Het leek hem allemaal zo een goed idee, Bibi: voordat we naar de stembus gingen op 1 november jongstleden, had hij al zijn eenden al op een rijtje. Dacht Bibi. Hij had met al zijn “natuurlijke partners” alles besproken: hoeveel geld er naar hun diverse budgetten zou worden over gemaakt, wie minister en wie staatssecretaris zou worden, want “gewoon” parlementslid zijn is niets bijzonders volgens zijn natuurlijke partners.
Zijn natuurlijke partners hebben grotendeels geen positieve invloed op de samenleving, noch op onze economie: de ultra religieuzen weigeren dienst te doen, weigeren te werken, eisen hoge uitkeringen en betalen weinig of geen huur. Ze verachten de wet, de politie, maar willen wel graag alles onder controle hebben. Hoewel ons ochtendgebed ons geloof duidelijk omschrijft als iets wat uit je hart, je ziel en je hele bestaan moet komen, eisen ze dat niet-religieuzen doen wat zij willen: geen vervoer of zaken op de Shabbat, geen homo’s, geen gemengde huwelijken en zeker geen talen, rekenen, aardrijkskunde of geschiedenis op school.
Bibi wil koste wat het kost premier worden. Wat hem betreft kan het onderwijs geleid worden door mensen die ons onderwijs niet willen en niet erkennen. Veiligheid bij mensen die geen dienst willen doen, maar wel de dienst willen uitmaken. Justitie bij mensen die de rechtbanken dicht willen gooien en de rechters willen beperken.
Maar Bibi’s natuurlijke partners zijn erg hongerig en willen meer en meer. Vandaar dat de zes weken, die Bibi kreeg om een regering te vormen, bijna voorbij zijn en, ondanks geruchten dat alles picobello is, er nog steeds geen regering is. Aan het einde van de week moet hij wettelijk of een regering tonen, of verlenging aanvragen bij de president van de Staat.
Maar dit is Israël en niets is over tot het over is. Ook op het laatste moment kan Bibi nog een konijn uit zijn hoed halen.
Ondertussen wordt het publiek gek gemaakt met mededelingen van zijn natuurlijke partners over wat ze allemaal willen. Terwijl het allemaal zo simpel kon zijn: in plaats van zijn natuurlijke partners had Bibi “gewoon” kunnen doen en met Lapid en Ganz een meerderheid van 70 van de 120 zetels in ons parlement kunnen hebben. Een regering die echt ons volk vertegenwoordigd. Maar niemand wil met Bibi – bekend om zijn leugens en het feit dat hij nooit zijn woord houdt-, in zee. Ook zijn natuurlijke partners zijn zich bewust van Bibi’s reputatie en eisen dat elke belofte bij advocaten wordt ondertekend.
Tegelijkertijd laat de rechtbank weten dat Bibi, die nog steeds terecht staat voor fraude, omkoperij en machtsmisbruik, er slecht voor staat en waarschijnlijk de bajes in zal draaien. Waarop er plotseling anonieme bedreigingen verschenen aan het adres van de algemene aanklager in het proces tegen Bibi.
Het is alsof je een slapstick volgt, alleen is het een trieste werkelijkheid.
Het gaat spannend worden deze week: lukt het Bibi om zijn Circus op te zetten of krijgen we een verrassende wending?
Volg ons op israelnieuws.nl en u blijft prima op de hoogte!
