Gestel ik ga vanaf nu bij alle opticiens de ramen ingooien. Waarom?
Nou, Mark Rutte draagt een bril en ik kan de man niet uitstaan.
Zo ongeveer werkt de logica bij de anti-Israël demonstraties: we gaan bij alle Joden langs. Wereldwijd zien we hetzelfde patroon: tegen Israël demonstreren doe je tegenover “Joodse” dingen: synagogen, restaurants etc. Het conflict in het Midden Oosten los je op door op straat Joden in elkaar te slaan. Of Joden bedreigen, is ook leuk: “we gaan jullie dochters verkrachten”.
Echt een haarfijne zet in de richting van een rustig Midden Oosten.
Al jaren beweer ik dat antisemitisme niet groeit: het is altijd aanwezig, maar vaak teruggehouden door wetten, tradities en goede manieren. Ik zeg graag dat antisemitisme vandaag de dag een stropdas draagt: het is beleefd aanwezig.
Ik ga u nu shockeren: ik accepteer antisemitisme. Ik kan begrijpen dat er mensen zijn die nog steeds zeker zijn dat wij Joden Jezus hebben vermoord, terwijl het Vaticaan zich in het land van de daadwerkelijke moordenaars bevindt. Mensen mogen denken wat ze willen. Zeggen wat je wil is wat anders: er zijn (rode) lijnen tussen wat je wel en niet kan zeggen, de bepaald worden door die wetten, tradities en cultuur.
Deze rode lijnen zijn nu zwaar overtreden: je kunt zeggen wat je wilt, bedreigen en beledigen wie je wilt, heus het is allemaal niet zo erg. Je kunt zelfs op de Dam staan met de voormalige Iraakse vlag, beweren dat het de Palestijnse vlag is, leugens verspreiden zonder dat iemand je lastig valt. Want daar naartoe komen met een Israëlische vlag of die mensen erop aanspreken – nee, dat is een provocatie en dat mag niet.
Ook ik heb gedemonstreerd toen ik nog in Nederland woonde: eenmaal organiseerde ik een leerlinglingen demonstratie in Castricum om meer huisvesting voor leerkrachten te bevorderen. Ik nam deel aan “Let my people go” demonstraties (in de jaren 60-70 weigerde Rusland Joden naar Israël te laten gaan). Die eerste demonstratie deden we tegenover het stadhuis in Castricum, want daar zaten de mensen die invloed hadden op ons verzoek. De andere demonstratie werd bij de Russische ambassade gehouden. Niemand ging demonstreren bij een Russisch restaurant. De demonstraties tegen de oorlog in Vietnam waren bij het Amerikaanse consulaat in Amsterdam en de Amerikaanse ambassade in Den Haag. Niet bij Coca Cola of Pepsi.
Maar als het Israël aangaat, dan zijn de regels anders, want hebben de Joden eigeltjes niet aan alles de schuld? En nee, ik speel het slachtoffer niet want ik ben een Jood die trots is, een zionist in hart en nieren die woont in het mooiste land van de wereld. Maar het blijft frappant.
Niet het antisemitisch geschreeuw. Niet de schade die wordt aangericht. Niet het feit dat dit alleen maar erger zal worden.
Wat frappant is dat wereldwijd de overheid in alle rust toekijkt en niets doet. Dat is de nieuwe realiteit, waar we nooit aan mogen wennen.
