Yuval Raphael. Screenshot
Wanneer Yuval Raphael het podium van het Eurovisie Songfestival in Bazel, Zwitserland, betreedt, zal de wereld een jonge Israëlische vrouw zien die rechtop staat en zingt voor haar land, meldt Jerusalem Post.
Maar naarmate de muziek aanzwelt en haar stem de arena vult, zou iedere luisteraar zich precies moeten herinneren waar ze was op 7 oktober: opgesloten in een kleine schuilkelder langs de weg, begraven onder de lichamen van haar vermoorde vrienden, terwijl ze deed alsof ze dood was terwijl Hamas- terroristen binnenstormden, kogels afvuurden en granaten gooiden naar de tientallen festivalgangers die zich binnen verstopten.
Zeven uur lang lag ze roerloos, bedekt met bloed – een deel van haar, het grootste deel niet– te wachten op een Israëlische reddingsactie die veel te lang op zich liet wachten.
Nu, bijna anderhalf jaar later, zingt ze op een van de grootste podia ter wereld, als deelnemer en als overlever.
Raphael, 24, uit Ra'anana, was een van de duizenden Israëliërs die op de avond van 6 oktober aankwamen bij het Nova-muziekfestival bij Re'im, dicht bij de grens met Gaza. Volgens Mako zou het festival duren tot het middaguur van 7 oktober. Het zou een viering van muziek en dans zijn, omringd door woestijnlandschappen.
Maar om 6:30 uur veranderde alles. Luchtalarmsirenes loeiden, waarschuwend voor inkomende raketten uit Gaza . Volgens Israel Hayom renden Raphael en haar vier vrienden naar hun auto, in de hoop te ontsnappen. Maar toen het verkeer zich ophoopte, barstte er geweervuur los. Terroristen, bewapend met automatische wapens, bestormden het festival.
"We zagen mensen schreeuwen, naar ons toe rennen. Iemand schreeuwde: 'Ze schieten! Ze vermoorden iedereen!'" vertelde Raphael later aan Channel 12 News.
Yuval Raphael. Screenshot
Omdat ze nergens heen konden, zagen ze samen met haar vrienden een schuilkelder langs de weg en renden naar binnen.
Binnen de 'schuilplaats van de dood'
Minstens 40 mensen propten zich in de kleine betonnen constructie, in de hoop veilig te zijn voor zowel raketten als kogels. Maar Hamas-strijders vonden ze binnen enkele minuten.
Volgens Mako schoten de terroristen blindelings in de schuilkelder, gericht op alles wat bewoog. De muren waren gevuld met geweerschoten. Lichamen stortten op elkaar. De gewonden schreeuwden.
Omdat ze nergens heen konden, zagen ze samen met haar vrienden een schuilkelder langs de weg en renden naar binnen.
Midden in de horror belde Raphaels vader, Zvika Raphael, haar op. Hun gesprek, later gerapporteerd door News 13, werd een van de bepalende opnames van het bloedbad.
"Papa, er liggen doden op mij," fluisterde ze. "Stuur alsjeblieft de politie."
"Ik stuur ze nu, lieverd," antwoordde hij. "Blijf stil. Blijf stil."
Terwijl Hamas bleef schieten, gaf hij haar het enige advies dat haar leven kon redden. "Yuval, stop met ademen. Doe alsof je dood bent. Beweeg niet. Als ze denken dat je dood bent, laten ze je met rust."
Raphael gehoorzaamde. Ze lag urenlang stil, vastgepind onder lijken, doorweekt van bloed. Zoals Israel Hayom meldde, kwamen de terroristen meerdere keren terug, schoten op iedereen die bewoog en gooiden granaten naar binnen.
"Ik kon de hitte van de explosies voelen, voelde hoe mijn lichaam werd verpletterd onder het gewicht van de doden," vertelde ze later aan Channel 12. "Ik bleef tegen mezelf herhalen: 'Niet ademen. Niet bewegen. Blijf dood.'"
Het lange wachten op redding
Zeven uur lang wachtte Raphael – stil, verlamd, nauwelijks levend. Om 14:00 uur bereikten de Israëlische veiligheidstroepen eindelijk de schuilplaats.
Maar toen de soldaten riepen dat de overlevenden naar buiten moesten komen, bewoog niemand. Zoals Channel 12 meldde, vreesden Raphael en de anderen dat het een val van Hamas was. Pas toen een van de reddingswerkers de naam van een overlevende riep — "Nitzan, je vader wacht op je" — durfden ze eindelijk te bewegen.
Raphael stapte het daglicht in, haar kleren doorweekt van het bloed, haar lichaam stijf van het zo lang in één positie liggen. "Ik bleef maar naar de lucht kijken," vertelde ze Mako. "Ik kon niet geloven dat ik nog leefde."
In de maanden na 7 oktober 2023 worstelde Raphael met PTSS en survivor's guilt. Volgens Israel Hayom zwoer ze dat ze zich niet door trauma zou laten definiëren. "Ik besloot dat ik mijn leven niet met PTSS zou leven. Ik wilde mijn pijn omzetten in iets betekenisvols," zei ze.
Ze werd een pleitbezorger voor overlevenden van het Nova-bloedbad en reisde naar Europa en de VS om haar verhaal te delen. "Mensen moeten weten wat er is gebeurd," vertelde ze aan Channel 12. "Ze moeten het horen van iemand die erbij was."
Tegelijkertijd bleef ze haar droom van muziek nastreven. In januari 2025 won ze "The Next Star for Eurovision", Israëls nationale selectiewedstrijd, waarmee ze het recht kreeg om Israël te vertegenwoordigen in Bazel.
Een optreden onder politiek vuur
Raphael doet niet alleen mee aan een muziekwedstrijd, maar betreedt een van de meest politiek geladen podia ter wereld.
Volgens Mako komt Eurovisie 2025 op een moment van toenemende vijandigheid jegens Israël in Europa. Sommigen vrezen dat ze boegeroep, gejoel of zelfs protesten zal krijgen, vergelijkbaar met wat Israëlische kandidaten in voorgaande jaren hebben meegemaakt.
"Ik weet dat sommige mensen me daar niet willen hebben," vertelde ze aan Israel Hayom. "Maar dat is precies waarom ik moet gaan. Ik wil op dat podium staan, gehuld in de Israëlische vlag, en ervoor zorgen dat de wereld ons verhaal hoort."
Yuval is een overlevende die weigerde te zwijgen, een stem die Hamas niet tot zwijgen kon brengen.
Comments