Foto JFA
Terwijl ze de stortvloed aan schijnbaar tegenstrijdige nieuwsberichten over de drie meest prominente Israëlische gijzelaars zag, wist Noam Nisim niet wat ze ervan moest denken schrijven JTA en Times of Israel.
Eerst plaatste een populair Israëlisch nieuwsprogramma op Instagram dat de familie Bibas officieel bericht had gekregen dat hun familieleden — Shiri en haar kinderen Kfir en Ariel — in gevangenschap waren gedood. Het sombere nieuws leek een Hamas-aankondiging te bevestigen dat de lichamen van de moeder en twee jonge jongens donderdag naar Israël zouden worden teruggebracht.
Toen werd het bericht verwijderd.
Rond dezelfde tijd gaven familieleden van de familie Bibas een verklaring af dat ze in feite geen bevestiging hadden gekregen van het lot van de drie gijzelaars. De Hamas-aankondiging over Shiri, Kfir en Ariel, zeiden ze, had hen in “onrust” gebracht.
Voor Nisim, een pilatesinstructeur in een gemeenschapscentrum in Jaffa, zorgde de stortvloed aan nieuws alleen maar voor meer onzekerheid, gecombineerd met het beklemmende gevoel dat de Bibases niet levend thuis zouden komen.
“Ik weet nog niet hoe ik moet reageren, want ik weet nog niet eens waarop ik moet reageren,” zei ze dinsdag. “Ik ben in shock. Maar aan de andere kant is het niet zo dat we het niet wisten. We hebben ons hierop voorbereid. Maar het doet niet minder pijn.”
Nisim was een van de vele Israëliërs die dinsdag geschokt waren door de aankondiging van Hamas, die een tragisch einde lijkt te voorspellen voor een familie die symbool staat voor de ondraaglijke pijn van de gijzelingscrisis, zowel in Israël als in de rest van de wereld.
Yarden, Shiri, Ariel en Kfir Bibas. Foto familie Bibas
Een video van Shiri, huilend en wanhopig, die werd ontvoerd naar Gaza terwijl ze haar zonen vasthield, werd een onuitwisbaar beeld van Hamas' aanval op 7 oktober 2023. De pijn werd nog groter in november, toen Hamas een video uitbracht waarin Shiri's gevangen echtgenoot, Yarden, te zien was, snikkend nadat hem was verteld dat zijn vrouw en kinderen waren gedood bij een Israëlische luchtaanval. Israël onderzocht die bewering, maar heeft deze niet bevestigd.
Yarden Bibas werd apart gevangengenomen en eerder deze maand weer vrijgelaten.
Toch zijn de Israëlische uitspraken over de familie steeds grimmiger geworden. Vorige maand uitte een functionaris nog zijn ‘ernstige bezorgdheid’ over hun lot.
Sommige Israëliërs koesteren de kleinste hoop. Liz Peretz, een verpleegster in het nabijgelegen Wolfson Medical Center die ook in het Jaffa community center werkte, zei dat ze nog steeds vasthield aan de kans dat de rapporten niet accuraat waren — en voorspelde een harde reactie als ze dat wel waren.
"Als dit waar blijkt te zijn, zullen de mensen in dit land een groot protest maken tegen de staat, die dat gezin op de ergste manier mogelijk in de steek heeft gelaten", zei ze.
De zoon van Peretz, Nehorai, 11, verzekerde zijn moeder dat de verklaring van Hamas “nepnieuws” zou blijken te zijn. Hij opperde dat de aankondiging neerkwam op psychologische oorlogsvoering.
"Ze liegen," zei hij over de terreurgroep. "Ze willen dat we huilen en dan halen ze ze terug, ze willen ons alleen maar laten lijden. Ze gaan nooit lichamen terugsturen."
Terwijl Israëliërs met dreigend verdriet omgingen, keerden sommigen zich ook tot woede en wraakgedachten over de moord op een moeder en twee jongens die 9 maanden en 4 jaar oud waren toen ze gevangen werden genomen. Of Benaroya, een kassier, zei dat er alles aan gedaan moest worden om “gerechtigheid voor hen” te vinden.
Gevraagd hoe die “rechtvaardigheid” eruitziet, zei ze: “Iedereen doden die erbij betrokken is. Zelfs degenen die niet bij Hamas horen, de mensen die hen steunen. Ze moeten allemaal betalen.”
Buiten een voetbalstadion in de omgeving kwam een van de heftigste reacties van Sagi Vanunu, een lokale restaurantmedewerker. Hij zei dat Israël "een wereldoorlog tegen Gaza" zou moeten verklaren na de volgende vrijlating van levende gijzelaars door Hamas op zaterdag. Anders, zei hij, "betekent het dat het land het leven niet meer waardeert en geen recht heeft om te bestaan."
Gevoelens van woede over het nieuws reikten verder dan de wijk Jaffa. Dan Shapiro, die onder president Barack Obama als Amerikaans ambassadeur in Israël diende, zei dat hij een mix van emoties voelde en riep op tot de ontmanteling van Hamas.
“Het nieuws over Shiri, Ariel en Kfir Bibas is verwoestend,” schreef hij op X. “De rouw om hun dood gaat gepaard met een nauwelijks te onderdrukken woede. Hun moordenaars zijn monsters. Deze oorlog zal niet eindigen totdat Hamas volledig van de macht is verwijderd.”
De grilligheid werd versterkt met het idee dat Israël in ruil voor de terugkeer van in totaal vier overleden gijzelaars op donderdag, 47 Palestijnse veiligheidsgevangenen zou vrijlaten. Het idee dat Israël een compromis had gesloten met een terreurgroep, knaagde aan de 15-jarige Shalev Shaki.
“We moeten er alles aan doen om ze terug te halen,” zei hij. “Maar tegelijkertijd is het niet goed om toe te geven aan terroristen. Ik denk dat we ze hard moeten aanpakken, zodat alle gijzelaars nu naar huis komen, zonder concessies te doen.”
Kira Dan Or, een opvoedconsulent in de buurt, vroeg zich af welke gevolgen de terugkeer van de lichamen van Shiri, Ariel en Kfir zou hebben voor hun vader en echtgenoot, Yarden.
“Arme Yarden, er is geen troost, geen afsluiting in dit. Hij zal nooit weten wat hun lot is geweest, hoe ze zijn gestorven,” zei ze. “Hij zal de rest van zijn leven met vragen blijven zitten. En wat voor leven zal dat zijn?”
De sombere aankondiging van dinsdag ging gepaard met goed nieuws: de families van de laatste zes levende gijzelaars die in de eerste fase van het Israëlisch-Hamas-staakt-het-vuren zijn vrijgelaten — Omer Wenkert, Omer Shem Tov, Eliya Cohen, Tal Shoham, Avera Mengistu en Hisham al-Sayed — werden door de Israëlische autoriteiten geïnformeerd dat hun geliefden op zaterdag zouden worden vrijgelaten.
Maar dat nieuws leidde ook tot meer onduidelijkheid. Veertien gijzelaars moeten nog worden vrijgelaten in de eerste fase, die zal duren tot begin maart - acht van hen zijn bevestigd als dood en zes levend. Het nieuws dat zes levende gijzelaars zaterdag vrijgelaten zouden worden, liet Israëliërs, waaronder familieleden van gijzelaars, zelf uitvogelen of hun geliefden tot de levenden behoorden.
“Moet ik mijn eigen conclusies trekken?” citeerde de Ynet-nieuwssite Danny Elgarat, de broer van de 70-jarige Deens-Israëlische gijzelaar Itzik Elgarat, als vragend. “Als je de namen van zes mensen die nog leven publiceert, betekent dat dat de rest niet meer leeft — maar wij in de familie zijn nergens van op de hoogte gebracht.”
Hij voegde toe: “We zijn objecten geworden, geen mensen.”
Jonny Daniels, een pro-Israëlische influencer die de benarde situatie van de familie Bibas en de wereldwijde gevolgen daarvan nauwlettend in de gaten houdt, zei dat het nieuws over hun dood, als het waar zou blijken te zijn, "voor veel mensen heel moeilijk te verwerken zou zijn."
"Er is zoveel geïnvesteerd in de hoop op een wonder dat ze thuiskomen," zei hij. "Mensen zullen gebroken worden en het zal veel genezing vergen."
Anat Sharbat, die wekelijks gebedsbijeenkomsten leidt voor de gijzelaars op het Gijzelaarsplein in Tel Aviv – waar ze bekendstaat als de onofficiële rabbijn – zei dat de komende dagen bijzonder pijnlijk zullen zijn voor het land.
“Het is vermoeiend om al deze emoties vast te houden,” zei ze. “Het voelt alsof ons hele land één familie is geworden. Iedereen die ik ontmoet, praat alsof zijn eigen kind in Gaza is. De hoogtepunten, de dieptepunten, de hoop, de verwoesting — het heeft zijn tol geëist van ons allemaal, van jonge kinderen tot ouderen. Loop over straat en het is het enige wat je hoort: mensen die proberen het te begrijpen, het proberen te verwerken. En het is een gebeurtenis die niet eindigt, het gaat maar door.”
Comments