Agam Goldstein-Almog, in de video die zaterdagavond werd vertoond tijdens de bijeenkomst in Tel Aviv voor de Israëlische gijzelaars die door Hamas worden vastgehouden. Foto Familiehoofdkwartier voor gevangenen en vermiste mensen
Tijdens de bijeenkomst voor de vrijlating van de gijzelaars in Tel Aviv werd de getuigenis van de 17-jarige Agam Goldstein-Almog, die na 51 dagen gevangenschap werd vrijgelaten, aan de menigte vertoond, aldus Haaretz.
"Op een dag verhuisden we van een huis naar een tunnel, plotseling ging er een deur open en ontmoetten we zes meisjes. We realiseerden ons dat er meisjes waren die alleen waren. Veel meisjes hebben ernstig seksueel misbruik meegemaakt, ze zijn gewond geraakt – heel, heel ernstig en complex verwondingen die niet worden behandeld, zei ze. 'Ze verzorgen hun wonden zelf, of wij hebben ze geholpen.'
"Ik kan me niet eens voorstellen wat hun situatie is, welke hoop ze koesteren." Ze zei dat je in gevangenschap ‘dood leeft. Je weet niet wanneer het je zal vangen en hoe het eruit zal zien, of het zal gebeuren met marteling of dat je gewoon wordt neergeschoten, of door de bombardementen van de luchtmacht. Je denkt voortdurend na over hoe de dood eruit zal zien."
Romi Cohen, de tweelingzus van de 19-jarige Nimrod Cohen die gegijzeld werd in Gaza, zei dat de afgelopen drie maanden voor haar “aan de ene kant een eeuwigheid waren, en aan de andere kant een lange en vermoeiende dag die eindigt nooit."
Ze vervolgde: "Mijn familie en ik bevinden ons nog steeds in die vervloekte dag, toen ik op YouTube een video zag van de persoon van wie ik het meest houd in de wereld, die werd ontvoerd door terroristen. Nimrod is 19 jaar oud, en hij is nog steeds een kind dat thuis zou moeten zijn... Hij heeft dromen te vervullen en is nog maar net aan zijn leven begonnen, het heeft geen zin dat hij in gevangenschap zit.'
Cohen zei dat hij, afgezien van haar angst voor zijn toestand, hem ook gewoon mist. "Ik loop langs zijn kamer en ben er kapot van dat hij er nog niet is. Naarmate de tijd verstrijkt, begin ik te beseffen dat mensen zullen vergeten dat ze mijn broer niet uit deze hel zullen halen. Ik smeek je , laat ons niet met rust. De tijd dringt.'
Het is erg om dit te lezen. Elk leven wat zo waardevol is. Dat wat het meest kostbaar is wordt geroofd door de dief. Waar zijn ze Heer zodat ze gered kunnen worden. Ik bid: maak dit bovennatuurlijk zichtbaar voor de IDF. Ze zijn vlakbij, maar waar? Uw ogen doorlopen de ganse aarde, om krachtig bij te staan, hem die U zijn toegewijd. Grijp in God. Geef deze kinderen allemaal een engel die hen bewaakt en bevrijdt ze uit dit vogelvangersnet. Ik bid dat er gazanen zijn die hen helpen met ontsnappen. Net als Rachab deed in de tijd van Jozua.