Ex-gijzelaar Arbel Yehud: "Ik werd zwaar mishandeld en zelfs dagenlang in isolatie gegooid zonder behoorlijk eten"

Ex-gijzelaar Arbel Yehud in de gezamenlijke commissie van de Grondwetcommissie. Foto N12News

Arbel Yehud, een overlevende van de gevangenschap, arriveerde vanochtend (maandag) voor een gezamenlijke bespreking van de Grondwetcommissie en de Nationale Veiligheidscommissie in de Knesset. Hij zei tegen de Knessetleden in de bespreking: "Kijk naar mij en zie wie jullie in de steek hebben gelaten en wie jullie hebben gekozen op te offeren als oplossing voor het probleem van Gaza. Net als ik zitten er nog 58 andere Israëlische burgers in gevangenschap die niet alleen lijden, maar ook sterven."

"Ik ben Arbel Yehud, een trotse Joodse vrouw die als enige de verschrikkelijke gevangenschap van 482 dagen door terroristische organisaties in Gaza overleefde, totdat ik terugkeerde naar de schoot van mijn familie en mijn volk om hun smeekbede om de vrijlating van de rest van mijn broeders en zusters die daar nog zijn, te vertolken," begon de overlevende van de gevangenschap haar toespraak.

Vindt u het logisch en juist dat ik hier aanwezig ben en de roep om vrijheid schreeuw voor Ariel Ahuvi, zijn broer David en de rest van de gijzelaars? Ze zijn daar als gijzelaars voor de levens van de terroristen en het voortbestaan ​​van de regering-Netanyahu.

Arbel, die terugkeerde: "Toen ik daar was, dacht ik dat mijn familie en de Israëlische regering zich zouden inzetten voor mijn vrijlating als het enige, hoogste doel. Ik had gelijk wat betreft mijn familie, maar niet wat betreft de regering, die er vandaag de dag, 591 dagen na het uitbreken van de oorlog, nog steeds voor kiest om door te gaan op het militaire pad dat de levens van de gijzelaars in gevaar brengt. Ik voelde het gefluit van de raketten, het gedonder van de granaten en hun inslag op mijn lichaam.

En in de nacht van de redding van Luis en Fernando in Rafah, toen ik vlakbij werd vastgehouden, koos ik ervoor om afscheid te nemen van mijn familie, omdat ik voelde dat dit mijn laatste dag was."

Je moet weten dat toen de activiteiten van het IDF Gazanen troffen die familieleden waren van enkele van de families die mij vasthielden, ik zwaar werd mishandeld en zelfs lange dagen in isolatie werd gegooid, zonder voedsel dat geschikt was voor menselijke consumptie en met een hygiëne die vergelijkbaar was met die in de concentratiekampen tijdens de Holocaust.

Ik heb het overleefd omdat ik de hoop en de vastberadenheid behield om terug te keren naar mijn familie, vooral de kinderen van mijn broer Dolev, nadat ik van zijn dood hoorde. Deze vastberadenheid heeft me 482 dagen lang elke minuut bijgestaan, en zelfs in de momenten van wanhoop toen ik vernederd werd en leed onder psychologische terreur en pogingen om mijn geest te breken door hun handen, ben ik niet gebroken. In deze situatie, en erger nog, verstrijken de dagen en nachten voor onze dierbaren daar.

Yehud deed een beroep op de regering en de parlementsleden en eiste dat de ontvoerden zouden worden teruggebracht en de oorlog zou worden gestopt: "Ik eis dat u, ministers van de regering, leden van de Knesset, actie onderneemt om de gevechten te stoppen en hen aan ons terug te geven. Als iemand die erbij was, weet ik dat dit alleen mogelijk is door middel van onderhandelingen. In de ogen van de terroristen hebben hun eigen levens en de levens van burgers in Gaza geen waarde, en hun dood in de oorlog schrikt hen helemaal niet af.

Wij zijn niet zoals zij in onze houding ten opzichte van de waarde van het leven, en daarom moeten jullie onze geliefden bevrijden en hun eigen dood en het bloedvergieten van de soldaten, zonen, vaders en broers van ons allemaal voorkomen, en de gevallenen naar het graf van Israël brengen."

"Mijn revalidatietraject en dat van de andere overlevenden van de gevangenschap kan pas beginnen als iedereen terug is. We zijn er fysiek nog, maar mentaal zitten we nog steeds samen met hen gevangen", vervolgde Arbel.

Ministers van de regering, vrouwen en leden van de Knesset, kijk naar mij en u zult zien wie u in de steek hebt gelaten en wie u hebt gekozen op te offeren als oplossing voor het probleem van Gaza. Net als ik zijn er 58 andere Israëlische burgers in gevangenschap die niet alleen lijden, maar ook sterven. Uw handen zullen bevlekt zijn met het bloed van de soldaten als u de oorlog niet stopt.

Als ouders en grootouders vraag ik u de gijzelaars als uw kinderen en kleinkinderen te beschouwen en ze terug te brengen in de familie van het volk Israël. En aan u, burgers van de staat, roep ik ieder van u op om de straat op te gaan en de gang van zaken in de staat te stoppen totdat alle gijzelaars zijn teruggekeerd.

Want zonder dat zij de levenden terugbrengen naar rehabilitatie en de vermoorden naar begrafenis, zullen we niet terugkeren naar de mensen die we waren, het land waar we voor kozen te leven en waar onze voorouders na 2000 jaar ballingschap naar terugkeerden.