Ach, mevrouw Kaag, ze herinnert zich niet zoveel. Kan ook amper. Het is zo een druk mens met zoveel dingen aan haar hoofd dat je niet verwachten kunt dat ze zich alles herinnert.
Ze kon zich niet herinneren hoeveel geld ze aan wie had weergegeven. Als minister hoef je dat ook niet te weten: je geeft belastinggeld door aan derde partijen en daarmee is de kous af. Moet je je dan ook nog verantwoorden waar het allemaal precies heen ging? Wie vraagt dat, trouwens? De belastingbetaler? Laten ze ons niet lastig vallen, wij zijn de elite en weten heus wel wat we doen. O, en dat bezoek van de ambassadeur bij die familie, die Joodse familie, die Joodse kolonisten familie dat een kind verloor omdat ze zo nodig Palestina moeten bezetten? Bij mij staat geschreven dat hij er wel degelijk was dus stoppen met dat gezeur. Alsof hij er feitelijk ook nog moest zijn. Bij die familie, die Joodse familie, die Joodse kolonisten familie. Op het beste, accentloze Engels van Kaag gezegd: “Come on, make him a little, say!”
Zoals met vele andere gevallen, kun je een Nederlander uit Nederland halen, maar je haalt nooit Nederland weg uit de Nederlander. Daarom volg ik het nieuws, discussieer en geef kritiek. Een thema wat ik nog steeds bestudeer en erg veel over lees is de houding van de Nederlandse overheid voor, gedurende en na de Tweede Wereldoorlog. Want zo heet dat bij jullie. Tweede Wereldoorlog. Alsof er iemand is die zich de Eerste Wereldoorlog kan herinneren. Bij ons heet het de Sjoa, de ondergang. Een onevenwichtig equivalent voor Holocaust.
Bij jullie mag dat nog amper op school geleerd worden. Dat vinden bepaalde groeperingen stuitend. Beledigend. En dus zijn er meer en meer scholen die dit onderwerp verdunnen of laten verdwijnen. En ja, ik vind het belangrijk dat ben over de Sjoa leert. Niet alleen de vreselijke nummers. Niet alleen de vreselijke daden. Maar hoe dat allemaal zo gekomen is, hoe het kon gebeuren. En juist die groepering die dit onderwerp zouden moeten leren, weigert – vaak gewelddadig – er iets over te horen.
De lezer kan zich afvragen waar de overheid is in dit geval.
En daar komt Kaag perfect bij: want bij Kaag hoef je niet te vragen waarom ze geld geeft aan terreur. Waarom ze liegt over een stom bezoek van een ambassadeur bij een familie die door terreur onherroepelijk beschadigd is. Als je Kaag hoort en ziet heb je geen vragen over hoe het mogelijk is dat mensen op straat en in de media mogen oproepen tot het vermoorden van Joden en het verkrachten van hun kinderen. Als je Kaag hoort begrijp je dat er geen interventie te verwachten is van de overheid. Niet alleen dat: je mag het ook in de Tweede Kamer zeggen zonder dat iemand boos op je wordt. Behalve de Joden dan. Die hebben altijd wel wat te klagen.
Ik kreeg vele vragen of ik het “afzetten van Kaag” wil steunen en mijn antwoord blijft onveranderd: neen. Ten eerste stem ik niet in Nederland. Ik mag, maar weiger, daar ik niet in Nederland leef en de politieke keuze gemaakt moet worden door mensen die daar werkelijk leven. Ten tweede gaat het niet om Kaag weg te stemmen, weg te schoppen of te laten aftreden.
Kaag voor mij vertegenwoordigt Nederland anno 2021. Haar duistere achtergrond, haar gelieg haar “ik-ben-beter-dan-u” houding en haar bewezen contacten met terroristen zijn samenvattend een spiegel van waar de Nederlandse overheid vandaag de dag voor staat: geen correlatie met wat de burger, die kiezer eigenlijk wil, geen doeleinden ten goede van Nederland. Het enige wat een waarde is – is het eigenbelang en de “goede standing” tegenover sponsoren en “vrienden”.
Hoe Nederland daarmee moet omgaan is niet voor mij te zeggen. Maar luisteren naar demissionaire politici, die af moesten treden vanwege opzettelijk wangedrag en hun dan ook nog serieus nemen is een beetje te veel voor mij. Demissionaire politici gaan bij mij naar huis.
En het feit dat deze typetjes heel gewoon doorgaan alsof er niets aan de hand is, is tekenend voor de Nederlandse samenleving: uw politici kennen u door en door. “Klaag maar op de sociale media, maar val ons niet lastig” is de leus in Den Haag.
De vraag is: wat is uw leus?
Comments