Door het lanceren van geavanceerdere raketten vanaf verschillende gebouwen in Israël konden raken

Schade veroorzaakt door een Iraanse raket in Rishon LeTzion tijdens de 12-daagse oorlog. Foto Ynet / Wall Street Journal

Iran is er tijdens de recente 'Twaalfdaagse Oorlog' in geslaagd zijn prestaties te verbeteren en de Israëlische luchtverdediging te doorbreken door zijn raketlanceertechnieken aan te passen en zwakke punten te identificeren door middel van 'trial-and-error', zo meldde The Wall Street Journal woensdag. Het citeerde raketverdediginganalisten die raketresten en open-source data hadden beoordeeld.

Volgens experts begon Teheran geavanceerdere raketten met een groter bereik af te vuren vanaf een "breder scala aan locaties diep in Iran". Het regime slaagde erin de timing van de aanvallen te verbeteren en de doelen over Israël te verspreiden, ondanks het feit dat de meeste raketten en drones werden onderschept. "Naarmate de oorlog vorderde, vuurde Iran minder raketten af, maar het succespercentage nam toe", aldus het rapport, gebaseerd op gegevens geanalyseerd door denktanks in Israël en Washington.

In de eerste zes dagen van de oorlog penetreerde slechts 8% van de Iraanse raketten de Israëlische luchtafweer. Maar in de tweede helft van het conflict was dat percentage verdubbeld tot 16%, aldus het in Washington gevestigde Jewish Institute for National Security of America (JINSA).

Mora Deitch, hoofd data-analyse aan het Instituut voor Nationale Veiligheidsstudies (INSS) van de Universiteit van Tel Aviv, verduidelijkte dat deze cijfers mislukte lanceringen en onderscheppingen buiten het Israëlische luchtruim niet omvatten. Ze maken ook geen onderscheid tussen mislukte onderscheppingen en onderscheppingen die Israël opzettelijk in open gebieden liet landen.

Uit de analyse van JINSA bleek dat 22 juni – twee dagen voor het staakt-het-vuren – de meest succesvolle aanval van Iran was, toen 10 van de 27 raketten doelen in Israël troffen. "De gegevens suggereren dat Iran zich succesvol heeft aangepast aan 'hoe, wanneer en wat' te vuren", aldus Ari Cicurel, adjunct-directeur buitenlandbeleid van JINSA.

De Wall Street Journal benadrukte dat de Israëlische luchtverdedigingssystemen, waaronder de Iron Dome – ontwikkeld in samenwerking met de VS – tot de meest geavanceerde ter wereld behoren, maar zelfs de beste systemen zijn niet ondoordringbaar. "Elk raketsysteem, zelfs een geavanceerd systeem zoals dat van Israël, zal uiteindelijk lekken", aldus Raphael Cohen, senior politicoloog bij RAND Corporation, een denktank van het Pentagon.

Terwijl het IDF tijdens de oorlog een succespercentage van 90%–95% rapporteerde, lieten cijfers na de wapenstilstand een algemeen percentage van 86% zien.

Het Soroka-ziekenhuis na een Iraanse raketaanval. Foto Ynet

Israëls succesvolle aanval op Iraanse raketwerpers voorkwam dat Iran oudere, minder nauwkeurige korteafstandsraketten kon inzetten. Dit zette Teheran er echter ook toe aan om zijn geavanceerdere wapens met een groter bereik eerder in de campagne in te zetten.

Foto's van raketresten geven aan dat Iran zijn hypersonische "Fattah-1"-raket op ten minste twee Israëlische locaties heeft ingezet. Deze raket daalt scherp van buiten de atmosfeer met een snelheid van tien keer de geluidssnelheid en heeft een kernkop die tijdens de vlucht splitst, waardoor hij extreem moeilijk te onderscheppen is. Alleen Israëls meest geavanceerde systemen, zoals Arrow 3 en David's Sling, kunnen zich in de lucht aanpassen om dergelijke dreigingen te volgen.

Iran wijzigde ook zijn tactiek – van grote nachtelijke spervuuraanvallen met 30 of meer raketten naar kleinere salvo's overdag vanaf een breed scala aan lanceerplatforms. Het wijzigde de vuurpatronen, richtte zich op afgelegen steden en varieerde de intervallen tussen aanvallen. Analisten merkten op dat Israël, naarmate de oorlog voortduurde, vanwege het geringere aantal beschikbare onderscheppingsraketten en de hoge operationele kosten, prioriteit begon te geven aan het onderscheppen van alleen de meest bedreigende raketten.