Anat Engerst, de moeder van de ontvoerde Matan Engerst draaide zich huilend naar hem om: "Het spijt me dat je nog steeds in de hel zit, geef de moed niet op"

Hagai en Anat, ouders van ontvoerde soldaat Matan Engerst. Foto N12News

Anat en Hagai Engerst, de ouders van de ontvoerde soldaat Matan Engerst, deelden vanochtend (woensdag) in een interview met de N12- Morning News dat ze, ondanks de gezamenlijke verklaring van premier Benjamin Netanyahu en de Amerikaanse president Donald Trump, moeite hebben om hoop te voelen. "De waarheid is dat de angst dat dit zal instorten en weer zal verdwijnen, groter is dan hoop", zei Anat. "We zijn zo vaak op dit punt geweest dat ik Matan voelde, en we stortten in, dat ik denk dat ik in een mechanisme zit dat mij en de kinderen beschermt tegen een eventueel nieuw scenario."

Matans moeder vertelde twee jaar geleden over Jom Kippoer, toen hij bij hen thuis was. "Al onze vrienden, de ouders van de kinderen, van groep 3 en 4, van de kleuterschool, zaten daar. Hun groep, die militaire rekruten waren, zat bij Jom Kippoer, en dat beeld laat me nooit meer los, want het was letterlijk een week of twee voor de ontvoering. Ik zag hem met zijn vrienden, zo trots op zichzelf, de soldaten, in het land, en ik dacht aan hem."

"Hij is er vandaag, daar, nog steeds in de hel, na twee jaar. Ik roep de premier opnieuw op - doe recht aan Matan, aan de ontvoerden daar. Hij ging die vreselijke ochtend op pad om voor dit land te vechten en de tijd is gekomen. Vandaag is een dag van correctie, een dag van vergeving. Vraag me niet om vergeving - doe gewoon wat je moet doen, doe recht, breng iedereen terug. Breng me terug, het kind uit de hel," voegde Anat eraan toe.

Matan Engerst. Foto via N12News

De moeder van de ontvoerde soldaat wendde zich ook tot stafchef luitenant-generaal Eyal Zamir: "Hij ontmoette me op de vooravond van Rosj Hasjana, keek me in de ogen en vertelde me dat hij de gebieden beschoot waar Matan was. Ik weet dat hij op dat moment een brief heeft gestuurd, waarin hij weet dat hij de soldaten en de ontvoerden in dezelfde dodelijke valstrik stopt. Jij bent verantwoordelijk voor de veiligheid van de troepen.

Het kan toch niet zo zijn dat je, omdat een politieke echelon je opdraagt ​​door te gaan, soldaten en mijn kind in gevaar blijft brengen? Jij bent verantwoordelijk voor hen, dit is jouw moment om te zeggen: 'Stop, dit is het. Ik trek de troepen terug, ik ben Matans commandant, ik kan hem niet in gevaar brengen, ik kan een soldaat niet in een situatie brengen waarin een soldaat een andere soldaat neerschiet.' Wees een dappere commandant."

Anat beschreef hoe ze in haar gesprek met Zamir tegen hem zei: "Als hij een bevel uitvoert, en hij kijkt me recht in de ogen en begrijpt dat er geen plan is, en dat dit een politiek bevel is, dan is hij medeplichtig aan de misdaad. Hij zei dat hij zijn uiterste best doet, binnen het kader van de bevelen die hij ontvangt. Maar op dat moment ontvangen we een brief die hij zelf naar de premier heeft gestuurd, waarin staat dat de troepen terugkeren en naar dezelfde plaatsen gaan, zichzelf in gevaar brengen, de ontvoerden in gevaar brengen, zonder plan of doel."

Hagai en Anat, ouders van ontvoerde soldaat Matan Engerst. Foto N12News

Volgens Matans ouders: "De stafchef schreef een zeer scherpe, harde en duidelijke brief, een waarschuwing voor alles wat ons zou kunnen overkomen als we de oorlog in Gaza voortzetten. Maar de politieke elite, althans vanochtend, blijft voortbestaan." Ze verduidelijkten: "De oorlog gaat door, er zijn clausules toegevoegd die de overeenkomst zullen dwarsbomen - maar ook wij blijven strijden. We zullen niet stoppen totdat ons kind er is en we zullen deze strijd zelfs intensiveren. We zullen niet zwijgen. De premier weet het. Wij zijn strijders, een thuis voor strijders, een land van strijders."

Op de vraag wat Matan zou zeggen na te hebben gehoord over Netanyahu's gedrag tijdens zijn gevangenschap, antwoordden de twee: "Matan zal het niet geloven. Matan bewonderde de premier. Hij zal deze dingen niet geloven, dat er iemand onder zijn volk is, de premier, die hij bewonderde, die hem niet terug wil halen. We proberen de premier constant ervan te overtuigen zijn burgers terug te halen. Hij wil dat niet."

Anat vervolgde: "Dit zijn zijn (Netanyahu's) waarden. Hij is niet bereid zichzelf in de positie te plaatsen om levens te redden. Hier is de premier die zijn stoel niet in de positie wil plaatsen om levens te redden. Hij blijft steeds meer doodskisten terugbrengen. Soldaten in doodskisten. We staan ​​voor Jom Kippoer. Een gevangenenruil, een wederzijdse garantie. Sommige mensen zijn dit vergeten. Ze zijn er trots op dat ze deals hebben getorpedeerd. Deze mensen - dit vasten zal hen niet helpen. Ze zullen de rest van hun leven moeten vasten. En wij zijn niet degenen die hen voor de rechter zullen brengen. Er is iemand daarboven die alles ziet."

"Op de avond van Jom Kippoer ga ik Matans shirt omhelzen, terwijl mensen witte shirts dragen, de hemelpoorten openen, de sjofar horen en bidden," zei Anat. "We hebben geen feestdagen, niets, geen gezinsleven, geen leven. We willen gewoon bij elkaar blijven, het werkt, publieke druk werkt, om ons te blijven richten op de premier, op de besluitvormers. En we voelen al dat er dingen worden gedaan om de tijd te doden. Gisteren zag ik al kritiek op de vraag waarom de protesten plotseling doorgaan, waarom de wegen plotseling worden geblokkeerd."

Anat vroeg haar zoon, die nog steeds gevangen wordt gehouden door Hamas, om vergeving: "Het spijt me, Matan, dat je nog steeds in de hel zit. Het spijt me dat ik je nog niet heb kunnen terughalen. Houd vol, je bent mijn held. Je bent de held van mijn moeder. Ik geef je niet op. We zullen bidden dat deze kans niet gemist wordt. Houd nog even vol. Alsjeblieft, alsjeblieft, geef jezelf niet op."

"Ik wend mij tot God om het Joodse hart te herstellen van de besluitvormers, van wie sommigen een keppeltje dragen, om hen eraan te herinneren dat de eerste mitswa in de Thora het bevrijden van gevangenen is. Mogen zij vandaag het juiste doen, dankzij deze dag," voegde Anat eraan toe.

Matans vader keerde terug uit New York na een reis met Netanyahu's delegatie naar de Verenigde Staten. Hagai werd, samen met andere gevangengenomen overlevenden en familieleden van andere ontvoerden, uit het graf van de Lubavitcher Rebbe verdreven. "Het spijt me voor haar dat de vrouw van de premier zo reageert op de vader van een ontvoerde.

Ik heb haar respectvol aangesproken. Ik zei: 'Goedenavond Sarah, Hagai Engerst, Matans vader.' Ze stond op een halve meter afstand van me en negeerde me. In plaats van te zeggen: 'Ik ben hier gekomen om te bidden voor de ontvoerden,' negeerde ze me. Zelfs toen ze het graf van de Rebbe verliet, herhaalde ik het. Ik stond vlak naast haar op het terrein zelf, en ze negeerde me."

"De premier staat onder druk, ze zien ons niet graag in hun buurt. Ik heb ze naar New York achtervolgd, we hebben ons team naar Washington gestuurd. We zullen niet opgeven. We zullen bij de premier blijven tot Matan terug is," verduidelijkten de ouders van de ontvoerde soldaat.