Deze regering is niet gevallen. Aan elke leugen komt een einde en deze perverse leugen is voorbij. En behalve nieuwe verkiezingen, zullen er ook vragen beantwoord moeten worden.
Niet door een rechtbank, niet door een “commissie van onderzoek”, nee: door een tribunaal.
Vragen zoals hoe het mogelijk is dat de winnende (grootste) partijen van een verkiezing een van die partijen buitensluiten, ondanks dat het duidelijk de wil van die kiezers is dat de grootste partijen samen een regering moeten vormen. Vragen zoals de boekhouding van het ministerie van financiën, die voor onduidelijke redenen niet openbaar kunnen worden gemaakt in een democratie. Vragen zoals wat soort wapens er verkocht of gegeven zijn aan Oekraïne, voor welke prijs en wie daaraan heeft verdiend.
Vragen zoals wie de deur van Nederland wijd open heeft gegooid, weigerde naar het volk te luisteren en wie daaraan verdiend heeft. Vragen zoals hoe die hele immigratie-machine in elkaar zat en wie daaraan verdiende. Vragen zoals waar al die honderden kinderen, die uit huis gezet zijn, gebleven zijn.
En bijvoorbeeld een persoonlijke vraag van mij: hoe het kan dat een minister geld geeft aan terroristen en daar geen verantwoordelijkheid voor hoeft af te geven.
Ik woon niet in Nederland en ik stem niet in Nederland. Maar ik volg het nieuws in Nederland bijna dagelijks en kan de laatste jaren niet geloven wat ik hoor en lees. Politici die grijnzend staan te liegen, die denken dat het grappig is dat het Volk hun probeert te stoppen, politici die zich verhoogd boven het Volk voelen en hun geen antwoorden wil geven. Politici die het ene beloven en het andere doen: het is tijd dat Nederland opstaat en de huidige politici laat zien dat het feest voorbij is. Dat je niet populair kunt worden op de rekening van boeren, om daarna, zodra je een beetje macht voelt, mee te lopen met de huidige junta van Nederland.
Ik hoef de lezers niets te vertellen over het leven in Nederland, over het geweld in de straten, over de politie die bepaalde wijken niet in gaat, uit angst voor hun leven. Over “politieagenten” die uit het buitenland werden gehaald om dan, gemaskerd, Nederlanders in elkaar te slaan. Het moet allemaal onderzocht worden en ze zullen allemaal berecht moeten worden.
Ik, en anderen met mij, ga mij concentreren op een persoon, die verantwoordelijk is voor minstens een moord op een Joods meisje in Israël, waar ze ook nog over ging liegen. Het maakt niet uit waar ze gaat werken (als iemand deze liegende sloerie nog wil hebben): ze zal zich verantwoorden. Welke straat ze ook in zal gaan, ik wacht haar op om de hoek. Niet met een fakkel, hopelijk met een arrestatiebevel.
En dan kijken wie er op tafel gaat dansen.
