Foto met dank aan Noa Hilzenrat, via ISRAEL21C
Noa Hilzenrat schreef tijdens de les op de middelbare school altijd 'saai, saai, saai' in haar notitieboekje. Ze wilde afhaken en raakte in een diepe depressie.
Toen ontdekte ze hoe ze zichzelf kon helpen en schreef een boek waarin ze beschrijft hoe ze het deed. Van de lessen die je op school niet zult leren, gepubliceerd in april, zijn in Israël meer dan 10.000 exemplaren verkocht.
Deze jonge auteur, nu 24, die "een hekel had aan school en het gevoel had dat ik in de gevangenis zat", heeft zelfs een lesplan van een jaar geschreven. Het plan wordt gebruikt door leraren op sommige Israëlische middelbare scholen en richt zich op levensechte lessen zoals "hoe je je tijd kunt beheren, hoe je je geld kunt beheren en zelfs hoe je gelukkig kunt zijn."
Hilzenrat maakt nu al haar sporen als sociaal ondernemer, onderzoeker en woordvoerder van Generatie Z.
Voordat dit schooljaar begon, had ISRAEL21c de kans om met haar te praten over haar ideeën, te beginnen met haar moeilijke ervaringen als student.
"Ik verveelde me zo tijdens mijn lessen dat ik niet stil kon zitten", zei ze. “Veel studenten hebben dit probleem. We zijn eraan gewend geraakt dat alles zo snel gaat en we hebben zo'n korte aandacht spanne en ze verwachten dat we acht uur per dag zitten te luisteren."
Het enige wat ze deed was krabbelen. Tijdens de TEDx lezing die ze in mei gaf voor Amdocs Innovation Week op Beit Berl College, liet ze het publiek de doodles zien die andere studenten haar stuurden toen ze hen vroeg wat ze op de middelbare school deden. Ze deelde ook haar eigen.
Ze beschreef hoe ze zo depressief werd dat ze niet naar school wilde. Haar directeur had een ontmoeting met Hilzenrat en haar ouders en zei tegen haar: 'Je bent begaafd. School is zo makkelijk voor je. Waar heb je over te klagen?”
Haar ouders zeiden dat ze niet moest stoppen met school en ze beloofde hen dat ze de twaalfde klas zou afmaken, maar ze werd alleen gelaten om te ontdekken hoe ze de dingen kon leren waarvan ze dacht dat school haar niet leerde.
"Ik kon niemand vinden om te begrijpen wat ik doormaakte," zei ze.
'Het soort persoon dat ik wilde zijn'
Hilzenrat googelde uiteindelijk "hoe gelukkig te zijn" en vond een zin die haar leven veranderde:
"Hoe zou de persoon die ik zou willen zijn de dingen doen die ik ga doen?"
Het probleem was dat hoewel ze "de oorzaken van de Franse Revolutie kende en hoe ik wiskundige vergelijkingen moest oplossen, ik niet wist wat voor soort persoon ik wilde zijn."
Ze vond vier belangrijke vragen om zichzelf te stellen: “Hoe wil ik mensen om me heen laten voelen? Waar word ik blij van? Wat wil ik ervaren in mijn leven? Als ik de macht had om één ding in de wereld te veranderen, wat zou dat dan zijn?”
'Het onderwijssysteem', antwoordde ze op de vierde vraag. "Toen stopte ik met tekenen en ging aan de slag."
In haar boek zegt ze tegen studenten: 'Eerst, doe dingen en dan weet je wat je wilt doen. Het doen zal ertoe leiden dat je erachter komt. Je kunt er niet achter komen wat je wilt doen als je alleen maar naar TikTok scrolt. Als je dingen niet doet, weet je het ook niet.”
Ze raadt ze aan om naar lezingen en evenementen te gaan, boeken te lezen, shows te kijken waar ze iets van kunnen leren.”
Haar eigen advies opvolgen heeft haar ver gebracht.
Ze begon een leerlingenraad in haar school. Al snel zat ze in de regionale raad en daarna op nationaal niveau. Op een conferentie voor studentenraadsleden in heel Israël ontmoette ze een Druzenvriend. De twee begonnen een WhatsApp-groep en hielden een picknick voor hun vrienden "om elkaar te leren kennen".
Na haar afstuderen aan de middelbare school in 2017, bracht Hilzenrat tijd door met haar eigen "onderzoek en leren over dingen die ik echt nodig had om te weten om te slagen in het leven: mensen en de menselijke natuur, geld en carrière, geluk, persoonlijke ontwikkeling, tijdmanagement, besluitvorming en meer.”
Haar sociale netwerkvaardigheden leidden haar naar sociaal ondernemerschap. Nadat ze haar dienst bij de IDF-woordvoerderseenheid had beëindigd, werkte ze als community manager van Monday.com met 20.000 mensen.
Hou van jezelf
De populaire Israëlische uitgeverij Kinneret Zmora heeft Lessons You Will not Learn in School in april 2020 uitgebracht.
Het boek van Hilzenrat ziet eruit als iets dat ze had willen hebben toen ze op de middelbare school zat. Het is als een gastvrij en bemoedigend werkboek voor het leven, met praktische tips en ruimte voor studenten om te schrijven in de antwoorden op de vragen die ze stelt. Het stelt zelfs huiswerkopdrachten voor.
Een collage van doodles die studenten met Hilzenrat deelden. Haar doodle, "saai, saai, saai" staat onderaan, tweede van links. Foto met dank aan Noa Hilzenrat
Er is een hoofdstuk over wat te doen tijdens de les in plaats van tijd te verspillen.” Ze spoort studenten aan om "inhoud te brengen die ze interessant vinden en die te leren".
"Vind een doel dat je wilt bereiken", zei ze. “Iets wat je echt wilt, en vind dan de juiste strategie om het te doen. Vind de juiste mentor.”
Ze schrijft op een vriendelijke, empathische manier: 'Als student voelde ik me precies zoals jij. Ik had het gevoel dat ik niets leerde dat me echt zou helpen in het leven, en dat ik tot veel meer in staat was. Dit is precies de reden waarom ik heb besloten om niet alleen te vertrouwen op het curriculum van de school.”
Het curriculum dat ze schreef heeft thema's voor elke maand en er is een printbaar lesplan.
Een maand is bijvoorbeeld gewijd aan 'leren hoe je van jezelf kunt houden'.
De kaarten die we hebben gekregen
Elke week krijgt Hilzenrat berichten van studenten die haar boek lezen.
"Een vertelde me dat hij een boek begon te schrijven nadat hij het mijne had gelezen, een ander begon aan liedjes te werken, een derde student heeft spierdystrofie en zei dat hij speciale effecten begon te creëren op Instagram," zei Hilzenrat. “Mijn boek helpt studenten om hun doel te bereiken.”
Een van haar lezers was de Israëlische minister van Onderwijs. En als ze zelf de Israëlische minister van Onderwijs zou zijn, zei ze, zou het eerste wat ze zou doen, studenten een uur per dag de tijd geven om te leren wat hen interesseert op internet.
"Hoe ben je aan je vastberadenheid gekomen?" Ik vroeg. "Wat doen je ouders?"
"Mijn vader werkt al zo'n 100 jaar bij een bank", zei ze met een glimlach. “Misschien 30 jaar. En mijn moeder had kanker en is twee maanden geleden overleden.”
Er was een pauze waarin ik mijn medeleven betuigde en we zaten nog een rustig moment. Toen vervolgde Hilzenrat: “Ik krijg veel steun. Ik ken heel veel geweldige mensen. Het ecosysteem in Israël is geweldig. Ik begreep tot nu toe niet hoe belangrijk het is. Mensen zijn zo open, zo vrijgevig.”
Hilzenrat begint nu een bedrijf (nog steeds in stealth-modus) en vertaalt Lessons You Will't Learn in School in het Engels, in de hoop het in het buitenland te publiceren.
"Je moet leren de kaarten te spelen die je in het leven krijgt", zei ze. “We hebben verschillende kaarten die God ons heeft gegeven. Ieder van ons wordt geboren met verschillende sterke punten. Het maakt niet uit welke kaarten je hebt; je kunt er nog iets mee doen.”
