Screenshot YouTube
Ik heb kibboets Nachal Oz, nabij Gaza, veel bezocht. De kibboets zocht veel financiële ondersteuning, omdat Netanyahu vond dat hij de hamas volledig onder controle had en dat hij daarom de bouw van bunkers, veiligheidshekken etc. onnodig vond. Het geld moest maar naar het religieuze onderwijs gaan vond hij.
Oded en Yocheved leerde ik al jaren geleden kennen, toen ze mij vroegen of ik ze kon helpen met hun project: ze wilden zieke Gazanen bij de grensovergang opvangen en naar de diverse ziekenhuizen in Israël brengen voor behandeling van zware ziektes. In het begin snapte ik het niet: hoezo moeten wij Gazanen helpen? Er zijn ziekenhuizen in Gaza. UNRWA was opgericht om juist dit soort dingen te behandelen.
In de jaren zeventig bezocht ik Gaza geregeld met wijlen mijn schoonvader. Hij was tandarts en besloot zijn eigen huis zelf te bouwen in Gaza. Wanneer ik schrijf “zelf te bouwen”, bedoel ik dat precies. Zijn vader was ondernemer geweest in Sinaia, Roemenië en bouwde en onderhield het beroemde Pelesj kasteel van de toenmalige koning van Roemenië. De man had gewoon heel goede handen. Maar hij had natuurlijk hulp nodig en hij had een vriend, Machmoed, die in Gaza woonde. In die jaren reed je gewoon Gaza binnen: de mooie lange weg met bomen in de ingang en dan meteen de oude Seven Up fabriek – de enige fabriek die toen in Gaza bestond.
Machmoed en zijn zoon bouwden samen met mijn schoonvader het huis nabij het strand in Ashkelon. Als ik verlof had van het leger, stond ik vaak met een tuinslang het verse cement af te koelen in de zon, zodat het niet zou barsten. Urenlang stond ik daar.
Tijdens onze bezoeken aan Gaza leerde ik wat echte humus was. Gaza was – en is – een voornamelijk arme stad met diverse ziekenhuizen, die – voor de jaren zeventig – niet slecht waren. Het probleem is dat de Hamas er sinds 2006 niets aan gedaan heeft om ze te moderniseren. Al het geld dat ze kregen moest naar de wapenindustrie gaan.
Daar Gazanen net zo ziek zijn als Israëli’s of Europeanen of wie en waar dan ook, besloot het echtpaar Lifschitz dat er iets aan gedaan moest worden. Ze maakten contacten met ziekenhuizen, het leger, de regering en hadden contacten in Gaza. Opeens begon het en het groeide uit tot 500 patiënten per dag die bij de grensovergang door diverse vrijwilligers werden opgevangen en naar de diverse ziekenhuizen werden gereden. Het liep allemaal prima. Tot 7 oktober jongstleden, toen de beesten van Hamas een kwart van hun kibboetleden verkrachtten, levend verbrandden en ook nog wat mensen als gijzelaars meenamen.
Oded en Yoched zitten onder de gijzelaars in Gaza. Hun project is voorlopig voorbij.
Mensen uit 40 verschillende landen zijn gegijzeld door Hamas. Ook Israëlische Arabieren, Bedoeïenen en Thaise landbouwwerkers moesten mee. Ik heb het nog niet eens over de baby’s en ouden van dagen. Oded en Yocheved voelden zich niet als ouden van dagen, hoewel ze tegen de tachtig jaar oud zijn. Toen ik ze sprak en ze aanraadde om het wat kalmer aan te gaan doen, keken ze verbaasd aan en zeiden altijd “Hoezo? Zijn er geen zieken meer in Gaza?”
Er zijn altijd zieken geweest uit Gaza en de Palestijnse Autoriteit die in Israël behandeld werden: Yassar Arafat werd hier in Haifa behandeld voor zijn leukemie. De families van Hamas leider Sinwar werden in Israël behandeld voor kanker. Trouwens, veel leden van de Saoedische koninklijke familie werden en worden in Israël behandeld voor hun genetische hartziekte. Maar dat kun je niet vertellen, want wij Israëli’s zijn slecht.
Zo slecht, dat, toen er gisteravond een explosie was in een ziekenhuis in Gaza, de hele wereld meteen wist dat wij dat hadden gedaan, want zo slecht zijn we wel. Binnen een uur was het duidelijk dat het een zware raket, gericht op Haifa, was, die na de lancering terugviel in Gaza, op het ziekenhuis. Zelfs Al Jazeera moest het toegeven – en dat zegt heel wat. Niet dat het hielp, daar het gemiddelde IQ van de Hamas-fans onder 60 ligt. Wereldwijd braken er relletjes uit vanwege het Joodse geweld. Dat die raket nou precies op een munitiemagazijn viel, werd verzwegen. Dat vertel je niet. Alsof de hele Hamas Leiding niet onder ziekenhuizen heeft gebouwd en niet vanuit ziekenhuizen en scholen op ons schiet.
Vandaag komt Ome Joe uit Amerika langs.
Mijn voorspelling: en paar miljard aan ons, een paar miljard aan de Hamas, vrijlating van de gijzelaars – levend of dood – die een buitenlands paspoort hebben, en verbod aan ons om een grondoffensief te beginnen en Abbas krijgt de leiding over Gaza. Wij mogen dan zelf uitzoeken hoe we “onze” gijzelaars terugkrijgen – levend of dood.
Ik hoop dat Ome Joe zich goed voelt.
Oded en Yocheved zijn er niet om hem te helpen als hij zich niet lekker voelt.
Ik heb 44 jaar in een ziekenhuis gewerkt. Bij ons lag dat spul nooit.
Beste Joop,
Opnieuw bedankt voor de uitleg.
Natuurlijk worden direct de zg schuldigen aangewezen.
Daar kijkt niemand meer vanop.
Hoe triest deze gebeurtenis ook is, de verslagenheid aan beide kanten is groot.
Laten we hopen dat iedereen weer veilig THUIS zal komen.
Het leven zal nóóit meer hetzelfde zijn, maar met een rechte rug slaat iedereen een nieuwe weg in.
We blijven jullie steunen en waar mogelijk direct helpen.
Is het zeker van een munitiedepot? Dat zou op Beiroet lijken.