N12News: Bericht van gijzelaar Elkana Buhbut vanuit gevangenschap in Gaza aan zijn 4-jarige zoon: "Een heldhaftige vader"

Elkana Buhbut. Foto via N12News

"Dit is een doos waarin we sinds het begin van de oorlog herinneringen verzamelen", zegt Rivka Buhbut, de vrouw van de ontvoerde Elkana Buhbut, terwijl ze de voorwerpen doorneemt. "Ik heb Ram verteld dat hij herinneringen aan zijn vader moet bewaren. Hoe lang wacht Ram en hoe graag wil hij dat ons huis weer op zijn plek komt? En hij is op zoek naar zijn vader, zegt ze tegen N12News."

Ram, haar vierjarige zoon, maakt permanente, beschouwende werken voor zichzelf. "Ik ga mijn vader zoeken, mam," zegt hij tegen Rebecca. "Mam, Shimi en ik, laten we samen papa gaan zoeken. We hebben hem meteen in het begin verteld dat... we papa niet konden vinden. Want ik kon hem toen nog niet vertellen dat papa ontvoerd was."

Elkana Bohbot, 35 jaar oud uit Mevaseret Zion, was producer op het Nova-feest. Toen op de ochtend van 7 oktober de eerste terroristen arriveerden, bleef hij achter om de voertuigen naar een ontsnappingsroute te loodsen. Hij slaagde er zelfs in om met Rebecca te praten en beloofde haar dat hij snel naar huis zou terugkeren.

"In het begin was ik een beetje boos", vertelt Rebecca. Omdat hij wist dat hij thuis een vrouw en kind had, en we waren met z'n drieën. Een familieman, een geweldig gezin, maar hij weet dat ik hier alleen ben. En hij besloot te blijven en anderen te helpen ontsnappen. Dat is precies Elkana, dat is zijn karakter. Hij wilde niemand achterlaten, hij bleef achter, en uiteindelijk ontvoerden ze hem. Ze namen hem zijn vrijheid af.

Rivka Buhbut. Foto N12News

Vorige maand publiceerde Hamas een levensbrief uit Al-Kana, samen met de ontvoerde Yosef Haim Ohana, waarin hij zich richt tot Ohad Ben Ami, die een jaar en twee maanden samen met hem gevangen werd gehouden. "Ik zag die video's en het brak mijn hart", zegt Ohad. "Hij ziet er niet goed uit. Hij herinnert me aan de situaties die mentaal moeilijk voor hem waren. Ik pakte hem op, ik wilde hem komen ophalen, maar ik kon het niet."

Wanneer Rivka vraagt ​​of Hamas Elkana heeft gedwongen te spreken, antwoordt Ohad: "Ik denk dat het beide is. Er heerst psychologische angst bij Hamas, en het is ook mogelijk dat ze daadwerkelijk om de video's hebben gevraagd. Dat zou kunnen. Maar elk woord en elke zin van hem, ik begrijp hem, het is alsof ik erbij was."

Vorige week kondigde de premier de uitbreiding van de gevechten in Gaza aan. Ohad weet uit eigen ervaring wat zo'n besluit voor Elkana en de andere gijzelaars betekent. "Als er bommen in onze buurt waren, verschoof de hele tunnel en viel er zand op ons neer", legt hij uit. "We renden diep de achterhoede in - 'Alles is oké, wat is er aan de hand?'" Je bent ook bang, God verhoede, dat het IDF plotseling nadert en dat ze denken dat het een reddingspoging is. Ze zeiden tegen ons: 'Zodra het leger nadert, schieten we een kogel door je hoofd.'"

Een fan die mager en bleek uit gevangenschap kwam, vergeet het hongergevoel niet: "Toen ik eruit kwam, zag iedereen volgens mij hoe ik eruitzag. Ik denk dat als ik daar nog een paar weken was gebleven, ik niet weet of ik het had overleefd. Mijn lichaam begint zichzelf al op te eten."

Ohad vertelt over Elkana's toestand: "Er waren situaties waarin hij het zowel mentaal als fysiek erg moeilijk had. We hadden daar constant last van diarree, en er was niet genoeg water, waardoor je uitgedroogd kon raken. Hij kwam op het punt dat hij schreeuwde: 'Help me, help me!', en toen rende ik naar hem toe, begon hij te trillen en verloor hij het bewustzijn."

"Dat is waar ik me nu het meeste zorgen over maak", zegt Rebecca. Dat je er als een vader voor hem was. En nu we de tweede video zien, zien we zijn mentale toestand al. Dat hij schreeuwt, zijn kleren scheurt en op zijn knieën gaat. Het was gewoon een klap. Hoewel we zo lang hebben gewacht en verwachtten iets van hem te zien, is het veel moeilijker om het in zijn ogen te zien. Ik kan me Elkana's glimlach niet meer herinneren, ik kan me zijn kus niet meer herinneren, ik herinner me alleen die video's nog.

Toen Elkana afscheid nam van Ohad, wilde hij een boodschap aan Rivka overbrengen. "Toen ik wegging, gaf hij me alleen een knuffel en liet me niet meer los. Ik denk dat het een paar minuten duurde", zegt Ohad. "En hij liet me zweren: 'Je moet Rebecca vertellen hoeveel ik van haar hou, hoe erg ik haar mis, hoeveel ze voor me betekent.' Hij had het de hele tijd over jou en Ram. Hij zei tegen me: 'Zeg tegen Ram, hij is de held van papa.'" "Klopt, dat is zijn zin, hij is de held van papa," bevestigt Rivka.

"Hij was er gewoon kapot van, hij miste het kind heel erg", vervolgt Ohad. Hij bleef maar zeggen: 'Hoe is het om een ​​kind te zijn zonder vader?' Hij zei dan: 'Wacht eens even, zal hij zich dit herinneren? En als hij zich dit herinnert, zal het hem dan in de toekomst pijn doen? En hij heeft nu mijn steun als vader nodig. Misschien zou ik als vader naar de kleuterschool komen en hem altijd beschermen als een kind hem pest. Nu hij die vader niet meer heeft, wat gebeurt er dan?' En dat bleef hem dwarszitten."

Ram, zijn zoon. Via N12News

Rivka beschrijft de dagelijkse beproeving als volgt: "Vanmorgen kreeg ik een telefoontje van de kleuterjuf. Ze vertelde me dat het niet goed met Ram ging en dat we een vierde kleuterjuf naar de kleuterschool moesten sturen, zodat hij meer aandacht kon krijgen.' Hoezeer ik hem ook inpak en hoezeer ik hem ook probeer weg te houden van veel dingen – hij kijkt de filmpjes niet, God verhoede – maar het kind voelt het. En ik heb een sterk kind nodig, want hij is mijn kracht, wij zijn het ook die in slavernij leven.

Natalie Ben Ami, Ohads dochter, leeft met me mee: "Het is heel moeilijk om je zo te zien, want ik weet wat je doormaakt. Het is een gevoel van alleen zijn, en het is een gevoel dat je iemand nodig hebt die voor je zorgt en dat die er gewoon niet is. Als ik je erover hoor praten, denk ik echt terug aan de tijd dat mijn vader gevangen zat. Ik weet nog hoe ik de hele tijd een brok in mijn keel voelde, een brok in mijn keel die niet weg wilde. En het is moeilijk voor me om te bedenken dat je er nog steeds in zit."

Rivka onthult ook dat ze de premier probeert te ontmoeten: "Ik heb meer dan zes maanden geleden al om een ​​gesprek met Bibi gevraagd en ik heb hem nog niet kunnen ontmoeten. Hij heeft wel met mijn schoonmoeder gesproken zodra de eerste video uitkwam, voor het eerst in anderhalf jaar. Het is simpel. Ik heb meer dan zes maanden om een ​​gesprek met de premier gevraagd en ik heb het nog steeds niet ontvangen.