President Isaac Herzog reikt de Israëlische Presidentiële Eremedaille uit aan de Duitse president Frank-Walter Steinmeier

Foto Ma'ayan Toaf / GPO

Tijdens een speciale ceremonie in de presidentiële residentie in Jeruzalem reikte president Isaac Herzog de Israëlische Presidential Medal of Honor uit aan de Duitse president Frank-Walter Steinmeier. De onderscheiding is een erkenning voor president Steinmeiers decennialange morele leiderschap, zijn onwrikbare vriendschap met de staat Israël en zijn toewijding aan democratische waarden, herinnering en menselijkheid.

De ceremonie vond plaats tijdens het bezoek van president Steinmeier aan Israël, aansluitend op het staatsbezoek van president Herzog aan Duitsland. De wederzijdse bezoeken markeerden 60 jaar diplomatieke betrekkingen tussen de twee landen.

President Herzog opende de avond met een toespraak over de emotionele terugkeer van gijzelaar Edan Alexander en herhaalde zijn oproep tot de terugkeer van alle gijzelaars die door Hamas worden vastgehouden: "Vanmorgen heb ik met Edan Alexander en zijn bijzondere familie gesproken. Het was een diep ontroerende gedachtewisseling. Namens het Israëlische volk heb ik Edan thuis verwelkomd en hem verteld hoe trots we op hem – en zijn familie – zijn. Edan Alexander is een ware held."

Hij benadrukte: "We kijken reikhalzend uit naar de terugkeer van al onze zusters en broeders. We hebben ze nodig en we zullen niet rusten tot ze er zijn."

Onder de gasten bij de ceremonie bevonden zich leden van de familie Haran-Shoham-Kipnis-Avigdori, die bruut werd aangevallen tijdens het bloedbad op 7 oktober in kibboets Be'eri. De familie was bijeengekomen om de joodse feestdag Simchat Thora te vieren toen Hamas-terroristen de gemeenschap bestormden. Tien leden van de uitgebreide familie werden vermoord of ontvoerd, waaronder kinderen. Een aantal van hen werd meer dan 500 dagen gegijzeld in Gaza.

Vanavond waren drie leden van de familie – Dr. Shoshan Haran, haar dochter Adi Shoham en Adi's echtgenoot Tal Shoham – die uit gevangenschap waren vrijgelaten, eregasten in de residentie van de president.

President Herzog zei tegen hen: "Ik ben echt overmand door emoties nu ik jullie hier zie! Dank jullie wel dat jullie vanavond bij ons zijn. We kijken vol verwachting uit naar de terugkeer van al onze zusters en broeders."

Sprekend over de betekenis van de prijs en zijn lange persoonlijke vriendschap met de Duitse president, benadrukte Herzog: "In mijn ogen is er geen passendere gelegenheid om de Israëlische Presidential Medal of Honor uit te reiken aan een van Israëls grootste vrienden en een oude, dierbare vriend van mij, de president van Duitsland, Frank-Walter Steinmeier."

Als president kwam u naar Israël en Yad Vashem. Daar stond u en zei: 'Wij Duitsers dragen een onbegrijpelijke schuld.' U zocht geen vergeving. U eiste verantwoordelijkheid van uzelf – en van uw land. Dit is de belichaming van leiderschap.

Meneer de president, mijn dierbare vriend Frank-Walter Steinmeier, ik ben er enorm trots op u vandaag de Israëlische Presidentiële Eremedaille te mogen overhandigen. Eer voor uw decennialange morele moed; Eer voor uw onvoorwaardelijke inzet voor de nagedachtenis, voor veiligheid, voor hoop; Eer voor uw loyale toewijding aan de staat Israël en wat die vertegenwoordigt, aan onze gijzelaars op wie we wanhopig wachten; aan de visie van een veiligere, betere, gedeelde toekomst.

Het bezoek van president Steinmeier is een krachtige uiting van de betrokkenheid van Duitsland bij Israël en het Joodse volk, en van de sterkte van de betrekkingen tussen Israël en Duitsland.

Bij het in ontvangst nemen van de prijs zei president Steinmeier: "Israël, zijn trotse geschiedenis, zijn ongelooflijke herrijzenis uit de as van de Shoah om een ​​thuis te zijn voor het Joodse volk, en tegelijkertijd een ideaal als een onverschrokken democratie, als een baken van menselijkheid in een zee van strijd en pijn. Israël, zijn volk, zijn geesten, zijn stemmen, zo divers en kleurrijk als ze maar kunnen zijn – vanaf de allereerste dag ben ik verliefd geworden op dit kleine, moedige en altijd strijdlustige land en zijn bevolking. Jullie hebben me geïnspireerd.

Mijn vurigste wens vanavond is dat dit Israël zegeviert en weer bloeit. Dus ik neem deze medaille in ontvangst. Met dankbaarheid en nederigheid. Het is een eer, maar het is ook een oproep tot actie in donkere dagen. 7 oktober was de dodelijkste dag voor het Joodse volk sinds de Holocaust. Ik zal onze tocht door kibboets Be'eri, slechts enkele weken na de aanslag, nooit vergeten: het bloed, de as, de onuitsprekelijke pijn. Vanavond denk ik aan de gijzelaars, degenen die nog steeds in handen van terroristen zijn, in kooien en tunnels, en ik denk aan hun families, de gijzelaars die naar huis moeten komen, de levenden en de doden, ongeacht hun paspoort. Het trauma van 7 oktober drukt nog steeds zwaar op dit land.

Hij benadrukte: "Terreur bestrijden en tegelijkertijd vrede nastreven, ik denk dat we beide moeten doen. Duitsland is bereid beide te steunen. Wij staan ​​voor uw veiligheid vanaf dag één, vandaag en voor altijd, en we staan ​​klaar om samen te werken met iedereen die bereid is, inclusief uw buren in de regio, aan vrede. Het lijden kan niet eeuwig duren. Misschien is dat wat 60 jaar Duits-Israëlische betrekkingen ons vandaag de dag kunnen leren: vrede is mogelijk. Verzoening is mogelijk, zelfs vanuit de diepste afgrond waar moed de tijd is en met de inzet van velen. Moge Israël gedijen in vrede met zijn buren, in vrede met zichzelf. Duitsland staat aan uw kant, en dank u wel."