Screenshot N12News
Een Thaise staatsburger die uit Hamas-gevangenschap werd vrijgelaten, getuigde de afgelopen dagen voor de IDF en functionarissen van de Bevolkingsautoriteit over wat hij in gevangenschap had meegemaakt. Hij zei dat de behandeling van de Joodse ontvoerden bij wie hij verbleef harder was dan de behandeling van buitenlanders, en zei dat de Joodse gijzelaars soms werden geslagen, zelfs met elektriciteitskabels.
"Het complex waar we ons bevonden was behoorlijk groot. Ik liep er heen en weer en telde stappen om de tijd te doden", zei hij. ‘Af en toe plaatsten ze ons in een kleinere cel, een soort kerker. We aten weinig, één pitabroodje per dag. Soms waren er blikjes tonijn die we met z’n vieren deelden, soms was er een stukje kaas. laten we douchen, aldus N12News.
Hij zei ook: "Ik was bij de Israëli's, en er waren de hele tijd bewakers. De Joden die bij mij waren, werden harder behandeld, soms werden ze geslagen met elektriciteitskabels."
De ontvoerden die de afgelopen dagen zijn vrijgelaten, na ongeveer vijftig dagen waarin ze door Hamas-terroristen werden vastgehouden, gaven aanvullende informatie over de omstandigheden waarin ze werden vastgehouden.
Gisteren publiceert N12News in de "Hoofdeditie" dat de familieleden van een van de ontvoerden die deze week terugkeerde zeiden dat ze, terwijl ze in gevangenschap zat, andere ontvoerden ontmoette die haar vroegen de namen en telefoonnummers van haar ouders te onthouden, zodat ze geef ze een teken van leven. Uit de dingen die ze deelde kwam naar voren dat de ontvoerden heel weinig voedsel kregen, dat er de afgelopen dagen zeer slechte voorraden waren geweest en dat de hygiënische omstandigheden moeilijk waren. Ze voegde er ook aan toe dat er op een dag een broeder bij hen kwam kijken.
De ontvoerde vertelde dat ze niet meer had gedoucht sinds de dag dat ze werd ontvoerd en werd verplaatst tussen verschillende schuilplaatsen, waaronder tunnels en bovengrondse gebouwen. Volgens haar voelden de ontvoerden de IDF-bommen heel goed en trilden hun bedden – en waren ze erg bang voor hun leven.
