Screenshot YouTube
Verdriet, verbijstering, boosheid, woede en angst. Dat zijn de gevoelens die ik had op zondag 10 maart 2024.
De dagen daarvoor had ik al een beeld gekregen van het Nationaal Holocaust Museum dat die zondag door koning Willem-Alexander werd geopend. En bij het zien van de foto’s, de voorwerpen, de interviews en de muur met beschrijvingen van de anti-Joodse maatregelen werd ik verdrietig.
Verdrietig over de moord op de moeder, vrouw, kinderen, alle broers, zussen, nichtjes en neefjes van mijn schoonvader.
De moord op de 8 broers en zussen van mijn oma met hun grote aantallen kinderen, waarvan slechts 2 het overleefden.
En de honderden baby’s, peuters en kleuters uit de crèche die in 1943 met de directrice mevrouw Pimentel op transport gingen naar Auschwitz, en vermoord werden omdat ze Joods waren.
Het verdriet overspoelde me op het moment dat de live uitzending op de televisie begon.
Maar toen kwam er verbijstering bij het zien van de 2000 brullende demonstranten. Dit kan toch niet, riep ik, waarom mogen ze zo dichtbij Snoge protesteren!
Hoe kan een burgemeester dit hebben toegestaan?? Oh ja, uiteraard, ze is lid van GroenLinks, een van de meest antisemitische politieke partijen in Nederland.
Ik was verbijsterd.
De boosheid kwam bij het zien van Shoa overlevende Rudi Cortissos die de eer had om samen met zijn achterkleindochter de mezoeza te mogen opplakken.
Terwijl dat kleine meisje het doosje met de mezoeza aan de koning overhandigde stond er zo’n 200 meter daar vandaan een meute anti-Israël, anti-koning en anti-Joodse leuzen te schreeuwen.
Ik werd boos en schreeuwde de televisie toe dat de politie toch zou moeten ingrijpen en ze nooit zo dichtbij hadden mogen staan! Schandalig!
Tot een uur na de uitzending zat ik te trillen, verdriet, verbijstering, boosheid.
Toen zag ik op X die verschrikkelijke foto.
Screenshot X
Dat arme kleine Joodse meisje, lopend langs brullende, schreeuwende mensen met zo’n allesoverheersende haat in hun ogen en de politie die er bij staat en niets doet…ik werd woedend.
Woedend op onze ‘autoriteiten’ die dit laten gebeuren. Woedend dat er niemand was om te voorkomen dat het schattige meisje dit moest meemaken.
Ik deed mijn ogen dicht en ging ruim 80 jaar terug in de tijd:
Een klein Joods meisje, een brullende meute en de politie die er bij stond…
En toen kwam de angst. Ik werd bang omdat ik besefte dat uitkwam wat ik al een tijd voelde.
Joden in Nederland zijn vogelvrij.
Op radio, televisie en in de media is het sinds 7 oktober toegestaan om Joden te beledigen, te intimideren en leugens te verspreiden. Op 10 maart werd het zelfs toegestaan om dat in het openbaar te doen ten overstaan van onder andere Shoa overlevenden, de koning, 3 presidenten en een klein Joods meisje.
Alles mag onder het mom van vrijheid van meningsuiting.
Maar er is een grens en die is op 10 maart 2024 overtreden.
