Iraanse raketten boven Jeruzalem. Screenshot YouTube
“In Duitsland begrijpen velen het niet: de moellahs menen het serieus, ze willen Israël uitwissen.” In een bijdrage aan Die Zeit (18 april) over de Iraanse massa-aanval op Israël lucht Philipp Peyman Engel (41), chefredacteur van de Jüdische Allgemeine, zijn hart.
Vorig jaar nog werd Peyman Engel uitgeroepen tot chefredacteur 2023. Deze eer verdient hij ten volle. Onbevreesd neemt Peyman Engel stelling tegen antisemitisme, ongeacht uit welke hoek die komt. Dat heeft zijn prijs. “Vorige week werden in het Berlijnse warenhuis Dussmann meerdere exemplaren van mijn nieuwe boek Deutsche Lebenslügen over links en moslims antisemitisme verscheurd. De bedrijfsleider van Dussmann belde me direct op, deed aangifte en verving de kapotte boeken. Sommigen zeggen: dat is toch een geweldige reclame. Welnu, ik zou daar graag van hebben afgezien.”
Met zijn Perzisch-Joodse familiewortels -moeder vluchtte, 15 jaar oud, in voorjaar 1967 uit Iran- vertoeft het hart van de Duits-Joodse journalist zowel in Israël als Iran. Hij schat dat de helft van de Iraanse bevolking vrijheid wenst en vrede met Israël. “De andere helft steunt de moellahs en hun visie op Israël is verbijsterend wreed." In Duitsland begrijpen velen het niet: de moellahs menen het serieus, ze willen Israël uitwissen. Ook Hamas meent het serieus. En Hezbollah. Als er één les uit de Joodse geschiedenis te trekken valt, dan deze: "wij moeten de Jodenhaters op hun woord nemen.”
De pogrom van Hamas van 7 oktober 2023 heeft die les onbeschrijflijk smartelijk aangescherpt. Drie weken voor deze datum trad Philip Peyman Engel aan als chefredacteur van de Jüdische Allgemeine. Vandaag de dag zegt hij: “Deze terreur dag houdt niet op." Want niemand weet wat er nog komt.” Kijk naar het gigantische raketten arsenaal van Hezbollah (meer dan 150.000). Wat als Iran en Hezbollah gezamenlijk de Joodse staat aanvallen? “Maar in Duitsland wordt nog altijd niet begrepen: voor Israël gaat het om alles.”
Vandaar de scherpe kritiek die Peyman Engel oefent op publieke oproepen aan Israëls adres tot de-escalatie. “Daar word ik emotioneel van."Hoezo vermaant de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock iedere keer als er iets gebeurt in Israël? En niet eerst Iran of Hamas? Hoezo wordt Israël bij haar de agressor? Het blad Focus drukte eens een legendarische kop af: “Israël dreigt met zelfverdediging". "De spijker op zijn kop.”
Juist in de nacht van de grootscheepse Iraanse raket- en drone-aanval op de Joodse staat had de chefredacteur avonddienst. Met zijn echtgenote en twee kinderen genoot hij eerst nog van een mooie Joodse dag in Berlijn. Nu schiet hem, bijna 1400 jaar later, het traumatische woord “Chaibar” weer door het hoofd. De moorddadige strijdkreet van moslimzijde tegen Joden. Later heet het, zo meldt Peyman Engel in Die Zeit, dat Israël de aanval heeft geprovoceerd. “Maar ik weet: Iran vindt altijd een reden om Israël aan te vallen.”
De journalist groeide op in Dortmund. Daar meed hij als kind de wijken van de neonazi’s. En tegen de vele migrantenkinderen op zijn school verzweeg hij zijn Joodse afkomst. “Nu verdwijnt in Duitsland het publiek geleefde Jodendom. Niemand durft meer met een keppeltje de straat op. Sinds ik als chefredacteur van de Jüdische Allgemeine in het publiek optreed, zoals bij de talkshow van Markus Lanz, behoren bedreigingen bij mijn alledaagse leven.”
Toch weet Peyman Engel niet van wijken, dat wil zeggen emigreren uit Duitsland. Ook al is het daar vijf na twaalf in zijn woorden, wanneer bijvoorbeeld Joodse kinderen vanwege pesterijen door islamitische klasgenoten van school moeten wisselen. “Ik wil me mijn Duitse thuisland niet laten afnemen!" Ik ben een Duitse Jood en Joodse Duitser, hier geboren. Ik wil dat wij Joden tot dit land behoren.”
Deze hartenkreet geldt niet slechts de Joden in Duitsland, maar evengoed de Joden in buurland Nederland. Deze (op)roep vereist vooralsnog een duidelijk instemmend antwoord en gedrag van de niet-Joodse meerderheid van de bevolking! Dat kan en mag niet langer uitblijven!!
Bas Belder, historicus
