Bij het veelbeluisterde programma Spraakmakers, dat ‘smorgens met journalisten het nieuws van de dag doorneemt, is de hoofdredacteur van Nu.nl vaak te gast. Weblog Nu.nl is een serieus medium. Als je in het programma van Ghislaine Plag mag keuvelen met (hoofd) redacteuren van NRC en Volkskrant, nou dan ben je iemand hoor. In Hilversum tenminste.
In eerste instantie las ik er overheen toen Nu.nl vrijdag schreef dat de mensen in Gaza leven in een gebied met de grootte van Vlieland. ‘Kan niet waar zijn,’ dacht ik. Ik zocht het op, Gaza is niet groot en er wonen veel te veel mensen. Maar het gebied is met 460 vierkante kilometer wel 12 x zo groot als het Waddeneiland. Foutje natuurlijk, zo vlak voor het weekend is zo’n nieuwsorganisatie onderbemand en dan moet de leerling-journalist de content maken.
Niet alleen Nu.nl, de berichtgeving over de zoveelste oorlog in Gaza is voortdurend slecht. Slecht geïnformeerd, bevooroordeeld en vaak kwaadaardig. Des te meer kwaliteit de krant pretendeert te hebben, des te kwaadaardiger t.o.v. Israël. Beter lees je momenteel als Joodse Nederlander helemaal geen kranten, behalve misschien de Telegraaf. Ik lees die krant iedere morgen als eerste, en met veel plezier. Ja, ik weet dat er ooit iets met die krant was. Maar nu is ie koosjer, daar gaat het me om. En verder? Het onvolprezen NIW natuurlijk en oh, ja, de Urker Courant. Dat is een grapje, hoewel men in die Christelijke enclave wel aanvoelt wie de schuldige in het conflict is.
Hamas, aangemoedigd door Iran, heeft maar een doel. Joden doden, eerst in Israël, liefst overal. In Gaza wordt niets geproduceerd behalve onverzoenlijke Jodenhaat. Ooit, toen in 2005 Israël vertrok waren er Singapore-achtige visioenen. Waarom ook niet? Er werd serieus gedacht over een corridor naar Ramallah. Aan het prachtige strand zouden mooie hotels verrijzen. Hoe dichtbevolkt ook, de nieuwe Palestijnse staat zou vlug tot bloei komen. De vergelijking met Singapore is niet zo heel vergezocht. Die stadstaat is nauwelijks groter dan Gaza en heeft nog meer inwoners. Maar in Singapore werken hardwerkende mensen. Ook in Gaza wonen mensen. Helaas kozen die als politieke leiding Hamas en nu worden de Gazanen onderdrukt door machtswaanzinninge godsdienstfanatici. Dus is er geen bloeiende toeristenindustrie, is er überhaupt geen enkele industrie behalve die van raketten en terreur. Toerisme zal er nooit komen, de eigen bevolking mag niet eens naar het strand, handel is er (letterlijk) slechts ondergronds. Onbeperkte haat, dat is Hamas’ bijdrage aan de wereld.
En de wereld, vooral politiek Europa, slikt dat en vindt de bevolking van Gaza maar zielig. De mensen die daar leven verdienen medelijden. Ze zijn het slachtoffer van de dictatuur van Hamas. Misschien hebben die mensen spijt van hun keuze, maar helaas mogen Palestijnen slechts één keer kiezen. Eenmaal gekozen blijvende leiders zitten tot hun dood. Die wat mij betreft niet vlug genoeg kan komen, al dan niet versneld door Israël.
De Nederlandse pers toont foto’s van de gebombardeerde mensen in Gaza met een zekere wellust. ‘Kijk die slechte Israëli’s eens’. Politieke partijen leggen druk op de minister-president om toch vooral het Israëlische geweld te veroordelen. Heel terloops worden de duizenden raketten die op Israël neerkomen aangehaald. “Nou ja, die raketjes, doen weinig schade, Israël heeft toch de Iron Dome?” Godzijdank heeft Israël dat ding, over wat het kost maakt niemand zich druk.
De jongerenafdeling van GroenLinks en D66 vragen zonder schaamte om de opheffing van de Joodse staat en het NOS-Journaal blinkt uit in partijdigheid en omschrijft de moordenaars uit Gaza als “vermeende terroristen.” Ja, ja, vooral die aanhalingstekens.
Het gevolg is dat moslimgroeperingen zich vrij voelen om hun Jodenhaat ongeremd te demonstreren. “Joden, herinner je Khaybar,” wordt er gescandeerd terwijl de Israëlische vlag wordt verbrand. Op zichzelf is het eigenaardig dat Moslims van nu de overwinning van Mohammed op een Joodse stam van 1300 jaar geleden vieren. Vooral omdat die winst berust op het bewuste verraad van diezelfde Mohammed. Het is maar waar je trots op bent. Politici zijn vrolijk aanwezig bij die demonstraties van Jodenhaat. Die van Denk uiteraard, maar ook een PvdA-kamerlid. Je zult maar lid van die partij zijn en toevallig ook nog Joods. Ik noem geen namen.
Ik weet niet hoe het met anderen is, maar mij maken die demonstraties in alle Europese steden me behoorlijk onrustig. “Geïmporteerd antisemitisme,” schrijft een Duitse krant vandaag. Bild, een Duitse krant, het kan verkeren in 2021. Maar in Duitsland wordt nog wel tegen antisemitisme geageerd. Wat voor het buurland geldt, geldt ook voor ons, maar hier vindt het merendeel van de pers antisemitisme heel gewoon.
Kunnen we er iets tegen doen? Ja, bijvoorbeeld door mee te doen aan de Pro-Israël demonstratie van a.s. donderdag. Het vereist moed om aan die demonstratie mee te doen. Toch hoop ik dat er veel mensen zullen zijn. Makkelijk gezegd want ik doe niet mee. Toevallig ben ik deze week een paar dagen op Vlieland. Vanmiddag heb ik het hele eiland over gefietst. Voor alle zekerheid heb ik het nog even nagemeten. Vlieland is echt veel kleiner dan Gaza.
