Het 6000 jaar oude ivoren vat. Emil Eljam, Israel Antiquities Authority
Een ivoren vat gemaakt van olifantenslagtanden, daterend uit de Chalcolithische periode, werd blootgelegd bij een opgraving van de Israel Antiquities Authority nabij Beer Sheva.
Het zeldzame vat, in onderzoek bekend als een ‘amphoriskos’ (een kleine pot), getuigt van de commerciële betrekkingen tussen het land Israël en Egypte zesduizend jaar geleden. Dit is de eerste keer dat in onze regio een ivoren vat uit de Chalcolithische periode is gevonden.
Het gebroken ivoren vat werd in grote basaltschalen geplaatst. Foto door Davida Dagan, Israel Antiquities Authority
Het werd naar de laboratoria van de Israel Antiquities Authority gebracht en gerestaureerd in een ingewikkeld conserveringsproces. Het zal aanstaande donderdag in Jeruzalem voor het eerst aan het publiek worden gepresenteerd in de context van de jaarlijkse Israel Prehistoric Society-conferentie. De conferentie zal plaatsvinden op de Jay en Jeannie Schottenstein National Archaeology Campus, waar nieuwe vondsten uit de afgelopen jaren van opgravingen uit de prehistorie zullen worden gepresenteerd.
Het gebroken ivoren vat werd in grote basaltschalen geplaatst. Foto door Davida Dagan, Israel Antiquities Authority
De opgraving in Horbat Raqiq, vlakbij Beer Sheva, uitgevoerd door de Israel Antiquities Authority, bracht een oude nederzetting aan het licht met ondergrondse ruimtes die in de lössgrond waren uitgegraven. Tegen het einde van de opgraving, toen Emil Aladjem, .... zijn laatste metingen deed, ontdekte hij de rand van een basaltvat. Daarom werd de opgraving uitgebreid, waardoor drie grote indrukwekkende vaten zichtbaar werden. Ze waren zo opgesteld dat twee vaten in elkaar werden geplaatst, terwijl de derde als dekking voor hen beiden fungeerde. Toen de bovenste plaat werd verwijderd, bleek de onderste plaat vol aarde te zijn, waarin de verbrijzelde stukken van een ivoren vat lagen – een zeldzaam en kostbaar materiaal.
Het eeuwenoude vat. Foto door Dafna Gazit, Israel Antiquities Authority
“Uit de manier waarop de schalen waren gerangschikt, bleek dat het ivoren vat, dat al in de oudheid kapot was gegaan, duidelijk op een doelbewuste manier werd begraven – wat lijkt te getuigen van het belang dat eraan wordt toegeschreven”, legde Dr. Ianir Milevski uit, voormalig hoofd van de prehistorische afdeling van de Israel Antiquities Authority, tevens verbonden aan de Nationale Onderzoeksraad van Argentinië. De schepen werden opzettelijk op een specifieke manier geplaatst, met zorgvuldig nadenken. In academische kringen wordt algemeen aanvaard dat afzettingen en begrafenissen van beeldjes en gebroken vaten deel uitmaken van cultische ceremoniële activiteiten.
“Het vat heeft een doorsnede van twintig centimeter. Het is prachtig en uitzonderlijk qua ontwerp”, voegt Dr. Milevski toe. “De kleine handgrepen aan de zijkant zijn symmetrisch gerangschikt, met twee handvatten in de hals van het schip en twee extra handvatten verticaal daaronder aan de basis.“
Na de eerste ontdekking brachten opgravingsdirecteuren Avishai Levi-Hevroni en Martin Pasternak van de Israel Antiquities Authority de schepen en hun inhoud naar de Jay en Jeannie Schottenstein National Archaeology Campus. In samenwerking met dr. Ianir Milevski en dr. Liora Kolska Horwitz van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem bereikte het team het eerste inzicht in de aard van het schip: het was gemaakt van ivoor van olifantenslagtanden. Het conserverings- en restauratieproces onder leiding van Olga Negnevitsky, een expert op het gebied van ivoorconservering, was uiterst complex en vergde veel geduld. Het doel was om het schip uit zijn stukken te reconstrueren in zijn oorspronkelijke vorm, met behoud van de authenticiteit en historische waarde.
“Deze vondst verdiept ons begrip van de Chalcolithische periode en van de culturele en uitwisselingsbanden van onze regio met zowel naburige als verre culturen”, zeggen de onderzoekers. “Een van de meest interessante vragen met betrekking tot dit vat,” voegen Levi-Hevroni en Dr. Milevski toe, “is of het vat volledig ontworpen hierheen is gebracht, of dat de ivoren slagtand hierheen is gebracht als grondstof en vervolgens is gebeeldhouwd door een plaatselijke vakman. . Het vat is goed gemaakt en maakt maximaal gebruik van de originele slagtand – een zeer kostbaar materiaal. Als het hier werd vervaardigd, getuigt het van het hoge niveau van de ambachtslieden die hier woonden, die wisten hoe ze ivoor moesten behandelen en ook de anatomie van olifanten kenden.
Verdere biomoleculaire analyses, die zullen worden uitgevoerd door Dr. Harel Shochat van de Universiteit van Haifa en Dr. Liora Kolska Horwitz van de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem, zullen op basis van het dieet van de olifant vaststellen waar het ivoor vandaan komt.
