Anat Angrest, de moeder van de ontvoerde Matan Angerst: "Mijn zoon leeft nog en ik vraag, breng geen enkele soldaat in gevaar om hem te redden"

Matan zijn ouders, Anat en Hagai Angerst. Foto N12News

Achtenveertig ontvoerden worden al 696 dagen gevangen gehouden. Een van hen is Matan Angerst, die werd ontvoerd uit de tank in Nahal Oz. Afgelopen maart publiceerde Hamas een fotografisch teken van leven van Matan, aldus N12News.

Anat Angrest, de moeder van de ontvoerde Matan Angerst in Gaza, zei in een interview met N12: "Het kabinet kwam gisteren bijeen zonder de ontvoerde deal te bespreken. Het benadrukt alleen maar de kloof die we zo lang hebben gevoeld - tussen wat de mensen eisen en wat de regering daadwerkelijk doet, om soldaten te sturen om te vechten over het hoofd van mijn Matan."

"Precies een jaar geleden werden zes gijzelaars vermoord in een tunnel, een jaar ging voorbij en we hebben niets geleerd. Het lijkt erop dat ze de gijzelaars daar hebben achtergelaten om Gaza te veroveren. Om de gijzelaars terug te brengen, moeten we de oorlog stoppen, niet escaleren, en geen gebieden boven hun hoofden bezetten terwijl ze zich in de tunnels bevinden."

Matan Angerst. Screenshot video

Matan Angerst. Foto screenshot

In het weekend bracht de IDF de lichamen van de ontvoerden Ilan Weiss en Idan Shteiwi terug naar Israël, die vandaag te ruste werden gelegd. Anat merkte op: "De ontvoerden keerden alleen levend terug in een deal of uit appartementen die bovengronds waren, maar de ontvoerden die daar achterbleven, bevinden zich in de tunnels en de gevallenen lopen ook gevaar te verdwijnen. We begrijpen hoe dringend het is om iedereen nu terug te brengen, al degenen die nog in leven zijn. We zijn bang dat IDF-soldaten hen uiteindelijk zullen benaderen en dat degenen die als reactie daarop boeien, hen zullen executeren."

"Mijn zoon leeft nog en ik vraag: breng geen enkele soldaat in gevaar om hem te redden. Matan zal er niet mee leven en wij ook niet. Niemand hoeft te sterven om hem te redden. We moeten een deal bereiken en de ontvoerden naar huis brengen, evenals de soldaten en reservisten die onder de last bezwijken. Op dit moment worden soldaten gestuurd om zichzelf en de ontvoerden in gevaar te brengen."

We trokken ten strijde zonder plan. We kregen te horen dat we een stap verwijderd waren van de overwinning en een hele reeks nieuwe slogans. Nu is het Gaza-Stad. Maar wat zijn de kosten? Zij zijn een terroristische organisatie en wij zijn een land met een leger. Het is gewoon waanvoorstellingen. Het 900ste slachtoffer werd gedood door een kogel. Hij woont in Kiryat Bialik en we gaan morgen naar de begrafenis. Als je hem zou kunnen vragen waarom hij in Gaza was, weet ik zeker dat hij zou antwoorden voor de ontvoerden. Het is triest dat er niet naar hen wordt geluisterd. De strijders brachten de voorwaarden voor een deal die niet werd uitgevoerd."

"De stafchef, de opperbevelhebber van mijn zoon, zegt ondubbelzinnig: het voortzetten van de gevechten is een dodelijke val voor de soldaten en de ontvoerden. Toch gaan we door alsof we Hamas zijn, in ruil voor gebieden kunnen we levens opofferen. Het is zo in strijd met de Joodse religie en waar Matan voor vecht."

Vanaf woensdag zullen er protestevenementen worden gehouden voor de ontvoerden voor de residentie van de premier in Jeruzalem: "We hebben als moeders een oproep gedaan aan de soldaten die op 7 oktober gingen vechten. Ze deden alles wat nodig was om levens te redden, en vandaag worden ze daar opgeofferd en achtergelaten. Ze proberen in hun eentje te overleven en besluiten ze niet te redden. We hebben een oproep gedaan dat als er binnen een week geen overeenkomst is en er geen vooruitgang is, we het volk van Israël hebben gevraagd, dat bewijst dat ze weten hoe ze de straat op moeten gaan, deze keer zullen we naar de residentie van de premier in Jeruzalem komen."

"Het kan niet zo zijn dat de ministers doorgaan met hun routines, op bruiloften en in restaurants terwijl onze kinderen ondergronds belanden. Wij roepen op tot beëindiging van de oorlog in ruil voor de terugkeer van de laatste ontvoerde. De Israëlische regering zou een alomvattende deal moeten aannemen. We hebben besloten om dichter bij het huis van de premier te komen, er zullen verstoringen zijn. Als ik bijna twee jaar niet heb geslapen, kan het niet zo zijn dat de persoon die verantwoordelijk is voor het leven van mijn zoon vredig zal slapen."

In de aanloop naar de 700ste dag van de oorlog roepen families van ontvoerden het publiek op om naar Jeruzalem te komen voor vier dagen van protest voor de residentie van de premier: "Ik roep iedereen op: reservisten, soldaten, moeders en iedereen die om de ontvoerden geeft. Ga met ons mee naar Jeruzalem om een einde te eisen aan deze cyclus van bloedvergieten.

De routine die tijdens de rally in Tel Aviv is gecreëerd, is comfortabel. De tijd is gekomen om ook buiten de residentie van de premier de routine te verstoren. De feestdagen komen eraan en we vieren binnenkort twee jaar tot 7 oktober. Het is gewoon een waanidee dat ze daar zo lang moeten overleven. Ik roep iedereen op om met ons mee te doen en vanaf woensdag tot de grote bijeenkomst op zaterdag naar Jeruzalem te gaan."