top of page
  • Foto van schrijverJoop Soesan

'Stomme Femke Halsema' - een nieuwe column van Simon Soesan


Screenshot YouTube


Toen de Nazis Frankrijk binnenvielen in 1940 gaf Frankrijk zich bijna zonder gevechten over. Dat had ook invloed op Marokko, toen een deel van Frankrijk.


Maar de jonge Sultan, Mohammed V van Marokko zag de Nazi plannen niet zitten. Hij hechtte grote waarde aan de multiculturele samenleving tussen Joden en Moslims in zijn land. De overlevering vertelt dat, toen de Nazis hun “wetten” betreffende de Joden probeerden te introduceren, hij deze poging afwees met de woorden “er zijn geen Joden of Moslims in mijn land, er zijn alleen maar Marokkanen.” Wel andere taal dan bijvoorbeeld het Nederlands koningshuis, die de schatkist gapte en naar Londen uitweek met wat bevriende politici en vandaar het Volk aanspoorde om samen te werken met de bezetter, omdat dat goed was voor de economie…


Mohammed V zag het anders en handelde anders. Toen in 1942 de Nazis uit zijn land verdreven werden, waren alle 250.000 Joden veilig en hadden ook nooit een gele ster gedragen. Geen Jood was gedeporteerd uit Marokko.


Gedurende de jaren daarna was Marokko altijd een stille vriend van Israël: Israëlische diplomaten en ministers bezochten Marokko en er was een onofficiële verstandhouding. Na de Abraham-overeenkomsten kwam ook Marokko uit de kast en is de relatie tussen de twee landen officieel en vriendschappelijk. Onlangs bezochten ook de chef-staf van ons leger en de hoofdcommissaris van onze politie hun collega’s en de samenwerking bloeit.


Al dat kan de burgemeester van Amsterdam niets schelen. Ze laat het uitschelden en gewelddadig aanvallen van Joden door Marokkaanse “vluchtelingen” openlijk toe en steunt het: op de Dam mag verteld worden dat wij, Israël, concentratiekampen hebben voor Palestijnen, Palestijnse kinderen vermoorden en Tel Aviv bezetten. Ik ga niet eens beginnen met uitleggen waarom al dat niet waar is. Belangrijker is dat de burgemeester van Amsterdam toelaat dat op de Dam antisemitische leugens verspreid worden. En als er dan een Marokkaantje een Joods/Israëlisch restaurant gewelddadig aanvallen, dan wordt dat via-via gesust.


Burgemeesters in Nederland worden niet gekozen door het volk. Ze worden aangesteld via een vriendjespolitiek die zich voornamelijk baseert op wie je kent en niet wat je kunt. Daarom hebben burgemeesters het in het algemeen makkelijk: je kan doen wat je niet laten kan en het volk kan klagen wat ze willen: niemand die sjoege geeft. Zo ook de burgemeester van Amsterdam, die al bewezen heeft geen talent te hebben om een stad te besturen. Persoonlijk zou ik haar nog geen krantenwijk in vertrouwen geven, maar wie ben ik. Maar misschien wordt het tijd dat het Volk eist dat burgemeesters gekozen moeten worden door het Volk?


Een taxichauffeur in Casablanca zei me ooit dat Marokko het schoonste land ter wereld is, omdat al het vuil naar Nederland is gegaan. Dat is een quote, het is echt gezegd. Daar dezen – voornamelijk jongeren die in Nederland zijn geboren – de Nederlandse taal amper beheersen en alles wat Nederlands is afkraken, zit hem uiteraard in de opvoeding thuis en op school. Het verschil in cultuur is opvallend, maar wordt vanuit de Nederlandse overheid niets gedaan om die kloof te overbruggen: homo’s worden in het water gesmeten, er zijn wijken waar de politie geen stap meer zal zetten, daar dit probleem voor de overheid een kans is: verdeel en heers.


Stomme Miesjponum laat oogluikend het agressieve gedrag van vooral de Marokkaanse jongeren toe, omdat het contrast haar helpt de focus weg te nemen van haar falen. Op de Dam mag je niet eens met een Israëlische vlag komen, want dat vindt ze provocerend.

In de meeste moskeeën wordt tegen de ongelovigen gepreekt, geld opgehaald voor de Hamas en gevloekt tegen de Nederlandse overheid die, net als tachtig jaar geleden, liever heult met deze bezetters dan ze op hun fouten te wijzen. Miesjponum laat het allemaal toe.


Hoewel ze in haar boek het verlaten van de politiek prees en zwoer nooit meer in de politiek terug te treden, was deze job te goed om nee tegen te zeggen. En als de koning van Marokko en de regering van Marokko het goed kan vinden met Joden en met Israël, dan is dat nep voor haar – zij weet het beter.


Waardoor Mokum niet meer de plek voor Joden is en de leugens onder haar leiding op de Dam verspreid mogen worden.


















1.452 weergaven3 opmerkingen
bottom of page