun prioriteit is. Als hun prioriteit is om "Hamas af te maken", geloof ik niet dat dat mogelijk is. We vechten al meer dan een jaar, en we hebben Hamas niet vernietigd.
De keuze is dus duidelijk: doorgaan met het najagen van een onmogelijk doel of levens redden. Dat is de werkelijke beslissing.
Wat vindt u ervan dat veel burgers in Gaza nog steeds Hamas steunen?
Vicky Cohen: Ik weet het niet zeker. Ik denk dat de meeste mensen in Gaza Hamas niet willen. Wat heeft Hamas voor hen gedaan? Ze stelen voedsel dat bedoeld is voor burgers. Ze brengen oorlog naar Gaza. Diep van binnen denk ik dat de meeste inwoners van Gaza niet meer willen dat Hamas over hen heerst.
Als je nu een bericht naar Nimrod zou kunnen sturen, wat zou je dan zeggen?
Vicky Cohen: Nimrod, we houden zo veel van je. We doen er alles aan om je thuis te brengen. Geloof dat alsjeblieft. Geloof dat je snel thuiskomt. Ik zal je weer knuffelen en je vertellen hoeveel ik van je hou.
En voor de Israëlische regering?
Vicky Cohen: Ik smeek u, doe het juiste. Zelfs als het de overheid geld kost, moet het redden van levens op de eerste plaats komen. Onze mensen wachten erop om naar huis te gaan. Ik smeek, niet vraag, smeek, dat u ze nu terugbrengt.
Comments