Kent u Geoffrey van Leeuwen? Nee? Dan mist u niks want niemand weet wie die man is.
Nou ja, Hamas kent hem wel. De fundamentalistische moslimfascisten doen niet aan Sinterklaas maar ze hebben een vervanger: Geoffrey van Leeuwen.
De omhooggevallen ambtenaar die zich eveneens demissionair minister van ontwikkelingshulp mag noemen.
Op de dag dat meer dan 1 miljoen Israëli’s uren in de schuilkelder doorbrengen vanwege de rakettenregen op het centrum van het land, verdubbelt Geoffrey de “hulp” aan Gaza. Hup, 25 miljoen Euro erbij. Van Nederlands belastinggeld, het is maar dat u het weet.
De Telegraaf interviewt hem vandaag. “Het ontwikkelingsgeld was toch op?” wordt gevraagd. Het verbijsterende antwoord is dat het wel op is maar het toch bij elkaar kon worden gesprokkeld. Nee, garanderen dat het geld niet bij Hamas terecht komt kan hij niet.
Maar dat kan hij nou juist wel. Het is honderd procent zeker dat de “hulp” wel bij Hamas terecht komt. Op YouTube zijn talloze filmpjes te zien waar de vrachtauto’s met hulpgoederen zodra ze Gaza binnenrijden door het gewapende gespuis worden gekaapt.
Eigen burger die zich daar tegen hebben verzet zijn doodgeschoten.
Ik probeer ergens te vinden hoeveel raketten Hamas op Israël heeft afgevuurd. Slechts sinds 7 oktober, voor die datum is onbegonnen werk. Maar ook nu is men kennelijk de tel kwijt. De recentste datum die ik vond is 9 november. Op die datum had de Iron Dome 9.500 raketten uit de lucht geschoten. Vijf weken verder kun je veilig stellen dat dat aantal verdubbeld is.
Twintigduizend raketten, afgevuurd op de burgerbevolking, met als enig doel om Joden te vermoorden. Want, hoeveel terreur Hamas ook pleegt, de IDF wordt echt niet zwakker. Ik weet niet wat die krengen kosten, kan me ook weinig schelen. Ik weet wel wat de verdediging kost. Iedere raket die Israël uit de lucht haalt kost de staat 50.000 Dollar.
Miljarden dollars moeten worden opgebracht door een land waarvan de economie volledig op zijn gat ligt. Fabrieken staan stil omdat het personeel in Gaza vecht, fruit rot aan de bomen. Winkels zijn dicht, restaurants krijgen weinig klanten. En dan zijn er de meer dan 200.000 mensen uit het Noorden en de dorpen in het Zuiden die geëvacueerd moesten worden. Die mensen worden opgevangen in de Arava, een relatief veilig gedeelte van de Negev woestijn.
Daar wonen In normale omstandigheden op zijn hoogst 10.000 mensen. Desondanks worden de vluchtelingen daar opgevangen, een bijna bovenmenselijke taak. In snel tempo werd er gezorgd voor scholen, gezondheidscentra, kortom wat nodig is voor de opvang van zoveel mensen. Israël is godzijdank geen arm land. Maar het is ook geen rijk land. Wat was het normaal en prettig geweest als de minister ook voor het belaagde Israël een cadeautje had meegenomen. Hoeft geen 25 miljoen te zijn. Gewoon de toezegging van een noodhospitaal of een paar prefab-scholen was genoeg geweest. Maar niks, nada.
De wereld gedoogt dat Hamas de eigen bevolking uithongert voor een zinloze strijd. Qatar, Iran, de VN en Europa financieren Hamas. Waar andere landen eindelijk de giften aan UNRWA stoppen springt Nederland er nog eens uit en voegt zich bij Iran en Qatar.
“Het geld gaat niet rechtstreeks naar Hamas,” zegt de minister, “maar naar Het Rode Kruis en de VN”.
Ah, dat maakt het allemaal goed, dat zijn zeer betrouwbare organisaties. Het is zum kotzen!
