Screenshot YouTube
Een onderzoeksteam van de Hebreeuws Universiteit vindt dat mensen de aanwezigheid van minderheden om hen heen overschatten, wat de inspanningen om een meer rechtvaardige en inclusieve samenleving op te bouwen belemmert.
Pogingen om een meer rechtvaardige en inclusieve samenleving op te bouwen hebben een stap voorwaarts gezet met de ontdekking van een "diversiteitsillusie" door een team van onderzoekers van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem (HUJI).
Hun bevindingen laten duidelijk zien dat binnen een sociale omgeving de meeste mensen de aanwezigheid van een minderheid aanzienlijk overschatten - en deze overschatting wordt niet alleen gemaakt door de meerderheid, maar ook door de minderheid zelf. Bovendien ontdekten ze dat deze illusie de pogingen om een meer rechtvaardige samenleving op te bouwen waarschijnlijk zal belemmeren, omdat het leidt tot minder steun voor beleid gericht op het bevorderen van diversiteit. Hun bevindingen werden gepubliceerd in PNAS, het tijdschrift van Proceedings van de National Academy of Sciences.
"Ik geloof dat ons werk onmiddellijke en reële implicaties heeft", zei onderzoeksteamleider, professor Ran Hassin van de afdeling psychologie van HUJI en het Federmann Center for the Study of Rationality. Om deze vooringenomenheid tegen te gaan, suggereert hij dat er twee dingen moeten worden gedaan om de besluitvorming te verbeteren: de werkelijke aantallen van de minderheid moeten bekend worden gemaakt en mensen moeten begrijpen hoe ze worden beïnvloed door deze cognitieve vooringenomenheid. Maar ons bewust zijn van de diversiteitsillusie is slechts de eerste stap, legt Hassin uit, "we moeten ook gemotiveerd zijn om het op te lossen", dan kunnen we overgaan tot de implementatie van beter beleid.
Het eerste experiment van het HU-team richtte zich op studenten aan de universiteit, waar de meerderheid Joods-Israëlisch is en de minderheid (ongeveer 12%) Palestijns-Israëlisch (Arabisch). De studenten werd gevraagd zich voorbeelden te herinneren van het lopen door de hoofdgang van de universiteitscampus en in te schatten welk percentage Arabische studenten er op de universiteit zijn. Zowel Joodse als Arabische studenten gaven veel hogere schattingen (Joodse studenten schatten 31% en Arabische studenten schatten 35%).
"In het begin konden we de resultaten niet geloven, dus we hebben hetzelfde experiment meerdere keren uitgevoerd", zegt dr. Rasha Kardosh, een postdoctoraal student. Het was in feite Dr. Kardosh die dit onderzoeksproject aanvankelijk voorstelde. Ze had tot haar verbazing ontdekt dat het nog nooit eerder was onderzocht. Als sociaal psycholoog uit een minderheidsgroep (namelijk de Arabier) heeft ze nieuwe perspectieven in het veld kunnen brengen.
Deze eerste verbazingwekkende resultaten werden herhaald in verschillende andere experimenten, waaronder een met Amerikaanse deelnemers die een raster van 100 studentengezichten bekeken, met 25% van de Afro-Amerikaanse gezichten willekeurig verspreid over witte. Een enorme overschatting van de minderheid (meer dan 40%) werd geregistreerd door zowel blanke als Afro-Amerikaanse deelnemers, wat bevestigt dat deel uitmaken van de minderheid geen effect had op het meten van de juiste schatting van mede-minderheden.
Voor een verklaring van de diversiteitsillusie wijst Dr. Kadosh op het vaststaande feit dat "ons cognitieve systeem zijn focus verlegt naar wat het niet verwacht. Denk maar aan het lopen door de groenteafdeling van een supermarkt en plotseling een fles zien van wasmiddel tussen de aardappelen." In een sociale setting kan die focus op de minderheidsgroep liggen, en de verschuiving van de focus zorgt ervoor dat de gebeurtenis belangrijker wordt in onze perceptie en herinneringen; het resultaat is een overschatting van de minderheid. Zowel zij als prof. Hassin zijn nu van plan te onderzoeken hoe dit effect van invloed is op onze perceptie van andere minderheden.
