Donderdag schreef ik deze Tweetjes.
Ik meende ieder woord maar wist nog niet dat de VVD de spelbreker zou zijn.
Nu schrijf ik dit op Sjabbesmorgen en lees de boze commentaren op het verraad van mevrouw Jezilgöz. De VVD verdomt het om samen met de winnaar van de verkiezingen te regeren.
“We hebben heus het goed voor met het land maar we zijn niet meer de grootste en daarom
willen we niet met Geert,” mekkert mevrouw. Dat 80% van haar kiezers wel wil dat de VVD
als derde partij van Nederland meedoet, dondert niet.
Vorige week zondag was Joop zo aardig om een gesprekje met me te hebben in zijn podcast.
Daarin zei ik dat een stem op de PVV voor mij een brug te ver was. Ik ging stemmen op de
VVD omdat de partij niet anti-Israël was. Inmiddels heb ik daar spijt van. Ik voel me verraden
door de politiek. Eerst door Links maar dat was te verwachten. Nu door de VVD. Inmiddels is
het maar zeer de vraag of Wilders in het torentje komt en wordt de weg geplaveid voor Frans
Timmermans.
Voor mij is die volgevreten patjepeeër en vooral het links-fascisme van
GroenLinks een nachtmerrie. Toen Timmermans uit Brussel terugkwam om die haatclub te
gaan leiden, postte ik iets dergelijks op Twitter. Dat kwam me op bozige reacties te staan van
links angehauchte vrienden en familieleden. Ja, die heb ik en ik koester die vriendschap.
Maar ik meende wat ik toen schreef en dat doe ik nog.
Enfin, dit Blog gaat ten eerste over Israël en de Nederlandse verkiezingen zijn echt maar
bijzaak voor de mensen daar. Hoewel er een eigenaardige overeenkomst is. De Israëli’s
wilden Netanyahu niet en kregen hem toch. Wij willen Timmermans niet en…
Het is onbewijsbaar maar ik denk dat al die incidenten, al die Palestina demonstraties, als dat
verborgen en openlijke antisemitisme Wilders heel veel stemmen heeft opgeleverd. De
mensen zijn de haat meer dan zat. De mensen wel, de burgemeesters niet. Niemand doet iets
tegen de bezetting van de stationshallen, de pro Hamas-demonstraties op de Dam en rond de Utrechtse Dom, de Palestinavlaggen overal hoog in top.
Ondertussen wauwelt de Rotterdamse burgemeester over verbinding en steekt een mes in de rug van de Joodse gemeenschap.
In Alkmaar werd de liefde voor Hamas beleden naast het Holocaust monument. Het ontkennen van een democratische verkiezing, de sfeer in dit land, dit zijn geen zure druiven meer, dat is giftig azijnzuur.
Holman schreef in het Parool dat 16 miljoen Joden een miljard vijanden hebben. Even
rekenen, u en ik hebben dus ieder 62 vijanden hebben. Sjonge.
“God schittert door afwezigheid” is de titel van de film die mijn neef Erik Fransman maakte
over zijn verhouding tot het Jodendom. ‘Hoe kun je Joods zijn en niet in God geloven?’ vraagt
hij zich af. Aan het eind van de film weet Erik het antwoord. De film is zeer geestig en een
absolute aanrader. Nog steeds te zien op de website van de NPO.
Een van de mensen die aan het woord komen is Joost, Erik’s 92-jarige oom. Komend uit een volstrekt seculier gezin wist hij niet eens dat hij Joods was. “De Duitsers hebben me Joods gemaakt,” zei hij.
Na 3 jaar onderduik wist hij het maar al te goed.
Natuurlijk is het 2023 en geen 1938. Maar er is een overeenkomst met vandaag. Het gekrijs
van de Palestina meute maakt de mensen zionist. Gelukkig wel.
