Nizar Akremi. Foto Wikipedia
“Joden!”, roept de komiek Nizar Akremi. Slechts dat ene woord. En dan ligt hij prompt slap van het lachen. De toeschouwers hebben ook al veel voorpret. Jodenhaat onder de valse noemer van ‘cabaret’.
Nizar Akremi (38), woonachtig in Bonn en zoon van Tunesische ouders, weet hoe hij zijn publiek moet bespelen. Met vulgair, stereotiep antisemitisme.
“Joden bezitten restaurants”, vertelt Nizar. En hij spreekt uit ervaring. Want een Joodse restauranthouder in Frankfurt am Main boekte hem. “Joden uit Israël’, preciseert de komediant. “Dus echt origineel… met zo’n lokje en haakneus.” Vervolgens roept hij voor de veiligheid drie keer achtereen: “Grap”.
Nizar vervolgt dat hij heel gelukkig was met deze uitnodiging. Waarom? Hij heeft in zijn leven nog nooit een Jood gezien. Die komen hem voor als eenhoorns. “Werkelijk, ik wilde die wel eens zien!” Hoe bewogen Joden zich, hoe roken ze, de ‘grappenmaker’ had kortom interesse naar eigen zeggen.
Om te testen dat de Joodse restauranthouder niet “fake” was, wierp Nizar een muntje in de lucht. En jawel, die ving zijn gastheer meteen op. Nizar glundert van top tot teen om deze ‘grap’. Het publiek klapt. “Hij plukte de munt meteen uit de lucht!”, roept Nizar nog een keer. “Oké”, dacht hij, “die is origineel.” Daarna, zo verzekert de komiek, hadden hij, de moslim, en de Joodse restauranthouder heel veel plezier met elkaar gehad. En daar draait het tenslotte ook bij zijn show om.
Let wel, een komische show die drijft op grove, abjecte Jodenhaat. Daarop maakt de Berlijnse correspondent van de Neue Zürcher Zeitung, Marc Felix Serrao, terecht zijn lezerspubliek attent. Dat doet hij in een bijdrage onder de titel “Joden uit Israël, echt origineel…”. De ondertitel laat aan duidelijkheid niets te wensen over: “Antisemitisme in Duitsland is van alle dag, zoals de komediant Nizar aantoont”. (NZZ, 25 juli 2022)
Het eigenlijk treurige in Nizars optreden is voor de NZZ-correspondent gelegen in het feit dat de caricatuur van Joden als “geldzuchtige haakneuzen, die zo machtig zijn dat niemand hen durft de kritiseren, in de ogen van heel veel mensen zelfs geen taboe meer betekent. Je hoeft maar “grap” te roepen en het jonge Duitse publiek gniffelt van plezier.”
Machtige Joden? Jazeker, zo verkondigt Nizar op toneel. De Joden in Duitsland genieten zijns inziens “Narrenfreiheit”, zij mogen zegen en doen wat ze maar willen. De showman voegt er direct aan toe dat de Duitse Joden deze “Narrenfreiheit” terecht verdienen, “vanwege de geschiedenis”…
Och, verzucht Nizar, was ik maar een Jood, dat had ik “ultimatieve macht”. “Weten jullie, wat ik zou vertellen als ik een Jood was?”, brult hij tegen het publiek. En dan volgt een weerzinwekkende scène, die ik de lezers maar bespaar.
Machtige Joden? Marc Felix Serrao weet beter: “De krachtsverhoudingen op Duitse straten spreken het tegendeel: moslim mannen kunnen zich volledig vrij en vaak zeer wijdbeens bewegen. Wie zich bijvoorbeeld door het dragen van een keppeltje en vooral in stadsdelen met een hoog migranten aandeel als Jood te kennen geeft, riskeert zijn gezondheid.” Maar ja, dat past natuurlijk niet in de antisemitische ‘grappen kraam’ van Nizar Akremi.
Bas Belder, historicus
Comments