Britse premier Keir Starmer in speciaal Ynet opiniestuk: 'Waarom ik een Palestijnse staat erken'
- Joop Soesan

- 22 sep
- 3 minuten om te lezen

Britse premier Keir Starmer. Foto Ynet
Na een actie die in Israël wordt gezien als een aanmoediging van terreur, richt de Britse premier zich tot de Israëliërs in een speciaal opiniestuk voor Ynet en Yedioth Ahronoth en geheel vertaald.
Ik weet dat mijn besluit om de staat Palestina te erkennen, bij velen in Israël tot bezorgdheid en onrust zal leiden. Daarom wil ik, als vriend en supporter van Israël, dit besluit toelichten en uitleggen waarom ik geloof dat het een essentiële stap is naar vrede en normalisering van de betrekkingen van Israël met zijn buurlanden en de regio.
Laat ik beginnen met te zeggen dat het lot van de gijzelaars altijd in mijn gedachten is. Ik heb met Britse families van de gijzelaars gesproken. Ik zie de martelingen die ze elke dag ondergaan.
Dankzij mijn uitgebreide familie in Israël weet ik hoeveel pijn en psychologische kwelling de afgelopen twee jaar hebben gevoeld, sinds de volslagen, verdorven aanslagen van Hamas op 7 oktober 2023.
Daarom herhaal ik onze eis dat de gijzelaars onmiddellijk en onvoorwaardelijk moeten worden vrijgelaten. We zullen elke poging om hen naar huis te halen blijven steunen. En ik geloof dat onderhandelingen over een staakt-het-vuren en een langdurige vrede die dag van vrijheid dichterbij zullen brengen.
Het is in niemands belang dat de regio doorgaat op het huidige pad van steeds toenemend geweld en lijden. De pijn in Israël is ondraaglijk. De dood, verwoesting en honger in Gaza zijn ondraaglijk.
Het moet stoppen. Ik dring er bij de Israëlische regering op aan het offensief te staken en de hulp toe te laten stromen.
Onschuldige mensen aan alle kanten verdienen een kans om hun leven weer op te bouwen. We moeten van koers veranderen. En naar mijn mening zal de enige duurzame vrede voortkomen uit een veilig en zeker Israël, naast een levensvatbare Palestijnse staat. Maar op dit moment hebben we geen van beide.
Daarom bouwen we consensus op met leiders in de regio en daarbuiten rond ons Raamwerk voor Vrede. Dit is geen rivaliserend vredesplan, maar een bredere blauwdruk om mensen – Israël, de Arabieren, de VS en anderen – samen te brengen achter een gemeenschappelijke visie en een reeks stappen die ons van een staakt-het-vuren in Gaza naar onderhandelingen over een permanent einde van het conflict kunnen leiden.
Binnen dit kader hebben we de Palestijnse staat erkend. Er kan geen vooruitgang worden geboekt op weg naar vrede en normalisatie zonder de erkenning van een staat Palestina naast de staat Israël. Laten we duidelijk zijn: erkenning is niet alleen een onderschrijving van het principe van twee staten, het is ook een afwijzing van die extremisten die fantaseren over de vernietiging van de staat Israël – en zelfs van hen die de verdrijving van de Palestijnse bevolking willen zien.
Voor degenen die beweren dat deze oplossing de terroristen van Hamas beloont, wil ik graag uitleggen waarom dat niet zo is. Onze oproep tot een daadwerkelijke tweestatenoplossing staat haaks op hun haatdragende visie. Het betekent dat Hamas geen toekomst heeft – geen rol in het bestuur, geen rol in de veiligheid. Het Verenigd Koninkrijk heeft Hamas als terroristische organisatie aangemerkt en gesanctioneerd. En we gaan nog verder. Ik heb opdracht gegeven om de komende weken andere Hamas-figuren te sanctioneren.
Voor degenen die vrezen dat een Palestijnse staat een bedreiging voor Israël zal vormen, verzeker ik u dat we met partners over de hele wereld zullen samenwerken om ervoor te zorgen dat dit niet gebeurt. We zijn er duidelijk over dat de Palestijnse staat gedemilitariseerd moet worden. Hij zal geen leger of luchtmacht hebben. President Abbas zelf heeft dit principe onderschreven, evenals de noodzaak van een fundamentele hervorming van de Palestijnse Autoriteit.
Voor degenen die bang zijn dat Hamas de verkiezingen zal winnen en de Westelijke Jordaanoever zal overnemen, zijn we duidelijk: geen enkele partij mag meedoen aan de Palestijnse verkiezingen, tenzij ze het principe van geweldloze politiek onderschrijft.
Dit is het moment om van richting te veranderen – terug naar vrede.
We willen een toekomst zien waarin gewone mensen vrij van geweld en terreur kunnen leven. Een toekomst waarin Israël genormaliseerde betrekkingen met al zijn buurlanden kan hebben, inclusief een levensvatbare, vreedzame Palestijnse staat. Een toekomst waarin Israël in veiligheid en zekerheid kan floreren.
Ik wil met Israël samenwerken om die hoop levend te houden. En in die geest wens ik jullie allemaal een nieuw jaar vol vrede, gezondheid en geluk. Shana Tova U'Metukah.











wat een huigelaar