Screenshot YouTube
Zuid Afrika bevindt zich al jarenlang in een geweldspiraal, inmiddels staat het land te boek als één van de gevaarlijkste landen in Afrika en staat het steevast in de top 30 van de gevaarlijkste landen ter wereld.
Moord, ontvoering en verkrachting zijn er aan de orde van de dag. In het tweede kwartaal van 2023 zijn er circa 900 vrouwen en 300 kinderen vermoord en steeg het aantal verkrachtingen tot ruim 9000.
Geweld kent in Zuid-Afrika ook een racistisch oogmerk, blanken worden vaak het slachtoffer van moordpartijen, vooral blanke boeren moeten het daarbij ontgelden als ze bruut worden uitgemoord door groepen zwarten. Dat deze moordpartijen niet door iedereen veroordeeld worden blijkt wel uit het feit dat het protestlied ‘Kill the Boer’ nog steeds populair is in Zuid-Afrika, een protestlied dat onomwonden oproept tot het vermoorden van de blanke boeren.
Deze praktijken worden in Zuid Afrika ook wel de ‘witte genocide’ genoemd door belangengroepen die opkomen voor de belangen van de boeren en de blanken in Zuid Afrika. Deze ‘witte genocide’ heeft inmiddels al geleid tot een wereldwijde golf van protesten ertegen: van Scandinavië tot aan Australië tonen mensen zich solidair met de slachtoffers en wordt aandacht gevraagd voor deze ‘witte genocide’ ondermeer met demonstraties, ook in Nederland.
Het is dan ook lastig om niet de term ‘hypocriet’ in de mond te nemen als het de zaak betreft die Zuid-Afrika tegen Israël heeft aangespannen bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. Een zaak waarin Zuid Afrika Israël beschuldigt van genocide tegen de Palestijnen. Gisteren werd tijdens de zitting duidelijk dat vooral niet officiële uitspraken van leden van de Israëlische regering als argument werden aangevoerd om de intentie van genocide hard te kunnen maken. Intentie is echter niet hetzelfde als het daadwerkelijk handelen ernaar. Immers als wij niet officiële uitspraken van politici als juridisch bindend gaan definiëren dan wordt hiermee een uniek en gevaarlijk precedent geschapen.
Met het oog op de militaire capaciteiten van Israël staat één ding echter niet ter discussie: als Israël de intentie had gehad om genocide te plegen dan had Israël veel effectiever op kunnen treden. Israël had dan bijvoorbeeld geen grondoperatie hoeven starten waarbij gefaseerd de burgerbevolking van de Gazastrook werd geëvacueerd alvorens gestart werd met de militaire operatie. Als genocide één van de militaire doelen was geweest van de Israëlische militaire operatie dan had Israël bijvoorbeeld op 8 oktober kunnen beginnen met héél Gaza stad in de as te leggen.
Kortom, van genocide is geen sprake, er is geen intentie om iedere Palestijn te doden. De oorzaak van het grote aantal doden aan Palestijnse kant is simpelweg het feit dat Hamas zich heeft ingebed in de Palestijnse burgerbevolking en strijd levert in gewone burgerkleding.
Een tactiek in strijd met het internationaal oorlogsrecht waardoor ook onder de burgerbevolking veel slachtoffers vallen. Een tactiek die volledig voor rekening komt voor Hamas, dat daarmee ook de verantwoordelijkheid draagt voor het grote aantal
burgerslachtoffers.
Sander Sassen
