De prehistorische archeologische vindplaats Jordan River Dureijat ("Jordan River Stairs") aan de oevers van het Paleo Lake Hula. Foto via Tel Hai college
Zo'n 20.000 jaar geleden waren de winters in Israël kouder - met de laagste temperaturen die in januari werden geregistreerd, ongeveer vijf graden Celsius minder dan die van tegenwoordig, terwijl de hoeveelheid neerslag vergelijkbaar was met de huidige, ontdekte een groep onderzoekers in een innovatief project dat documenteert zo'n 10 millennia klimaat in het gebied.
Het onderzoek werd uitgevoerd door Dr. Dafna Langgut van de afdeling Archeologie en het Steinhardt Museum of Natural History aan de Universiteit van Tel Aviv; Prof. Gonen Sharon, hoofd van het MA-programma in Galilea Studies aan het Tel-Hai College, en Dr. Rachid Cheddadi, expert in evolutie en paleo-ecologie van de Universiteit van Montpellier, Instituut voor Evolutionaire Wetenschappen (ISEM) Montpellier, Frankrijk. Hun bevindingen zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Quaternary Science Review.
De studie biedt ook de eerste informatie over de geschiedenis van de flora in de regio en de reactie op de klimaatverandering in het verleden. Tegen de achtergrond van de klimaatconferentie in Glasgow zijn de onderzoekers van mening dat het begrijpen van de reactie van de flora in de regio op de dramatische klimaatveranderingen in het verleden kan helpen bij het behouden van de regionale verscheidenheid aan plantensoorten en bij het plannen van huidige en toekomstige klimaatuitdagingen.
Het onderzoek werd uitgevoerd op de prehistorische archeologische vindplaats Jordan River Dureijat ("Jordan River Stairs") aan de oevers van het Paleo Lake Hula. De site is uniek vanwege de uitzonderlijke bewaringsomstandigheden die vondsten opleveren die de ontdekking mogelijk maakten van de primaire activiteit van de vroege lokale bewoners - vissen. Botanische overblijfselen die bewaard zijn gebleven, stelden onderzoekers ook in staat de planten te identificeren die 10.000 - 20.000 jaar geleden in de Hula-vallei en zijn omgeving groeiden.
"Ik ben erg geïnteresseerd geweest in de reconstructie van het milieu - en door botanische overblijfselen te analyseren, heb ik gewerkt aan het reconstrueren van de klimaat- en ecologiegeschiedenis van de regio, wat volgens mij een sleutel is om belangrijke vragen over de menselijke evolutie te beantwoorden", zei TAU-archeobotanist Dr. Dafna Langgut.
Ongeveer 60 plantensedimenten waren radioactief gedateerd en voor elke verschillende monsters werden in totaal enkele honderden pollen geëxtraheerd. Hierdoor konden de onderzoekers een op pollen gebaseerd paleo klimaatmodel ontwikkelen.
Foto via Tel Hai college
In deze periode zijn er twee belangrijke processen in de wereldgeschiedenis gevonden: de overgang van een ingrijpende klimaatverandering. Prof. Sharon, supervisor van de opgraving van Madregot Hayarden, legt uit: "In de studie van de prehistorie wordt deze periode de Epipaleolithische periode genoemd. In het begin waren mensen georganiseerd in kleine groepen jager-verzamelaars die door het gebied zwierven.
Toen, ongeveer 15.000 jaar geleden zijn we getuige geweest van een significante verandering in het verleden van een gevestigd leven in dorpen en dramatische verdere processen die hun bereiken tijdens de neolithische periode die volgende volgende. Hun exacte kenmerken waren onduidelijk tot deze studie Het is gebaseerd op de reconstructie van de verspreiding van de verspreiding van de klimaatverandering in ons gebied wordt vandaag door een temperatuurdaling (tot vijf graden Celsius minder dan), tijdelijk de neerslag van vandaag lagen (slechts ongeveer 50 mm minder dan het huidige jaar gemiddeld).
Dr. Dafna Langgut. Foto via TAU
Dr. Langgut legt echter uit dat ongeveer 5.000 jaar later, in de Epipaleolithische periode (oDrngeveer 15.000 jaar geleden) een significante verbetering van de klimaatomstandigheden in het model te zien is. Een verhoogde prevalentie van hittetolerante boomsoorten, zoals olijf, gewone bomen, op een toename van temperatuur en neerslag. Tijdens deze periode verschijnen de eerste sites van de Natufische cultuur in onze regio. Het heeft invloed op de ontwikkeling en bloei van deze cultuur, waarin permanente vestiging, steenstructuren, voedselopslagfaciliteiten en wereld meer voor het op het eerst verschijnen. De volgende fase van het onderzoek gaat over het einde van de Epipaleolithische periode, ongeveer 11.000-12.000 jaar geleden, wereldwijd bekend als de Jongere Dryas-periode.
Deze periode wordt ontwikkeld door een terugkeer naar een koud, droog klimaat zoals dat van de ijstijd, wat wereldwijd een soort klimaatcrisis veroorzaakt. De periode onderzoek dat het tot dit onderzoek onduidelijk was van en in de specificatie was van deze Levantijnse regio. Volgens de onderzoekers zullen:" De bevindingen die voortkomen uit het klimaatmodel dat in het artikel wordt weergegeven, laten zien dat de periode werd geïntroduceerd door klimatologische instabiliteit, intense schommelingen en een aanzienlijke temperatuurdaling.
Toch bij het neerslaghoeveelheden werden er iets minder dan die van vandaag, maar de neerslag was verdeeld over het hele jaar, ook de zomerregens." heeft bijgedragen aan de uitbreiding en bloei van eenjarige en bladachtige plantensoorten. Deze variëteit maakte hun bekendheid net voor de domesticatie mogelijk.
De onderzoekers zijn van mening dat deze komende bijdragen aan een nieuw begrip van de veranderingen in het milieu zijn gebeurd aan de vooravond van de overgang naar landbouw en domesticatie van dieren. Dr. Langgut concludeert: "Deze studie draagt niet alleen bij aan het begrijpen van de milieu-achtergrond voor gewichtige processen in de historische geschiedenis, zoals de eerste permanente vestiging en de overgang naar landbouw, maar begonnen ook informatie over de geschiedenis van de flora in de regio en haar helpen bij het veranderen van de klimaatverandering. De onderzoekers zijn van mening dat deze komende bijdragen aan een nieuw begrip van de veranderingen in het milieu zijn gebeurd aan de vooravond van de overgang naar landbouw en domesticatie van dieren.
Dr. Langgut concludeert: "Deze studie draagt niet alleen bij aan het begrijpen van de milieu-achtergrond voor gewichtige processen in de historische geschiedenis, zoals de eerste permanente vestiging en de overgang naar landbouw, maar begonnen ook informatie over de geschiedenis van de flora in de regio en haar helpen bij het veranderen van de klimaatverandering. De onderzoekers zijn van mening dat deze komende bijdragen aan een nieuw begrip van de veranderingen in het milieu zijn gebeurd aan de vooravond van de overgang naar landbouw en domesticatie van dieren.
