Screenshot YouTube
Mijn tweet van gisteren, waarin ik vermeldde dat de hypocrisie van de Nederlandse media
me kotsmisselijk maakt en dat het wachten is op versie 2023 van de Kristalnacht, maakte het
een en ander los.
Ik kreeg wat bijval en werd vrij vaak ge-retweet. Voor mijn doen dan, zoveel volgers heb ik niet. Ik beperk me tot Twitter (X), de andere sociale media mijd ik als de
pest. X is voor mij een bron van informatie maar ik ben me er zeer van bewust dat velen het
medium als een open riool zien. Ze hebben gelijk, het zou beter zijn als de anonimiteit van de
twiDeraar wordt opgeheven. Dat zal niet gebeuren want het past niet in het verdienmodel
van meneer Musk.
Vanmorgen bracht ik mijn kleinzoon naar Schiphol die na een paar weken in Nederland terugvloog naar Tel Aviv. Onderweg vertelde ik hem over mijn tweet. “Tweet je onder eigen naam?” vroeg hij verbaasd. ”Ben je niet bang voor gedonder aan de deur?”
Dat verbaasde mij weer, ik heb daar nog nooit over nagedacht. Ik wil daar niet over nadenken, kom nou, we leven in het verlichte Nederland. Maar datzelfde Nederland is helemaal niet meer zo veilig voor Joden.
De moorden van 7 oktober brachten een onderhuids antisemitisme aan het licht dat ik niet meer voor mogelijk hield. Natuurlijk, iedereen die aan zijn niet-Joodse omgeving laat weten dat hij Joods is, komt wel eens risjes tegen. Maar puur antisemitisme, al dan niet verpakt in anIzionisme, zo openlijk, zo fel, zo vilein, hebben we nog niet mogen meemaken.
De media lusten er wel pap van. Het leed van de Gazanen wordt zo breed mogelijk uitgemeten. En – oh ja – die 240 gijzelaars zitten nog vast. Maar dat is voor het NOS-journaal, de NRC, de Volkskrant en vooral de voormalige verzetskrant (!)Trouw nauwelijks belangrijk.
Want die arme burgers van Gaza hè, die zijn pas zielig. Zojuist komt er godbeterhet een uitspraak langs van talkshow-host Beau van Erven Dorens die een gast bevraagt over het toenemend antisemitisme hoewel dat op zich zelf wel begrijpelijk is. Letterlijk, hoe krijgt de goed uitziende schoft het uit zijn keel.
Kol-ha-kawod voor Geenstijl en de Telegraaf die wel aan oprechte berichtgeving doen. Kolha-kawod voor de ChristenUnie (stem tip voor 22 november) die pal achter Israël blijven staan. Maar schande voor al die andere media en politici die van Israël een wapenstilstand verlangen en met geen woord reppen over de vandaag nog voortdurende rakettenregen op de Joodse staat. Dat Joden in hun eigen land dagelijks uren in de schuilkelder door moeten brengen vinden ze heel gewoon.
De inwoners van Gaza hebben geen schuilkelders. Wel tunnels, onder ziekenhuizen, kinderspeelplaatsen, scholen en woningen. Maar daar mogen ze niet in want die tunnels zijn exclusief voor de terroristen van Hamas. Strijders worden ze genoemd door de media. Alsof die beesten vergelijkbaar zijn met echte strijders. Sinds gisteren wordt de hal van het Amsterdamse Centraal Station verontreinigd door met Palestijnenshawls getooide idioten die om een intifada smeken. Ze willen dus echt dat moslimterroristen zich weer gaan opblazen in de stadsbussen van Tel Aviv en Jeruzalem. De heilft van het geteisem in de stationshal bestaat uit Marokkaanse en Turkse medeburgers. Die maken waar dat de import van generaties moslims wel degelijk heeft geleid tot een vijfde colonne.
Minstens zo verontrustend is de andere helft van de Free Palestine schreeuwers. Zo wit als het maar kan, studenten met een veilige studiebeurs en nog wat extra’s van pappie en mammie. Ze zijn niet antisemitisch, hoe durft men het te denken, ze zijn slechts antizionist. Welnu, ik durf het te denken en te zeggen: het schorem dat om een intifada vraagt en Free Palestine from the river tot the sea krijst is puur onvervalst antisemitisch. Er is aangekondigd dat de bezetting van het CS iedere dag herhaald wordt.
De Amsterdams burgemeester Femke Halsema is een heel stuk kosjerder dat haar collega’s in andere steden. Ik zal haar geen miejsponum noemen. Desondanks is het me een raadsel waarom de stationshal niet stante pede is ontruimd. In mijn tweetje gebruik ik de term 'Welwillenden' zeer bewust. Het is de titel van een boek van de Franse schrijver Jonathan Lidl, waarin hij op meesterlijke (maar huiveringwekkende) wijze de nazipraktijken van binnenuit beschrijft. Lidl noemt Het volk dat toekeek de welwillenden. Een groot deel van het volk kijkt weer toe als de Joden de zee in moeten worden gedreven. Nee kleinzoon, ik ben niet bang.
De kristalnacht 2023 zal niet gebeuren. Er is nog beschaving in Nederland, ondanks het verraad van Links. Maar onzeker ben ik wel. Onzeker of er nog een toekomst is voor mijn kinderen en kleinkinderen om in Nederland als Jood te leven. Israël gaat deze rotoorlog winnen. Baruch Hasjem.
De staat Israël blijft onze veilige haven. De mannen en vrouwen die nu in Gaza vechten doen dat niet alleen voor hun land Ze doen het voor ons, Joden in de diaspora. En ze doen het ook voor de Westerse beschaving, al wordt dat door verdomd weinigen begrepen Maar ik ben ze er dankbaar voor.
