Bijna 600 dagen na 7 oktober kampen de gemeenschappen aan de grens met Gaza met trauma's en baanverlies

Foto Ynet

Zeshonderd dagen na het bloedbad onder leiding van Hamas op 7 oktober lijden inwoners van zuidelijke Israëlische gemeenschappen nabij de grens met Gaza nog steeds onder wijdverbreide economische problemen, emotionele stress en onzekerheid over hun werkgelegenheid, zo blijkt uit een nieuw onderzoek dat zondag is gepubliceerd, schrijven de kranten, waaronder Ynet.

Uit de peiling, uitgevoerd door het Forum for Homecoming, een coalitie die de elf zwaarst getroffen gemeenschappen vertegenwoordigt, bleek dat ongeveer 30% van de inwoners momenteel werkloos is, bijna de helft vanwege een psychisch trauma. Slechts 45% van de respondenten gaf aan fulltime te werken, een daling ten opzichte van 70% vóór de oorlog.

Uit een enquête onder 585 inwoners van gemeenschappen zoals Be'eri, Nir Oz, Nahal Oz, Kfar Aza en Netiv HaAsara bleek dat de meeste gezinnen nog steeds ontheemd zijn. Slechts 24,3% is teruggekeerd naar huis, terwijl 73,3% in tijdelijke huisvesting woont en anderen in hotels of bij familie verblijven. Van de nog steeds ontheemden gaf minder dan de helft aan van plan te zijn terug te keren zodra dat mogelijk is. Meer dan 12% zei niet terug te zullen gaan en 42,4% was onzeker.

"De economische en werkgelegenheidssituatie vereist onmiddellijke oplossingen", aldus Eden Bizman, CEO van het Forum for Homecoming. "Het feit dat veel inwoners niet weten of ze naar huis zullen terugkeren, is bijzonder verontrustend."

Inwoners meldden een sterke stijging van hun kosten voor levensonderhoud. Ongeveer 60% gaf aan dat hun kosten aanzienlijk waren gestegen sinds het begin van de oorlog, met name in essentiële categorieën zoals voedsel (74,6%), vervoer (60,1%) en gezondheidszorg (40,3%). Andere punten van zorg waren familiesteun, huisvesting, onderwijs, persoonlijke zekerheid en schuldaflossing.

De economische angst is toegenomen: meer dan 70% van de inwoners zegt dat ze meer financiële stress ervaren dan vóór de oorlog. Ongeveer 42% omschreef de toename van angst als "aanzienlijk".

Van de werklozen noemde 45,2% emotionele of psychologische redenen. Nog eens 10% verloor zijn baan door beschadigde of vernielde werkplekken, terwijl anderen werden ontslagen of met onbetaald verlof werden gestuurd. Bijna 18% gaf aan dat familieverplichtingen, zoals kinderopvang, hen ervan weerhielden te werken.

Sinds het begin van de oorlog is 6,5% van de inwoners al van beroep veranderd, en meer dan een kwart (26,1%) is van plan dit te doen.

De enquête benadrukte ook de dringende behoeften van de gemeenschap. Ongeveer 26% van de respondenten gaf aan dat het creëren van banen een topprioriteit zou moeten zijn. Anderen pleitten voor nieuwe industriezones (15,5%), steun voor kleine bedrijven (15,7%), stimulansen voor jonge stellen om te verhuizen (14,7%) en steun voor lokale boerderijen (10,9%).

Bizman benadrukte dat economisch herstel pas compleet is als de resterende gijzelaars van Hamas zijn teruggekeerd.

"De grootste behoefte voor elke inwoner is de terugkeer van hun vrienden en familie uit Hamas-gevangenschap – de levenden terugbrengen naar hun familie en de doden begraven", zei hij. "Geen enkele vorm van economische hulp kan deze gemeenschappen echter herbouwen zonder hun terugkeer."