top of page
  • Foto van schrijverJoop Soesan

Onderzoekers ontdekken de reden waarom we bruin worden pas nadat we het strand hebben verlaten


Screenshot YouTube


Strandgangers kennen de ervaring van uren in de zon doorbrengen, naar huis gaan en pas uren later merken dat hun huid van kleur is veranderd. Een nieuwe studie van de Universiteit van Tel Aviv onthult de wetenschap achter het mysterie waarom het bruiningsproces van het lichaam niet onmiddellijk na blootstelling aan de zon plaatsvindt, maar pas na een paar uur of zelfs dagen.


De onderzoeksresultaten onthullen het mechanisme achter dit fenomeen, volgens welke de eerste reactie van het lichaam is om prioriteit te geven aan het herstellen van DNA-schade in de huidcellen, wat het mechanisme remt dat verantwoordelijk is voor huidpigmentatie, algemeen bekend als bruinen.


De studie, gepubliceerd in het Journal of Investigative Dermatology van de Nature Group, werd geleid door promovendus Nadav Elkoshi en prof. Carmit Levy van de afdeling Humane Moleculaire Genetica en Biochemie aan de Faculteit der Geneeskunde van de Universiteit van Tel Aviv, en in samenwerking met een aantal andere onderzoekers. onderzoekers van Tel Aviv University, Wolfson Medical Center, het Weizmann Institute of Science, de University of California en Paris-Saclay University.


Nadav Elkoshi legt uit: “We hebben twee mechanismen die zijn ontworpen om de huid te beschermen tegen blootstelling aan gevaarlijke UV-straling. Het eerste mechanisme herstelt het DNA in de door de straling beschadigde huidcellen, terwijl het tweede mechanisme een verhoogde aanmaak van melanine inhoudt, waardoor de huid donkerder wordt om deze te beschermen tegen toekomstige blootstelling aan straling. In ons onderzoek ontdekten we waarom het bruiningsverschijnsel niet onmiddellijk optreedt wanneer het lichaam wordt blootgesteld aan de zon, maar pas met een vertraging. Het blijkt dat het mechanisme dat ons DNA repareert voorrang heeft op alle andere systemen in de cel, waardoor het pigmentatiemechanisme tijdelijk wordt geremd. Pas nadat de cellen de genetische informatie zo goed mogelijk hebben hersteld, beginnen ze de verhoogde melanine te produceren.


Om hun hypothese te testen, activeerden de onderzoekers van de Universiteit van Tel Aviv het DNA-herstelmechanisme in zowel diermodellen als menselijke huidweefsels. Bij beide ontwikkelde zich een kleurtje, zelfs zonder enige blootstelling aan UV-straling, wat hun bevindingen onderbouwt.


Prof. Carmit Levy: “De genetische informatie moet worden beschermd tegen mutaties, dus dit herstelmechanisme heeft voorrang in de cel tijdens blootstelling aan ultraviolette straling van de zon. Het DNA-reparatiemechanisme vertelt in feite alle andere mechanismen in de cel: ‘Stop alles en laat me in alle rust werken.’ Het ene systeem verlamt effectief het andere, totdat de DNA-correctie zijn hoogtepunt bereikt, wat een paar uur na de UV-blootstelling plaatsvindt. . Pas dan gaat het pigmentproductiemechanisme aan de slag. In ons eerdere onderzoek hebben we aangetoond dat een eiwit genaamd MITF, dat wordt geactiveerd tijdens blootstelling, verantwoordelijk is voor het reguleren van deze twee mechanismen. In de huidige studie laten we zien dat een ander eiwit, ATM genaamd, dat een sleutelrol speelt bij DNA-herstel, het ene mechanisme activeert en het andere uitschakelt. Dit proces maakt waarschijnlijk gebruik van de componenten van het pigmentatiemechanisme om de kans te maximaliseren dat de cel overleeft zonder mutaties na blootstelling aan straling."


Prof. Levy concludeert: “Deze wetenschappelijke ontdekking heeft een moleculair mechanisme onthuld dat als basis zou kunnen dienen voor verder onderzoek dat kan leiden tot innovatieve behandelingen die de huid maximaal beschermen tegen stralingsschade; op de lange termijn kan het zelfs bijdragen aan het voorkomen van huidkanker.”




























234 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page