Foto IDF woordvoerder
Een Joodse uitdrukking is “zar lo javien zot” – een vreemde, een buitenstaander kan dit niet begrijpen.
Jarenlang hebben wij het geweld van buren en terroristen beantwoord met Europese manieren: terugslaan, maar in mate – want wat zal de wereld er niet van zeggen…
Gister besloot het leger om ons parlement een ongecensureerde film van 47 minuten te laten zien over wat er op 7 oktober is gebeurd langs de grens met Gaza. De film bestaat voornamelijk uit beelden van camera’s die de Hamas-beesten bij zich droegen en geeft ook impressies van wat de eerste hulptroepen ter plaatse vonden. Een gedeelte van de parlementsleden rende al na enkele minuten de zaal uit, huilend, kotsend en bibberend.
Ik ken de film en hoop dat ook u deze film binnenkort zult zien. Verdere uitleg is dan niet nodig, dat beloof ik u.
Na bijna een maand zijn net over de 1200 doden geïdentificeerd. Nog een kleine 200 zijn nog immer onherkenbaar. Forensische experts besloten direct na de slachtpartij om al het zand in de dorpen, kibbutzim en moshavim te zeven. Brokjes been, brokjes schedel en andere kleine lichaamsdelen zijn zo gevonden en hielpen bij het identificeren.
Bij toeval maakte iemand een oven open in een verbrande keuken en vond daar een half verbrande baby. De baby was levend in de oven gegooid. Bewijsstukken gevonden in de keuken toonden aan dat drie man etend en drinkend naar het tafereel hebben zitten kijken.
Zar lo javien zot.
De beslissing om voor goed het Hamas bewind te beëindigen is juist in mijn opinie. Dat dit gewelddadig moet gebeuren omdat er niet met ze te praten valt – is juist in mijn opinie. Geen enkel persoon die deel uitmaakte van deze afslachting – zij het actief, passief, in het plannen of bevoorraden – heeft nog recht om te leven – in mijn opinie. Persoonlijk zou ik ook de financiers op dat lijstje zetten.
Tragisch is misschien de simpele burgerbevolking die tussen hamer en aambeeld zit: aan de ene kant worden ze door Hamas onderdrukt, aan de andere kant komen wij elke paar jaar en bombarderen hun huis plat. Ik twijfel geen moment dat ook de burgerbevolking ons haat en dat de huidige actie nieuwe haters en nieuwe terroristen zal oogsten.
Maar toen zagen we de films van de bodycams van de Hamas-beesten. Gazanen die jaren in de omringende kibbutzim, moshavim en dorpen werkten en hun brood verdienden, leidden de beesten naar huizen, waarvan ze de bewoners kenden en wezen aan waar ze zich verscholen, zodat ze afgeslacht konden worden. Veiligheidscamera’s laten zien dat, na de inval van de Hamas-beesten, boeren, burgers en buitenlui uit Gaza de omgeving binnenvielen om alles te stelen wat mogelijk was en mee te doen aan de verkrachtingen van baby’s, kinderen, mannen en vrouwen. En voor de twijfelaars: maakt u zich geen zorgen – alles staat op video. Enkelen hadden adressen van Israëlische politie- en legerofficieren, met naam en foto, zodat ze snel herkend konden worden.
Wat er nu gebeurt in Noord- Gaza is verschrikkelijk. En tragisch. Maar het moet, het kan niet anders. Hamas blijft beloven dat ze de gruweldaden van 7 oktober nog vele malen willen herhalen. En Europese politici vertellen ons dat het allemaal zo hard niet zal lopen. De VN vindt dat we overdrijven. De EU eist een staakt het vuren.
Zar lo javien zot.
Hamas en Hezbollah begrijpen dat ze ons stevige klappen kunnen geven. Ook snappen ze dat ze ons niet kunnen overwinnen. We zijn zwaar getroffen, klopt. Het was een verrassing, klopt. Maar we staan weer op onze benen en slaan nu terug. Niet om Hamas een lesje te leren – omdat wij ons lesje geleerd hebben.
De verslagen uit Gaza zijn moeilijk aan te zien. Binnenkort begrijpt u wat een netwerk er ondergronds is gebouwd met uw belastinggeld. Dat netwerk wordt nu vernietigd. Hamas wordt vernietigd.
In Libanon zit de grote held Nasrallah diep onder grond in zijn bunker, terwijl hij schreeuwt dat iedereen als Shahid, martelaar, moet sterven voor de heilige oorlog tegen de Joden. Iedereen behalve hijzelf die al 17 jaar diep onder de grond leeft omdat hij bang van ons is. Iedereen, behalve de Hamas-miljardairs die in luxehotels in Doha hun volgers wereldwijd opgeroepen om te sterven voor het goede doel.
Waarschijnlijk krijgen we ook nog gedonder – letterlijk en figuurlijk – met Libanon, voorlopig spelen ze badminton met kleine raketten op ons en wij met artillerie op hen. Ook de WestBank begint op te laaien: aan de ene kant onze religieuze gekkies die de Palestijnse boeren het leven onmogelijk maken, aan de andere kant Hamas en PLO extremisten die moet zoeken “om erbij te horen”. Dan hebben we nog Yemen, waar een stel gekken Iraanse kruisraketten op ons afschieten, want ook zij willen meedoen. Gezelligheid kent geen grenzen.
En terwijl onze troepen in Gaza eindelijk de stad Gaza zelf hebben bereikt en zich klaarmaken voor de eindslag, wordt van ons gevraagd – en binnenkort geëist – om een staakt-het-vuren te starten.
Zar lo javien zot.
Daar we ons lesje geleerd hebben na jarenlang “op tijd” te stoppen met militaire acties en nu 1400 burgers zijn afgeslacht, 240 ontvoerd en we de beelden van de Hamas-beesten niet vergeten kunnen, maken we nu schoon schip.
Een tv programma belde diverse landen, ook in Europa, op en stelde zich voor als vluchtelingen uit Gaza. Ze belden instanties en organisaties die voor Gaza protesteren. Ze vroegen asiel, hulp: iedereen weigerde beleefd. Protesteren is leuk, Joden uitschelden is nog leuker, maar blijf wel ver weg van mijn straatje, dank u.
Wij gaan door tot we zeker zijn dat wij, zoals in elk normaal land, veilig en rustig langs onze grenzen kunnen wonen. Misschien wordt het tijd dat Europa dit gesodemieter gaat krijgen, kijken hoe ze dat oplossen. Ondertussen lossen wij ons probleem op en als iemand daar problemen mee heeft: het zij zo.
Zar lo javien zot.
