Affijn, we hebben gestemd. Het totaal aantal geldige stemmen laat zien dat er een meerderheid was voor een centrum-linkse regering. Helaas hadden diverse clowns een idee om lekker mee te doen met de verkiezingen, maar ze weigerden van tevoren om de totaal aantal stemmen te consolideren.
Had iets met ego’s te maken, daar alle centrum-linkse partijen ongeveer dezelfde beslissing hadden genomen, omdat ze zo zeker van hun overwinning waren.
Netanyahu, de ervaren politicus, liet ze lekker hun gang gaan en had al van tevoren met al zijn mogelijke partners afgesproken dat alle stemmen zouden worden samengesmolten. Hierbij voorkwam hij dat splinterpartijen hun halverwege gevulde percentages aan stemmen niet in de prullenbak gooiden, maar met andere partijen in zijn blok konden delen.
Zijn overwinning was niet overdonderend groot, maar wel genoeg en, eerlijk is eerlijk: slim.
Deze dagen zit hij met zijn mogelijke aanstaande partners in zijn zesde regering, alleen moet hij oppassen: de religieuze partners, zowel als de ultra-rechtse nationalistische partners, hebben honger en komen met bijzonder hoge eisen.
We begrijpen dat het Bibi slechts om een ding gaat: van zijn proces afkomen, want het ziet er niet goed uit voor hem. Ik vermoed dat niet alle lezers op de hoogte zijn van zijn mogelijke partners, dus hierbij nogmaals een korte introductie: Gafni, van de nationaal-religieuze partij, wil de financiën van ons land in handen nemen. Hij vertegenwoordigt een publiek dat niet werkt, geen militaire dienstdoet, (bijna) gratis woont en geen belastingen betaald, dus heeft hij heel wat geld nodig.
Ben Gvir werd op 18-jarige leeftijd bekend, toen hij het symbool van de Cadillac van Rabin jatte en trots meedeelde dat hij niet alleen de wagen van Rabin, maar ook Rabin zelf kon bereiken. Ook vertelde Yigal Amir, de veroordeelde moordenaar van Rabin, dat Ben Gvir hem had verweten hem voor te zijn geweest met het neerschieten van de premier. Ben Gvir heeft geen militaire dienstgedaan (het leger weigerde hem te hebben, omdat hij volgens het leger totaal geschift is. Deze man wil nu minister van binnenlandse veiligheid worden, omdat hij genoeg heeft van de politie en het beter denkt te weten. Zijn lievelings uitspraak is “dood aan de Arabieren”. Had ik al geschreven dat ook wij gekkies hebben?
Zijn partner, Smotrich, is dienstweigeraar en wil koste wat het kost de derde Tempel bouwen – in de plaats van de moskee met de gouden koepel, die op de ruïnes van onze Tempel is gebouwd.
Dus heeft Netanyahu heel wat op zijn hals gehaald. Hij had het liefst nu een brede coalitie in elkaar geknutseld, waar ook een deel van de centrum-linkse partijen deel aan kunnen nemen. Helaas hebben die partijen geen zin om met dit circus mee te doen.
Nu kan de lezer denken dat het eind van de wereld in zicht is, daar we nu echt de gekken het gesticht laten leiden. Zo lijkt het inderdaad, maar de realiteit is iets anders. Netanyahu heeft bewezen niet zo snel met zijn vinger op de trekker te komen: zijn verleden laat zien dat hij erg voorzichtig is met het beginnen van een militaire actie, laat staan een oorlog. Hij gelooft in stille diplomatie, in de trant die is uitgelegd door Teddy Roosevelt: “Diplomatie is met vele zegens komen, terwijl je een knuppel in je hand hebt.”
Laten we afwachten wat voor een regering we hier gaan krijgen. Ik beloof u – om u exclusief op israelnieuws.nl – op de hoogte te houden!
