Ron Prosor. Foto Wikipedia
“Ik ben blij hier te zijn.” In het Duits begon de nieuwe ambassadeur van Israël in de Bondsrepubliek, Ron Prosor (63), maandagmiddag 21 augustus zijn eerste publieke toespraak.
Prosor deed dat op een symbolische plaats in Berlijn, de Bebelplatz. Op deze plek lieten de nazi’s op 10 mei 1933 meer dan 20.000 boeken verbranden van politiek ongewenste auteurs, velen van hen waren Joden.
Na de beginwoorden “Ich freue mich, hier zu sein”, ging ambassadeur Prosor verder in het Hebreeuws. Hij had besloten om direct na het overhandigen van zijn geloofsbrieven aan de Duitse president Frank-Walter Steinmeier naar de Bebelplatz te gaan voor zijn eerste publieke optreden in Duitsland. Daarmee verbindt hij een nationale en persoonlijke missie, verklaarde Prosor.
Voor de Israëlische diplomaat is Berlijn geen stad als elke andere. Zijn grootvader Berthold Proskauer was immers officier in de Reichswehr. “Hij heeft zich zijn hele leven lang als een Pruis beschouwd”, aldus Prosor. En de vader van Ron Prosor, Uri, werd in 1927 in de Eisenzahnstrasse 3 geboren als Ulrich Proskauer. Zes jaar later vluchtte de familie naar het Britse mandaatgebied Palestina, luttele maanden na de notoire boekverbranding.
Die vlucht van het gezin Proskauer in november 1933 –ouders en twee kinderen- gebeurde op sterk aandringen van grootmoeder Elfriede, schrijft kleinzoon Ron in een persoonlijke bijdrage aan het dagblad Die Welt (22 augustus 2022). Zij bezat net zo’n voortuitziende blik als de dichter Heinrich Heine die al in 1821 schreef: “Daar waar men boeken verbrandt, verbrandt men uiteindelijk ook mensen.”
Kortom, voor de nieuwe Israëlische ambassadeur Ron Prosor sluit zich dezer dagen de familiecirkel in Berlijn als zoon van Duitse Joden. Echter, Prosor kijkt vooral vooruit: “Laten we er alles aan doen om de directe ontmoetingen tussen Israëlische en Duitse jongeren te bevorderen. De kinderen en jongeren zijn onze toekomst. Zij zijn de toekomst van onze betrekkingen.”
Bij deze stimulerende woorden paste ook het decor. Naast de echtgenote van Prosor, Hadas, waren meerdere actieve jongeren in de Israëlisch-Duitse jeugduitwisseling present op de Bebelplatz. Tegen hen zei Prosor: “Jullie zijn de echte ambassadeurs van de toekomst”, die “een echte brug tussen Duitsland en Israël aanleggen”.
Een ware Israëlische bruggenbouwer is in Berlijn gearriveerd! Wij wensen hem daarbij veel succes, want de Joodse staat heeft dat vandaag zeker nodig niet alleen in Duitsland, maar in geheel Europa.
Wat meer is, zo onderstreept ambassadeur Prosor in Die Welt: Israël verdient dat ook als “een van de leidende high-tech naties ter wereld, omdat wij hebben ingezien dat wij onze meisjes en jongens vroeg op het toetsenbord moeten opleiden en hen veel kunnen toevertrouwen”. Onze Israëlische rekruten zijn ook geen ja-knikkers, vervolgt hij. “Zo’n geest zou daar, waar het dagelijks om overleven gaat, gevaarlijk zijn. Iedere chef doet er goed aan te luisteren naar wat jongeren te zeggen hebben.”
Dat het in Israël constant borrelt van de ideeën, van de weerspraak, is een deugd, houdt Ron Prosor zijn lezers voor. Wie zou in Europa, al was het alleen maar uit welbegrepen eigenbelang, zich niet zo’n bondgenoot wensen?!
Aan de inspirerende, doorknede diplomaat Prosor zal dat niet liggen in Berlijn. Of in zijn eigen woorden: Jonge Israëli’s hebben aan de lopende band ideeën. Voor implementatie en planning op de lange termijn hebben ze vaak de starthulp van de Duitsers nodig.
Bas Belder, historicus
Bron: “Für mich schliesst sich ein Kreis”, Jüdische Allgemeine, 22 augustus 2022;
“Der Geist von Ja-sagern wäre für ein Land wie Israel gefährlich”, Ron Prosor, Die Welt, 22 augustus 2022.
