top of page
  • Simon Soesan

Drama in Tel Aviv - een nieuwe column van Simon Soesan



Er is een Roemeens spreekwoord: “Het land verbrand en de koningin zit bij de kapster.”


Daar moest ik aan denken toen gisteravond het nieuws dramatisch werd onderbroken met de mededeling dat Sara Netanyahu naar haar kapsalon in Tel Aviv was gegaan – onder zware begeleiding van onze geheime dienst – terwijl in dezelfde stad tienduizenden demonstreerden tegen de afschuwelijke plannen van haar man om de rechtbanken in ons land ondergeschikt te maken aan het parlement en de regering.


Honderdduizenden in ons land demonstreren hiertegen, daar in onze staatsinrichting de rechtbanken de rechten van het volk beschermen – ook tegen extreme politici. Gister was namelijk “de dag van verwarring”, waarbij de vele demonstranten verder gingen dan een rustige demonstratie en snelwegen blokkeerden, treinen lieten vertragen (gewoon, door de deuren niet dicht te laten gaan) en in spannende scenes kwamen met de politie.


De politie heeft namelijk een nieuwe minister, Itamar Ben Gvir, die 65 proces-verbalen in zijn naam heeft staan, veroordeeld was als Joodse terrorist en nu de kans heeft om zijn afwijkingen tegen het publiek dat anders denkt te uiten. Waardoor er gister shock-granaten door de politie werden gebruikt waarbij een twintig man gewond raakte.


(Van de film Save Willy. 100 agenten, 30 bereden politie en 3 uur kapper ....wat je allemaal moet doen voor een kapsel)


Gisteravond kwam eerst De Leugenaar zelf, Netanyahu op de TV – dat doet hij graag - om te vertellen dat al deze demonstraties door anarchisten worden uitgevoerd en dat er volgens hem geen verschil is tussen de demonstranten en de daders van de pogrom in Huwara, eerder deze week, door kolonisten. Even voor de duidelijkheid: de grote organisaties achter de demonstraties tegen zijn bewind zijn ex-luchtmachtpiloten, ex- generaals, advocaten, rechters, etc. Maar Netanyahu wil het volk splitsen, dus iedereen die tegen zijn beleid is - is een verrader of anarchist.


Toen bekend werd dat zijn vrouw ondertussen bij de kapper was (samen met zijn vrouw eiste hij een budget van 20.000 Euro per jaar voor kappers want ook zijn compleet kale kop moet bedekt worden) besloten 50 tot 70 demonstranten daar lawaai te gaan maken. Meer niet.

Maar er kwamen 100 agenten, 30 bereden politiemannen en daarbovenop nog agenten van de geheime dienst aan te pas, want Bibi dacht dat men niet alleen daar stond te schreeuwen, maar zijn vrouw iets erg wilden aandoen.


Na een “bestand” van drie uur (haarverf…) werd ze onder luid gejoel in haar gepantserde wagen gebracht om naar Jeruzalem te gaan. Waar haar man een dramatische Tweet losliet met een hartverscheurende foto van zijn hereniging met zijn vrouw (die de bijnaam Miss Piggy nog steeds eer aan doet), waaronder hij schreef dat hij dankbaar was dat ze ongedeerd thuis was gekomen.

Onze premier kent geen empathie. Hij kent slecht honger: honger om meer macht, meer geld. Ook kent hij angst, want hij wil de bajes niet in. Ondertussen zijn zijn partners wat aardiger geworden en willen gaan praten met de oppositie. Ik schreef het al: de soep wordt lang niet zo heet gegeten als dat hij wordt opgediend.


Even voor de duidelijkheid: dit is een interne, felle discussie en we gaan niet een burgeroorlog voeren. Onze haters zitten daar op te wachten, maar wij niet. In elke familie komen fikse ruzies voor en wij zijn er nu in het midden van. We blijven demonstreren en we blijven de Israëlische versie van Ceausescu uitfluiten: we zijn beter dan dat, met gemak.


338 weergaven1 opmerking

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page