Richard Malka. Foto Wikipedia
“Natuurlijk is er overal antisemitisme, onder links, rechts, bij katholieken. Het is het islamitische antisemitisme dat vandaag doodt”, stelt de Franse advocaat Richard Malka, zelf van Marokkaans-Joodse komaf.
Malka staat slachtoffers van islamistische agressie bij. Hij is ook de pleitbezorger van het bekende Franse satirische blad Charlie Hebdo. Op de redactie van dit magazine pleegden islamistische terroristen in 2015 een dodelijk aanslag. Onder de slachtoffers bevonden zich vrienden van Malka. Thans staat de advocaat 24 uur per dag onder politiebescherming.
In een uitgebreid interview met de Zwitserse kwaliteitskrant Die Neue Zürcher Zeitung (11 september 2023) geeft de jurist aan dat zijn familie niet heeft geleden onder haar Joodse oorsprong. “Ik ben nooit tot een cultuur of religie gereduceerd. Integendeel, ik kon mij uit een zeer bescheiden milieu ontplooien, alle deuren stonden open, niets was mij verboden.”
Maar sinds de eeuwwende is de islamitische druk op de Franse republikeinse waarden van laïciteit, gelijkheid en vrijheid sterker geworden, constateert Richard Malka. “Als ik tegen katholieke fundamentalisten pleitte, leverde dat helemaal geen problemen op. Echter, toen ik aantrad tegen moslimse fundamentalisten, lag dat anders.” Malka en geestverwanten heetten volgens rappers “honden”.
Wat de linkse Parijse pleitbezorger vooral verdriet, is dat een deel van politiek links in zijn vaderland nu gemene zaak maakt met de islamisten. Ze hebben in zijn woorden weer “nieuwe slachtoffers” gevonden, die nodig ‘bevrijd’ dienen te worden. “Er bestaat een links dat zich helaas altijd vergist. Ze deed dat bij Stalin, bij Pol Pot en ze dwaalt ook nu.”
Lucien Scherrer, redacteur van het Zwitserse dagblad die regelmatig over islamisme in connectie met antisemitisme publiceert, vroeg aan Malka waarom hij de moslimfanatici niet alleen als tegenstanders van de vrijheid van mening beschouwt, maar evengoed van de Joden. In eerste instantie reageert de advocaat heel kort met: “Dat was al duidelijk toen Theo van Gogh in 2004 werd vermoord.” Bij navraag volgt de verklaring: “De dader heeft op Van Goghs lijk waarschuwingen achtergelaten. De ene richtte zich tegen Van Goghs mede-auteur Ayaan Hirsi Ali (film Submission), de andere tegen de Joden.”
Malka stelt zichzelf vervolgens de logische vraag: Wat hadden de Joden met deze geschiedenis te doen? “Niets”, luidt zijn antwoord. “Maar het is de matrijs van waaruit islamisten ageren: zijn associëren de vrijheid van meningsuiting met de Joden, en de Joden gelden als vijanden van de islam. Zo is het steeds verder gegaan…” Hij verwijst naar de lafhartige moord op een rabbijn en drie Joodse kinderen in Toulouse in 2012 door Mohammed Merah, waaronder een driejarige, naar de moord op vier klanten in een kosjere supermarkt in Parijs, slechts twee dagen na de terreuraanslag op Charlie Hebdo.
Bij de terreuraanslag in de supermarkt riep de dader Amedy Coulibay: “Ik zal deze Joodse hoerenzonen doden!” Zoiets zeg je alleen wanneer je dat verinnerlijkt hebt, analyseert Malka. “Het moet duidelijk zijn: er bestaat een zeer antisemitische component in delen van de islam, met name in de politieke islam. Natuurlijk, antisemitisme vind je overal, onder linkse mensen, onder rechtse, bij katholieken. Het is het islamitische antisemitisme dat vandaag de dag doodt.”
Met als gevolg dat de laatste jaren tienduizenden Joden Frankrijk de rug hebben toegekeerd, omwille van de eigen veiligheid. “Het is een schande”, zegt Richard Malka meteen. “Tachtig jaar na de Shoah verlaten Joden het land. En de meesten emigreren naar een staat die zich in oorlog bevindt. Israël is geen vredige haven, maar zij voelen zich daar veiliger. Men maakt een grote fout, wanneer men niet ziet wat dat voor een alarmerend symbool is. Joden zijn als de kanarievogels in de kolenmijn. Als zij op de vlucht slaan, wordt het voor allen gevaarlijk. Dat heeft de geschiedenis getoond: eerst waren zij aan de beurt, daarna de anderen. Echter, de lieden van radicaal links willen deze Jodenhaat helemaal niet zien.”
Ondanks permanente politiebewaking is advocaat Richard Malka geenszins van plan de strijd tegen zijn islamistische belagers op te geven: “Nee! Deze vreugde zullen zij aan mij niet beleven, al degenen die mijn vrienden hebben gedood. “Il faut se battre” (“Er moet gestreden worden”). Dat is de beste eer die men hen bewijzen kan.”
Bas Belder, historicus
Comments