Hij was zo zeker van alles, onze Bibi. Met smalende glimlach deelde hij op 2 November mede dat hij, samen met zijn “natuurlijke partners” (gaan we het zo over hebben) de “slechte regering” eruit hadden gewipt en nu eens eindelijk een goede regering zouden geven aan het Volk Israëls.
“Dit land leidt al jaren onder linkse Bolsjewistische tirannie”, was een van zijn opmerkingen en zijn publiek, vergetende dat Bibi al 14 jaar de boel hier gek maakte en slechts anderhalf jaar niet regeerde, ging door zijn dak en schreeuwde en huilde van opwinding.
Bibi kreeg een maand om zijn regering te vormen. Met zijn “natuurlijke partners”: de ultrarechts-religieuzen, de bijzonder religieus-religieuzen, de absoluut-religieuzen en zelfs de zomaar-religieuzen.
Zoals al gerapporteerd, lopen daar interessante typetjes bij: enkelen willen een psychologische hersenspoeling voor homoseksuelen, anderen eisen dat het religieuze publiek wel 100% subsidie krijgen voor onderwijs maar slechts de Thora willen als onderwerp (zonder rekenen, talen, geschiedenis, aardrijkskunde etc., want “dat is allemaal onnodig”). Anderen willen het publiek vervoer en alle zaken (bars, restaurants, bioscopen, theaters etc.) platleggen gedurende de Shabbat. En dan hebben we de zeurpieten die het Joods-zijn nog even strak willen aantrekken.
Ik heb u al verteld over de oproerkraaier Ben Gvir die de binnenlandse veiligheid in zijn macht wil hebben, de van-de-pot-gerukte Smotrich die, behalve de derde Tempel wil bouwen ook nog minister van defensie wil zijn (beiden vertegenwoordigen de “heuvel-jongeren” die alles doen om het leger en politie gek te maken en wekelijks een container op een heuvel zetten in Samaria en het dan een nederzetting noemen).
Ook hebben we Aryeh Deri, die tweemaal werd veroordeeld als minister en de bak in draaide voor een paar jaar omdat hij met zijn handjes in de publieke kas aan het graaien was (fraude en belastingontduiking), maar toch minister van financiën wil worden. Andere typetjes willen dat de partij die dus het religieuze onderwijs wil beperken tot de Bijbel, het ministerie van onderwijs krijgen.
In het midden staat onze Bibi, die door zijn eigen Likoed partij meer en meer wordt geminacht, omdat de “mooie ministerbaantjes” worden weggegeven aan kleine splinterpartijen die hem, Bibi, onder druk proberen te zetten omdat hij zonder deze niksnutten geen regering kan vormen.
Wat Bibi niet schijnt te zien is ten eerste dat juist hij de kleine niksnutten onder druk kan zetten omdat er – zonder Bibi – geen feest kan worden gevierd.
Het is een treurig aanzicht voor velen hier in Israël. We willen niet dat de geschiedenis zich herhaalt en dat we ons weer, net zoals een paar duizend jaar geleden, in twee landen splitsen.
Het blijft moeilijk te bevatten dat iemand zoals Bibi, die echt niet dom is, zulke mensen tot zich aan trekt om in macht te komen. Deze maal wil hij die macht gebruiken om de rechterlijke macht aan banden te leggen en het proces dat tegen hem wordt gevoerd te annuleren. Want Bibi staat wel terecht voor fraude, verduistering en machtsmisbruik. Wat Bibi uiteraard totale onzin noemt, maar en niet in slaagt om eronderuit te komen.
De eerste symptomen van deze ultra-geschifte regering – die nog niet bestaat – zijn al te zien: een soldaat sloeg onlangs een “linkse betoger” nabij Hebron tegen de grond en legde voor de camera’s uit dat “het nu over is voor jullie linkse bende, Ben Gvir zal korte metten met jullie maken”. Geschokte reacties uit de politieke wereld dat een soldaat politiek bedrijft bleven niet uit. Maar toen de soldaat 10 dagen cel kreeg van zijn commandant voor dit gedrag bleven de reacties van ultra-rechts niet uit en werd de commandant – met foto – zwart gemaakt in de sociale media, terwijl de man een gedecoreerde officier is met een prachtig resumé.
Nooit eerder was er een haatcampagne tegen een dienende officier in Israël gemaakt. Nu kan het schijnbaar want de klok tikt, Bibi heeft nog amper tijd om zijn regering te tonen, dus alles mag en kan.
“Alles mag en kan” is schijnbaar de leuze die Bibi in zijn hoofd heeft tijdens het vormen van zijn regering, want niets lijkt nog logisch. De beoogde benoemingen lijken een mop, maar kunnen helaas een trieste realiteit worden. De verwachte oppositie is erg stil. De enige twee die kritiek leveren op de absurde plannen van Netanyahu zijn regerende premier Lapid, die geen blad voor de mond neemt, en huidige minister van defensie Ganz, die met alle kracht het leger wil beschermen van politieke invloed.
Ben Gvir wilde meteen op de foto met de heldhaftige soldaat die een betoger tegen de bezetting in elkaar sloeg. De soldaat zelf had een pracht-verdediging tijdens zijn proces: “Ik ben getraind om het land te beschermen, niet om met linkse sodemieters om te gaan.” Ganz, nog steeds minister van defensie, stond het bezoek van de nog-niet-minister Ben Gvir niet toe, die smalend op de tv beloofde nog met Ganz te zullen af te rekenen.
Ondertussen is er een maand voorbij en is er nog steeds geen regering, want Bibi krijgt zijn Freakshow niet overeind. Hij zal dus extra tijd moeten vragen van de president, die wettelijk ja of nee kan zeggen.
Ik heb de president een korte mededeling gestuurd: “Geef hem geen verlenging!”
Maar uiteindelijk is het zijn beslissing.
We moeten duimen dat Ben Gvir niet het symbool van de presidentiële wagen zal afrukken, zoals hij jaren geleden deed met de wagen van Rabin, met de woorden “we kunnen aan je wagen komen, we kunnen ook aan jou komen.”….
Ondertussen zijn de journaal programma's weer in de top van de kijkcijfers. Wat dat inhoudt?
Meer reclame tijdens het nieuws…..
