Sigrid is boos. En bang.
Ze vindt dat ze niet goed begrepen wordt en vreest voor haar leven.
Arme Sigrid.
Nadat ze jarenlang Het Volk een middelvinger liet zien met haar hautaine gedrag als Het Volk haar vragen stelde, nadat ze jarenlang alle mogelijke fouten, die een politicus maken kan, maakte, nadat ze ontmaskerd was als financier van terroristen, nadat bijna geen mens haar nog geloven kan – beklaagt ze zich.
Alsof iemand haar kwaad wil doen. Alsof ze het waard is. Alleen die verklaring al, dat ze vermoedt dat men haar kwaad wil doen, zegt al alles over deze leugenares met een meerderwaardigheidscomplex. Sigrid wil speciaal zijn, beter zijn dan anderen.
Daarom kan ze niet in een passagiersvliegtuig naar het buitenland. Stel je voor: met al die ordinaire mensen in een vliegtuig. Nee, nadat ze Het Volk de les las en geïnformeerd had dat “we” het met minder moeten doen, neemt ze een regeringsvliegtuig om even naar Suriname te vliegen, waar ze zich uitte over zaken waar ze niets mee te maken had. Luxemburg is ook ver weg en ook Straatsburg is te ongemakkelijk om met het gepeupel te vliegen.
En als er dan kritiek zowel als gegniffel is, dan voelt Madam zich bedreigt.
Bij ons, in Israël, probeert Netanyahu een regering te vormen. Daar heb ik genoeg over gerapporteerd. Er is vreselijk veel kritiek op de typetjes die hij wil kiezen als coalitiepartners en de voornemens van zijn – in mijns inziens van de pot gerukte – partners zijn behalve belachelijk ook wel eng. De discussie hierover is groot en iedereen heeft uiteraard een mening. Maar er is geen politicus te vinden die Het Volk de rug toe draait, zich bedreigd voelt of boos is. Er is gewoon een hete discussie gaande.
Niet zo in Nederland, waar de regering ontslag moest nemen vanwege een grof schandaal, waarna dezelfde regering zich na een paar dagen - kiekeboe! – voordeed als een heel nieuwe en andere regering. En niemand die opstond en vroeg of ze nu echt helemaal gek geworden zijn.
Zo ook Sigrid, die regelrecht verantwoordelijk is voor op zijn minst een dood Israëlisch meisje – maar ijskoud ontkent dat ze er iets mee te maken heeft. Want Sigrid wil übermensch zijn en Het Volk moet niet zo zeuren. Dus geeft ze interviews waar ze alles blameert op haar vrouw-zijn, blond-zijn, D66-zijn, maar zelf geen blamage accepteert.
Bedreigd voelt ze zich als iemand haar de waarheid verteld Boos is ze wanneer ze zichzelf belachelijk en ongeloofwaardig maakt. En dat pretendeert Het Volk te vertegenwoordigen.
Dankzij een foto op haar dressoir thuis weten we wie en wat ze vertegenwoordigt, Sigrid.
Haar bedreigen? Haar iets aan doen?
Niemand die zijn handen vuil wil maken aan deze arrogante financier van terreur.
Het enige wat haar dreigt is een tribunaal, maar alles op zijn tijd.
