Onderhandelingen in Wenen. Screenshot YouTube
De Amerikaanse president Biden en zijn onderhandelingsteam in Wenen zijn druk bezig een bom te planten in het Midden-Oosten en de lont aan te steken. Tony Badran, specialist voor Libanon, Hezbollah en Syrië, voorziet een dramatisch slechte nieuwe nucleaire deal met Iran.
In een bijdrage aan Newsweek (14 maart) gaat Badran in op de ernstige gevolgen voor Israël van de concessies die Washington, naar verluidt, gaat doen aan Teheran. De opheffing van Amerikaanse sancties tegen een horde van Iraanse banken en bedrijven –allemaal betrokken bij de financiering van terrorisme- zal immers miljarden dollars vrijmaken voor de expansiezucht van de Islamitische Republiek. Regionale ambities die reiken van de Golf aan de Middellandse Zee.
Zelfs de drijvende kracht achter deze ayatollah-agressie, de Islamitische Revolutionaire Garde, schijnt bij het nieuwe atomaire akkoord van de lijst van buitenlandse terreurorganisaties te worden geschrapt, informeert Badran.
Voor de analist van de denktank Foundation for Defense of Democracies is het klip en klaar dat Hezbollah als eerste zal profiteren van de nieuwe geldstroom. Logisch, want Badran noemt deze sjiitische terreurorganisatie niet voor niets “het Libanese legioen van de Islamitische Revolutionaire Garde”.
En Hezbollah weet wat er gaat komen. Zij heeft al eerder, in 2015 bij de eerste Iran deal, de kassa horen rinkelen. Toentertijd wreef haar leider Nasrallah zich al in de handen: “Als Iran dit geld terugkrijgt, wat zal het daar mee doen? Een rijk en sterk Iran zal dan zijn bondgenoten en vrienden kunnen bijstaan, meer dan ooit in het verleden.”
Inderdaad, dat gebeurde en dat gaat ongetwijfeld nu opnieuw gebeuren, commentarieert Tony Badran. “Met verschrikkelijke resultaten”, voegt hij er direct aan toe. Voorzien van ampel financiën uit Iraanse geldkoffers zal Hezbollah niet talmen haar militaire vermogen uit te breiden en vooral technologisch te perfectioneren. Het was bepaald geen toeval dat reeds tijdens de nucleaire onderhandelingen in Wenen Nasrallah op voorhand de versterking van de capaciteiten van precisiewapens en drones aankondigde.
Israël volgt deze gevaarvolle ontwikkelingen in de regio natuurlijk op de voet. Met de toenemende avancering van Hezbollahs arsenaal groeit de veiligheidsdreiging voor de Joodse staat navenant. Badran wijst met name op het grote gevaar van onbemande drones. De Iraniërs bestookten daarmee al strategische doelen en energie-installaties op het grondgebied van de Arabische Golfstaten. En ook Hezbollah heeft al een aantal drones richting Israël gelanceerd.
De blinde zucht van Biden naar een deal met Iran, in samenwerking met de Russische beschermheren van de Islamitische Republiek, plaatst Israël voor enorme veiligheidsproblemen. Met deze voorziene deal wordt Iran een zogenoemde “nucleaire drempel staat”. En Israël heeft duidelijk kenbaar gemaakt zich niet gebonden te weten aan zo’n deal en de noodzakelijke actie te zullen ondernemen tegen een atomaire wapenmacht Iran.
Welke scenario’s zijn denkbaar? Onderneemt Israël actie tegen Irans nucleaire infrastructuur, dan zal Hezbollah waarschijnlijk antwoorden, met de potentie een grotere brand te ontketenen, argumenteert Badran.
Een ander scenario dat voortvloeit uit zo’n slechte deal, is de reële optie van oorlog aan Israëls noordgrens. Denk aan situaties van overdracht van Iraanse strategische wapens aan Hezbollah of de versnelde lokale productie in Libanon van geavanceerd wapentuig – allemaal overschrijdingen van “rode lijnen” voor Israël.
Het lijdt voor de Amerikaanse onderzoeker geen twijfel dat de opbouw van Hezbollahs militaire capaciteiten deels is voorbestemd om de Iraanse nucleaire infrastructuur te beschermen door Israël effectief af te schrikken. Met dank aan team-Biden, oordeelt hij meteen. Dat “plaveit Irans pad naar een nucleair wapen” en heeft zo de waarschijnlijkheid van een conflict dramatisch verhoogd.” Waarom? “Meer dan ooit kan Israël het niet riskeren om Hezbollahs opbouw in Libanon uit te laten groeien tot het niveau van een strategische bedreiging.”
Geen goed woord heeft Badran ook over voor de Libanese politiek van de Amerikaanse regering. “Ook in Libanon kan Iran rekenen op het kabinet-Biden.” Honderden miljoenen dollars spendeerde Washington de laatste jaren om een door Hezbollah gerunde orde in Beiroet te stabiliseren. “Hoe meer de VS investeren in Libanon en dat land behandelen als ware het een Amerikaans protectoraat, des te meer zullen de VS afkerig zijn van een Israëlisch optreden tegen Hezbollah”, voorziet de expert. Badran adviseert Israël dan ook zich los te maken van de Amerikaanse regering initiatieven in Libanon.
Israëls veiligheidsopties worden smaller en urgenter door een nieuwe Iran-deal van het team-Biden, overweegt de Libanon specialist. Juist deze situatie zal veel vergen om veilig over het smalle koord van de cruciale diplomatieke relaties met Rusland te wandelen.
Let wel, dankzij de eerste nucleaire deal met Iran onder Bidens voorganger Obama controleert Rusland sinds 2015 het Syrische luchtruim aan Israëls noordgrens. Kortom, slechts via afspraken met Moskou kan Jeruzalem in dat luchtruim optreden tegen de militaire activiteiten van Iran en Hezbollah op Syrisch territoir. Ruslands oorlog in Oekraïne vraagt thans helemaal van Israël een delicate omgang met Moskou.
Badran vindt het buitengewoon wijs van de Israëlische leiders dat zij tot nu toe spanningen met Rusland hebben vermeden door zich niet al te scherp op te stellen tegen Poetin. Biden had dat graag anders gezien. Maar “in die val”, aldus Badran, zijn de Israëli’s niet getrapt. Begrijpelijk, want niet de Amerikanen, maar de Israëli’s moeten zich de Iraniërs en hun bondgenoten van het lijf houden.
Badrans analyse van de Israëlisch-Russische relatie spoort overigens volledig met de observatie die ik dezer dagen van een prominente Israëlische diplomaat en wetenschapper in een rechtstreeks gesprek opving. Deze veteraan in de internationale politiek merkte heel nuchter op: “Indien de levens van Israëli’s kunnen worden gered door niet in de voorste gelederen te staan van de aanklagers van Rusland, laat dat dan zo zijn.”
En toch, zo constateert Badran, ligt de weg voor Israël nog bezaaid met landmijnen. “De Iran-deal van de regering-Biden, de tweede acte van Obama’s catastrofale oriëntatie op Iran, plaatst Jeruzalem voor een vreselijke keuze: alleen handelen of onder de dreiging van een nucleair Iran leven annex diens leger van Hezbollah, dat onder een nucleaire paraplu kan opereren. Met andere woorden, de regering Biden heeft het aftellen naar een regionale explosie opgevoerd.”
Een inktzwarte diagnose én prognose in een tijdsspanne waarbij de wereldopinie op één huiveringwekkend bloedig conflict is gefixeerd, terwijl de ogen gesloten blijven voor Poetins partner en evenknie in het ultieme kwaad van bloedvergieten, de Islamitische Republiek Iran met haar terreur trawanten.
Bas Belder
