Gewonde IDF-soldaat St.-Sgt. Noa Cohen: 'In dit huis kiezen ik voor het leven'

Noa Cohen (L), , 21, raakte gewond op 7 oktober 2023. Foto IDF

'De Beit Halochem-centra zijn de beste revalidatiecentra ter wereld', zegt adjunct-directeur Edan Kleiman, voorzitter van de Zahal (IDF) Disabled Veterans Organization, tegen Jerusalem Post, vooral gezien de alarmerende toename van het aantal gewonden sinds het begin van de oorlog tussen Israël en Hamas, dat onlangs de grens van 17.000 overschreed.

"Deze huizen hebben geholpen bij het herstel van de levens van tienduizenden gewonde IDF- en veiligheidstroepen , en ook van hun families", zegt Kleiman. "We zetten deze trend voort en breiden hem uit, vooral gezien de duizelingwekkende aantallen die we als gevolg van de oorlog zien."

De Beit Halochem-huizen, die zijn opgericht en beheerd door de Zahal Disabled Veterans Organization, zijn revalidatie-, sport- en recreatiecentra voor gewonde IDF-soldaten en leden van de veiligheidstroepen en hun families.

Beit Halochem. Foto IDF

Er zijn momenteel vier Beit Halochem-huizen in Israël: in Tel Aviv, Jeruzalem, Haifa en Beersheba. In Nahariya staat Beit Kay, een kleinere revalidatiefaciliteit, en naar verwachting zal binnen anderhalf jaar een vijfde Beit Halochem in Ashdod worden geopend. De Beit Halochem-centra bieden uitgebreide ondersteuning aan gewonde soldaten , waarbij zowel de fysieke als de psychologische behoeften worden aangepakt en volledige ondersteuning wordt geboden aan hun partners en het hele gezin.

Sergeant Noa Cohen, 21 jaar oud en lid van de grenspolitie van Beërsjeba, is een heldin die samen met haar team vocht om een ​​terroristische cel te stoppen die op de ochtend van 7 oktober burgers probeerde te ontvoeren. Tijdens de strijd werd ze in haar been geschoten en raakte ze ernstig gewond. Na twee maanden in het Ichilov-ziekenhuis te zijn opgenomen, keerde ze terug naar haar geboorteplaats in het zuiden – en vond Beit Halochem.

"Het is een steun die je nergens anders vindt", zegt ze. "Iedereen geeft echt om je. Het voelt als thuis, en het is niet zomaar een cliché. Het is mijn tweede familie. Ik kwam er hulpeloos aan. Vandaag kan ik zeggen dat het me gered heeft op een manier die ik me nooit had kunnen voorstellen."

Cohen probeert er twee keer per week heen te gaan, ondanks de aanhoudende behandelingen en de pijn. "Ik versterk mijn spieren en houd een routine aan. Dat houdt me op de been – zowel mentaal als fysiek. Deze plek heeft me een ongelooflijke veerkracht gegeven."

Ze zegt dat ze al snel een gemeenschappelijke basis vond, zelfs met oudere deelnemers aan het programma. "In het begin begrijpen mensen niet wat ik daar doe. Dan horen ze mijn verhaal en verandert alles. Plotseling is er begrip, warmte en acceptatie."

Kleiman zegt dat ze zich na de oorlog voorbereiden op de nieuwe realiteit. "Sinds 7 oktober breiden we, naast onze doorlopende zorg, de infrastructuur van alle Beit Halochem-centra uit. We breiden alle faciliteiten uit – fysiotherapie, hydrotherapie, sportscholen en meer."

We hebben programma's gelanceerd zoals revalidatie voor gewonde vrouwen, gericht op de specifieke behoeften van vrouwelijke strijders en hun partners. We hebben ook de behandelmethoden verbeterd voor religieuze en praktiserende soldaten, en voor gewonde Druzen- en Bedoeïenensoldaten.

Deze uitbreiding van de infrastructuur is slechts de eerste uitdaging. De tweede is de verdubbeling van het aantal programma's. De derde is de drastische uitbreiding van ons personeelsbestand. En de vierde uitdaging is het budget, dat aanzienlijk is gegroeid. We werken eraan om al deze uitdagingen aan te gaan – en we zullen ze aangaan, want we zijn niet bereid om iemand die ons nodig heeft op te geven.