De neef van gijzelaar Tal Haimi gelooft niet dat de regering de gijzelaars wil vrijlaten na 693 dagen in gevangenschap

Tal Haimi. Foto N12News

50 ontvoerden zitten al 693 dagen in gevangenschap. Een van hen is Tal Haimi, een lid van het alarmteam van kibboets Nir Yitzhak, die op 7 oktober 2023 werd vermoord en ontvoerd.

Udi Goren, de neef van Tal, gaf commentaar op de situatie in een gesprek met N12: "Sinds de laatste overeenkomst is het mij zonder enige twijfel duidelijk dat de Israëlische regering op dit moment niet geïnteresseerd is in het terugsturen van alle ontvoerden. De regering werkt niet aan de terugkeer van de ontvoerden, noch aan de effectieve werking om de twee doelen van de oorlog te bereiken."

Goren verduidelijkt dat "zolang er een gedachte is dat militair geweld onze problemen zal oplossen, soldaten zullen blijven sterven, ontvoerders zullen blijven sterven en we vast zullen zitten in een eindeloze en zinloze oorlog. Dit zal doorgaan totdat we Hamas de enige strategische troef ontnemen die het nog heeft - de ontvoerden."

"De terugkeer van de ontvoerden zal ons in staat stellen om zonder mes in onze nek te opereren, om een effectieve drukring op lange termijn te creëren", beweert Udi. "Totdat ze terugkeren, zijn alle woorden die worden gesproken stof in de wind, betekenisloos."

Hij legt uit: "Wat maakt het uit wat de leden van de regering zeggen? We zien wat ze doen: dit is de langste oorlog in onze geschiedenis, die het thuisfront en de nationale veerkracht schaadt. Wat er sindsdien is gebeurd, en tot nu toe, maken burgers een Holocaust mee. We zagen de foto's van Eviatar David en Rom Braslavsky. Ik denk dat het niet gebeurt dat een van hen eet en de ander verhongert. De Israëlische regering komt niet in actie. De ontvoerden zien eruit alsof ze net uit de concentratiekampen zijn gehaald."

"De regering wil het verzet begraven." Ella Haimi, vrouw van de ontvoerde Tal Haimi, spreekt op de demonstratie. Foto N12News

De kabinetsvergadering die voor deze week was gepland, werd ingekort, zodat de premier en een overweldigende meerderheid van de Likud-ministers zouden deelnemen aan een feestelijk evenement georganiseerd door de Regionale Raad van Binyamin.

"De kabinetsleden die ervoor zorgden om samen te zitten in een luxueus restaurant met weelderige gerechten, zijn gewoon een bewijs van de totale onthechting, van een totaal gebrek aan zorg voor onze ontvoerden, onze soldaten en het thuisfront dat alles geeft aan de oorlogsinspanningen", zegt Udi. "Een politiek echelon dat blijk geeft van volledige onthechting en verdorvenheid", voegde hij eraan toe.

"De regering wil de kwestie van de ontvoerden begraven", verduidelijkt de neef. "Net als bij vier ontvoerden die tien jaar lang gevangen werden gehouden en een van hen nog steeds in gevangenschap zit. De regering slaagde erin ze te begraven. Wat hen betreft is het nu mogelijk om de 50 ontvoerden die overblijven te begraven."

Hij merkt op dat "daarom de kolossale steunbetuiging door het Israëlische publiek de regering laat zien dat het publiek niet bereid is de ontvoerden te begraven en zich verzet tegen het huidige beleid van de regering. Tachtig procent van de burgers van de staat Israël wil de oorlog beëindigen in ruil voor de terugkeer van alle ontvoerden."

Goren verwees naar de richtlijn van minister Ben-Gvir om wegafsluitingen te voorkomen: "Uiteindelijk zijn we gezagsgetrouwe burgers. We zullen geen toevlucht nemen tot geweld, en onze enige manier om besluitvormers te beïnvloeden is door middel van demonstraties."

Hij stelt dat "de regering van Israël het verzet wil begraven. Minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir is er trots op dat de ontvoerden er dankzij hem nog steeds zijn. Het staat op zijn naam, zei hij: 'Ik heb deals gedwarsboomd.' Hij liet ze verhongeren en verdient er politiek munt uit. Natuurlijk wil hij het protest de kop indrukken. Met de burgers van Israël die een geweten en moraliteit hebben en het belang van wederzijdse verantwoordelijkheid begrijpen, zouden we zonder dat geen staat hebben. De strijd om de ontvoerden is de strijd om het imago van de staat."